De Maredijkmolen is een wipmolen aan de Groene Maredijk in de Nederlandse stad Leiden. De molen dateert uit 1735 en is gebouwd ten behoeve van de bemaling van de Maredijkpolder. Hiermee is het de oudste nog bestaande molen van Leiden. De molen is eigendom van de gemeente Leiden. De molen heeft een houten wiekenas en is uitgerust met een Eriksonmotor, die het stalen scheprad elektrisch kan aandrijven.
De in 2006 voor het laatst gerestaureerde molen draait regelmatig en is op die momenten meestal te bezoeken.

De molen heeft sinds 1968 de status rijksmonument.



De tocht door mijn eigen stad leert mij dat ik deze molen altijd de verkeerde naam heb gegeven namelijk de Kikkerpoldermolen. Zo heet het aangrenzende gebied met sportvelden in de jaren 80. Toen ik op het web de info ging opzoeken was ik rijkelijk verbaasd dat dit niet klopte.

De Zijlpoort is een stadspoort in Leiden, Zuid-Holland, Nederland.

De poort is in 1667 in classicistische stijl opgetrokken volgens een ontwerp van de Leidse bouwmeester Willem van der Helm en voorzien van beeldhouwwerk van Rombout Verhulst. Doordat de poort zowel op de stadswal als op de brug ervoor moest aansluiten, heeft het gebouw de vorm van een parallellogram. De Morspoort en de Zijlpoort zijn als enige twee overgebleven van de oorspronkelijk acht poorten. Langs de Zijlpoort stroomt, vanaf het nabijgelegen riviertje de Zijl, de Oude Rijn de stad Leiden binnen. De voorganger van de Zijlpoort stond aan het eind van de Haarlemmerstraat, waar nu het Havenplein ligt.

In de loop der tijd heeft de Zijlpoort, en dan met name de zaal boven de doorgang, verschillende functies vervuld: begin achttiende eeuw vergaderden de rederijkers er, vanaf 1736 was er een school voor arme kinderen gevestigd, en in de negentiende eeuw werden er stadsgoederen opgeslagen.

In het laatste kwart van de twintigste eeuw is de Zijlpoort tweemaal grootscheeps gerenoveerd. Tijdens de laatste renovatie, in de jaren negentig, zijn aan beide zijden van de poort steunende constructies aangebracht. Sinds 1999 is in een van deze constructies een horecagelegenheid gevestigd.

Naast de Zijlpoort ligt sinds 1828 de gelijknamige begraafplaats.


1.



2.

3.

Ik denk dat de Zijlpoort één van de meest gefotografeerde onderwerpen in de stad Leiden is. Dus ook in mijn serie kan hij niet ontbreken. Het zusje volgt later...Van drie kanten gefotografeerd, ik ben er nog niet uit welke ik de mooiste weergave vindt.

Ús Bertus een begrip in Leiden, ook wel bekend onder de naam het Friese bakkertje. Volgens vele is daar hét lekkerste brood van de stad te koop. Ik kan niet oordelen, aangezien ik geen brood eet. Wat ik wel weet is dat het altijd heerlijk ruikt als je er voorbij fietst.....
Hier zijn ook een viertal opnames samengevoegd, hangend tegen de brugleuning aan probeer ik links zoveel mogelijk in beeld te krijgen. Zie dat ik nog meer had moeten hangen om ook de hele lantaarn erop te krijgen. Is het storend dat deze een klein stukje is aangesneden?


Ús Bertus is opgericht in 1933 door de heer Zwerver. Door zijn Friese achtergrond ging de bakkerij logischerwijs Friese lekkernijen verkopen. In 1994 begon Rob van der Geest bij Ús Bertus, waarna hij in 1998 de bakkerij overnam. Zijn passie was om niet alleen Friese waren te maken, maar beter gezegd: ambachtelijke producten. ‘Eerlijke’ broden maken. Broden met enkel water als broodverbeteraar en de granen die op het kaartje in de winkel staan. Ieder dag vers voor u gemaakt.

Hier ben ik weer aan de slag gegaan om een aantal foto's te nemen en aan elkaar te plakken. Deze hoek loopt rond en is ook aan het Gerecht gelegen. Op en rond het Gerecht heb ik als kind heel veel gespeeld, er was weinig speelruimte in de stad, mijn ouderlijk huis is zo'n honderd meter verderop gelegen. Aan het Gerecht heb ik goede herinneringen, het huis op nummer 5, als die kon vertellen....dan zijn we nog wel even bezig.

Links in beeld, het huis met te trapgevel is de Latijnse school. De Latijnse school is een rijksmonument in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Onder andere Rembrandt van Rijn heeft hier les gekregen.

Het gebouw aan de Lokhorststraat in de Pieterswijk dateert uit 1599-1600 en is ontworpen door stadsmetselaar Jacob Dircxz. den Dubbelden en stadssteenhouwer Claes Cornelisz. van Es in moderne renaissancestijl met een hoog opgaande trapgevel met verbreding aan de rechterzijde. Het ingangspoortje is in Toscaanse stijl.

De Latijnse school was de voorloper van het Stedelijk Gymnasium Leiden dat in 1883 het pand verliet. Hierna zijn er nog andere onderwijsinstellingen in het pand gevestigd geweest.

Weer terug in de binnenstad, waar ik ben opgegroeid. Hier zie je het Pieterskerkhof, met daaraan gelegen Gravensteen (foto3) Dit is de achterkant van de eerder gepubliceerde foto van het Gerecht.

Achter de dikken bomen zie je de ingang van een hofje, Leiden kent vele hofjes. Dat kan ook nog een projectje worden!

Leiden gebruikte het Gravensteen aanvankelijk nog als stadsgevangenis. Het pand werd in 1556 uitgebreid met een nog bestaand cellenblok. Hier kunt u zien waar de ter dood bestraften verbleven, voordat zij op op het plein voor het Gravensteen werden terechtgesteld.
In 1598 werd de gevangenis uitgebreid met een tuchthuis en in 1655 met een spin- en rasphuis. Vrouwelijke misdadigers moesten spinnen. De mannen moesten het hout van de brazielboom met een raspzaag tot een poeder raspen. Dit poeder werd gebruikt voor de productie van textielverf.
In 1672 bouwde Leiden aan de Gravensteen een vierschaar. In deze ruimte werd recht gesproken. De laatste doodstraf werd in 1856 op het Gerecht bij de Gravensteen voltrokken. Het pand was toen al in verval geraakt.
Gravensteen deed vanaf 1955 korte tijd dienst als boekenmagazijn en werd enkele jaren later in gebruik genomen door de Universiteit Leiden. (bron absolutefact)


1.

2.

3.

4.

Leiden kent vele musea.. Rijksmuseum van Oudheden, Museum van Volkenkunde zijn denk wel de bekendste van de binnenstad. Aan de rand van de stad zijn de afgelopen jaren ook musea verschenen, zoals Corpus en Naturalis. Onder lastig omstandigheden, waarbij de zon pal op het gebouw stond toch een poging gewaagd. Ik was aangenaam verrast dat ik nog detaillering zag in het glinsterende vlak van Naturalis..
Bij Corpus staat het gebouw links een beetje in de weg...die veroorzaakt dat de grote schaduw. Dat hebt je in deze jaargetijde, als de zon al snel laag staat.
Bij beide gebouwen was het de rust zelve....geen auto's, geen enthousiaste bezoekers... een serene rust. Een duidelijke gevolg van de corona periode!

1.

2.

Leiden kent een rijke historie met nog best veel mooie gebouwen. Rechts de Waag, die nu een hedendaagse bestemming heeft gekregen; een restaurant. En hier woont ook tijdelijke de Sinterklaas als hij in het land is. Nu is alles dicht en dat zal voorlopig ook zo blijven. Om alles in beeld te krijgen een viertal opnames aan elkaar geplakt.

Drie opnames van een bepaald thema binnen 30 minuten met een vast brandpunt van 50 mm.
Je kunt wel raden wat dit keer mijn "woord" was waarmee ik aan de slag moest......

1.

2.

3.

update




Gebouw met negen winkels en een zelfde aantal bovenwoning, gebouwd in opdracht van een Hilversumse projectontwikkelaar op de plaats waarvan voorheen de Nutrix fabriek stond. Het op een hoek, bij een kruispunt gesitueerde winkel-woning complex verrees in 1939 en is ontworpen door architect C.L. Queré. Het is gebouwd in een vrij sobere, maar karakteristieke bouwstijl, waarin invloeden van het Haagse Expressionisme zijn waar te nemen. De met de ronding van de monumentale middenpartij op het Gangusplein georiënteerde complex maakt deel uit van het beschermde stadsgezicht Leiden. (info; rijksmonumenten)

Normaliter is er een groot terras bij Anne & Max die altijd druk bezet is. Het is een zeer bekende plek in Leiden die grenst aan het begin of eind van de markt. Het is maar hoe je het bekijkt. In de huidige corona-tijd is er geen sprake van terras of drukte... Die leegte zo kenmerkend voor de huidige tijd.
Opnames bestaat uit een aantal foto's zodat je goed kunt zien hoe het pand in de omgeving is gelegen. Klik even op het plusje, dat is vaak een verbetering.

Bron; Erfgoed Leiden

Het Gravensteen werd gebouwd in het begin van de dertiende eeuw en is één van de oudste stenen gebouwen in Leiden. Het diende als (privé-)gevangenis van de graven van Holland, die zelf regelmatig in de naastgelegen versterkte hoeve (Huize Lokhorst) woonden. In de loop van een paar eeuwen raakte de grafelijke gevangenis in verval, de gevangenen gingen naar Den Haag en in 1463 droeg Philips de Goede het
gebouw aan de stad over waarna het de functie van stedelijke gevangenis en gevangenis voor Rijnland kreeg. Doodstraffen werden vanaf dat moment op het plein voor het Gravensteen, het huidige Gerecht, ten uitvoer gebracht.

De grijze leistenen met geïntrigeerde verlichting geven de plek weer waar de voltrekking van de doodstraf plaatsvond.

Op een kleine 500 meter hiervan ben ik opgegroeid, de straat waar mijn wieg stond heeft de toepasselijk naam Diefsteeg! De dieven werden door deze steeg naar Het gerecht gebracht.
Het is een lastige plek om goed te fotograferen. Het rechter gebouw staat haaks op het andere gebouw. Heel wat pogingen in het verleden zijn mislukt. Over deze ben ik best wel tevreden. Jammer vind ik zelf dat de rand van grijze leistenen niet helemaal doorloopt. Deze kwam door het samenvoegen van de opnames in de knel!

Druk even op het plusje, dat is een verbetering.

UPDATE




De nieuwe manier om je consumptie te bestellen en te nuttigen. Normaal een druk bezocht terras welke zich bevindt langs de zaterdagsmart! Nu is het staan blijven met je bakkie troost.

Vanmorgen genomen tijdens mij rondje door de stad/parken van Leiden.



Corona proof koffieleuten!

No party today, no funpack.... hier zijn alle festiviteiten in het kader van Leidens ontzet afgelast. Eerder gingen sommige evenementen nog door, maar na de speech van Rutte werd alles afgeblazen. Denk ook een heel verstandige keus. Om toch nog een beetje het gevoel van het feest te pakken te krijgen, even in mijn mapje van voorgaande jaren gedoken, want als het straks allemaal weer mag dan maken we er met zijn allen een knalfuif van.

F 9 bij 2,5 sec

ISO 125

Opdracht 30 minuten, vast brandpunt en één thema. en drie foto's.....We versturen de foto's onbewerkt naar elkaar.

1.

2.

3.

:foto

30 minuten één thema met een vast diafragma van 50 mm. Dit keer was mijn thema licht..

1.

2.

3.

Vandaag kon ik weer aan de slag met de opdracht, maak drie verschillende opnames binnen hetzelfde thema met een vast brandpunt. Vandaag kreeg ik het woord; bestek.

Mijn eerste opzet waarbij ik de illusie van het bestek wilde creëeren door middel van een pittige schaduw lukt niet. Het licht wat ik had was te zwak en ik kwam ook een hand te kort om te goed te richten en af te drukken. Gauw iets anders bedacht op weg naar de keukenla.....en dit is het geworden

1.

2.


3.

Af en toe ga ik met mijn broer mee naar polsstok verspringen waar hij van een van de vereniging huisfotograaf is. En dan probeer ik eens wat anders dan de standaard plaatjes te maken. Geloof me, dat valt nog niet mee...

1.

2.

Eens horen wat jullie ervan vinden, brand maar los...

Stukje eraf en stukje erbij Beter??