Nee, niet van een auto, maar van een oude fiets, een erg oude fiets. Mooi om te zien dat die oude dingen zo mooi werden gemaakt met gevoel voor afwerking en detail. Je ziet er aan af dat het een aantal jaren mee moest gaan., dat in schril contrast met de huidige gebruiksvoorwerpen. Die ziet men het liefst zo snel mogelijk kapot gaan. Dat verhoogt de omzetsnelheid.

Camera: Olympus OM-2

Ik snap je gevoelens, maar eerlijk gezegd ben ik best blij met die lichtgewicht lampjes van tegenwoordig

Zoals meestal bij jouw analoge werk wordt ik meteen naar de delen buiten je scherptediepte getrokken (hier het rechtergedeelte), heerlijk om naar die vervagende elementen te kijken met zo'n mooie korrellaag eroverheen. Ik weet niet of dat nou zozeer je bedoeling is, maar I like it.

Ik ben zeer bewust bezig met het onscherpe gebied. Ook in dit geval. In principe is het onscherpe deel altijd deel van de foto en moet daarin een functie hebben. Hier zie je een fiets vaag op de achtergrond, terwijl het eigenlijke onderwerp, dat scherp is afgebeeld, geen fiets laat zien. Door het onscherpe deel er bij te betrekken maakt het wel degelijk een belangrijk deel uit van de foto en worden beide onderdelen toch weer samengebracht.
Eigenlijk probeer ik altijd zo te werken. Soms met meer, soms met minder succes.
De korrel is een leuke bijkomstigheid van filmfotografie en daar ben ik wel gelukkig mee. Voor de meeste digitale fotografen een beetje onbegrijpelijk misschien

Prachtig Freerk. Je uitleg ook weer.

De Samson carbidlamp wie kent hem niet?

Mooi beeld en fraaie waarneming. Volgorde natuurlijk andersom.
Je uitleg erbij is een mooie tip voor jong talent.

De korrel staat me niet zo bij uit de analoge tijd.
Gebruikte meestal 100 ASA.
400 ASA in de kerk.

Goed verhaal en mooie foto, foto blijft wel druk.
MvG Toon.

Dank allemaal voor jullie commentaren!

De korrel wordt overigens ook nog een tikkeltje extra aangezet door de scanner. Dat is één van de manco's van het inscannen van negatieven.

Ben daar net wat over gaan lezen.
Niet alleen versterken van bestaande ruis maar ook nieuwe vormen van ruis worden door scannen geïntroduceerd.
Als je het leest klinkt het ook eigenlijk heel logisch.
Bij digitaal fotograferen heb je een aantal factoren zelf in de hand zoals sluitertijd en ISO.
Of dat bij een scanner ook zo is is me nog niet duidelijk.

Klopt Frans. Hoe beter de belichting van het negatief, hoe minder last je er van zult hebben. Matig belichte negatieven geven (te) veel ruis.
Zou je een goed belicht negatief echter afdrukken, dan zal er bij bijv. 100 ISO nauwelijks sprake zijn van ruis. Ik ben dus nu bezig om weer een doka in te richten. Alles is aanwezig, nu de kamer nog vrij maken waar het moet komen.
Bij een scanner heb je de ruis niet in de hand. Hoe beter de scanner, hoe beter het digitale plaatje. Hoe groter het negatief, hoe beter de digitale foto. Het mooist is dus om een analoge afdruk te scannen. De kans op artefacten is daarmee verwaarloosbaar klein.

Helemaal mee eens. Bovendien is het echte analoge doka-werk ook een kunst op zich, dat kun je niet laten zien als je alleen het negatief scant. Die kun je natuurlijk daarna digitaal bewerken, maar dat voelt toch anders.

Zelf afdrukken zou ook mijn keuze zijn als ik analoog zou gaan.

Wil je exposeren op het web zul je altijd een digitaliseringsslag moet maken.
Maar kan me zo maar voorstellen dat een scan van een A4 print betere kwaliteit oplevert dan van een kleinbeeldnegatief.

De korrel staat me niet zo bij uit de analoge tijd.

400 ASA in de kerk.[/quote]

Hallo Frans
Was je dan in vorig leven Pastoor?,

Mooie foto, goed gebruik van scherp/onscherp