Van die toevalletjes. Vanavond maar eens wezen wandelen op de Landschotse heide bij Middelbeers. Er waren zwarte ooievaars gespot en een mens moet wat doen om zijn camera te leren kennen. Een ervaren vogelaar wees me een paar stipjes: ,,Ze zitten wel heel ver weg.''
Even doorgelopen, de camera gericht op een paar boomtoppen vol zilverreigers. De zon zit al achter de bomen, het beeld is grauw. Dan valt mijn oog op het licht van een troep vliegende vogels. Zo veel bij elkaar (op een enkele foto tel ik er meer dan 50), dat zullen wel ganzen zijn. Ach, ze zijn zo vriendelijk in het licht van de ondergaande zon te vliegen. Ik klik zonder aan instellingen te denken...
Op het grote scherm zie ik al snel dat het geen ganzen zijn. Waarneming.nl vertelt me dat het lepelaars zijn. Geen zwarte ooievaars dus vandaag, ook geen topfoto's, maar wel een mooie herinnering.

1/4000 sec, f10, iso 1250, 500mm


1/1600, f10, iso 1250, 500mm

De herinnering pakken ze je niet meer af toch? Dat de foto’s dan niet geworden zijn zoals je hoopte is jammer maar helaas. En voor wat het waard is: de sfeer in de foto’s vind ik wel fijn en ik kan ook nog zien dat het lepelaars zijn.

Soms is ervaren ook leuk en momenten worden herinneringen.

Je zei zelf geen topfoto's maar echt verkeerd vind ik je instellingen ook niet hoor.
1/1600 voor vliegende objecten vind ik niet verkeerd. 1/4000 kan natuurlijk maar is overkill wat wel lekker bevriest maar onnodig hoge iso veroorzaakt.

In beide vind ik je diafragmakeuze van F10 wel verkeerd, ook die zorgt voor een onnodige hoge iso. Daarbij vindt ik op die afstanden 5,6 tot 8 goed genoeg.

Sfeer zit er door het tijdstip wel in en de 2e vind ik dan de beter compo hebben.

Ik werk vrijwel altijd, ook hier, met vaste iso, en deze twee foto's zijn in minder dan een minuut genomen. Het werd al schemerig, vandaar die hoge iso. Gemaakt door met diafragma voorkeur, f8 was waarschijnlijk net zo goed geweest