.
Het kan mij totaal niet boeien met wat voor camera een foto is gemaakt.
Net zomin op welke wijze een foto is ontwikkeld en/of afgewerkt.
Ik kijk naar het resultaat en wat dat in mij te weeg brengt.
Ook bij schilderijen vraag ik mij niet af welke, kwasten, welk linnen en welke verf de schilder heeft gebruikt.
Of het in de studio is gemaakt of op locatie, al dan niet met gebruik van welke ezel ook.
Vrijwel alle nieuwe richtingen in de kunst zijn bij aanvang door velen verfoeid.
Dat geldt ook voor de fotografie.
Al decennia wordt de fotografie geplaagd door streven naar perfectie.
Schilderkunst, beeldende kunst en de kunst van het woord lieten ruimte voor een zekere artistieke vrijheid.
Daarbij kwam dat het trage kunstvormen waren, ze hadden tijd nodig.
Bij fotografie was de benodigde tijd een fractie van een seconde, zeker in het digitale tijdperk.
Op fotoforums werd vaak eindeloos gediscussieerd over de juiste sluitertijd, diafragma en filmsnelheid, over de juiste (natuurlijke) kleuren, over scherpte, etc
Het moest het perfecte, meest natuurlijke en voor iedereen herkenbare plaatje worden.
Afwijken van de “norm” werd bekritiseerd.
Ook hier op het forum scoren herkenbare beelden van bloemen, vogels op een tak, een weids polderlandschap of bospad liefst met zonneharpen altijd hoog.
Eventuele kritiek richt zich vrijwel altijd op technische aspecten als ruis, (on)scherpte, kleur teveel verzadigd of te flets.
Over het beeld als zodanig wordt veelal volstaan met mooi, prachtig, niet helemaal mijn smaak of een duimpje.
Op zich niks mis mee, ook ik ga daarin vaak mee.
Maar dan moet er ook ruimte en waardering zijn voor minder “perfecte” vormen van fotografie.
Eigenzinnige onderwerpen, minder herkenbare beelden, apart kleurgebruik, afwijkende vormen, etc.
De werken van Roger Guetta en Bob Weil zijn daar mooie voorbeelden van.
Dat is een kwestie van wennen, maar bedenk dat ook de moderne schilders en beeldhouwers daarmee hebben moeten dealen.
Je moest er toch iets in kunnen zien en het kunnen begrijpen.
Nee, de kunstenaar heeft zijn emotie geuit in het beeld dat hij heeft gecreëerd.
Kunst evolueert en – om ook muziek niet onbenoemd te laten – zouden we zonder dat nog naar gregoriaanse zang luisteren.
.
.