Als tweede foto wil ik jullie graag deze tonen. Zijaanzicht van het kopje van een pissebed. Vergroting 9x , Stackingfocus techniek. Samengesteld uit 127 frames. Extreme macro is wat ik het liefst doe. Het geeft me een ander beeld op voorwerpen en dieren. Ik werk volledig manueel omdat het me meer voldoening geeft dan een computergestuurde stackrail die alles voor me doet.



Groetjes,

Werner

Heel mooi vastgelegd, hier hou ik wel van.
Met Helicon focus gemerged??

Dank je wel.
Tot voor kort werkte ik met de gratis software van CombineZP. Heel goed maar net voor Kerst me de pro versie van Zerene aangeschaft. Daar is deze mee gemaakt. Toch nog een stuk beter dan CZP.
Er van houden is één ding. Macro zien veel mensen graag , de extreme macro's vaak niet. Het is een tak van de fotografie die niet vaak als volwaardig aanzien wordt denk ik. Ik zie het ook doodgraag. Maar er mee bezig zijn. Al die uren tijd erin steken. Van het prepareren en posteren van het diertje tot de uiteindelijk foto.... rustig , gefocused... het brengt me tot rust.

Grtjs,
Werner

Na een tijd, door omstandigheden, de fotografie op een laagpitje heeft gestaan. , Ga ik oa focus stacking weer oppakken.

Zeker doen. Benieuwd naar de eerste nieuwe foto's.

Werner

Ik vind het heel erg knap die extreme macro's en ik zou niet weten waarom dit niet als volwaardige fotografie zou worden gezien. Maar mijn smaak is het echter niet, al kan ik er vol bewondering naar kijken wetende wat er allemaal bij komt kijken. Dus toch een

Ik ga met Rob mee. Boeiend om naar te kijken en respect voor de tijd die er in gestoken wordt.

Ik zie en beluister dat jij het meer doet om het beestje goed te kunnen bekijken, met als bijkomende etra dat je plezier beleeft aan het ambachtelijke proces. Zoals ook al opgemerkt bij je vorige foto kan ik erg genieten van de techniek, de scherpte en het bijzondere beeld. Ook bij deze.

Dat gezegd hebbende, veel mensen op dit forum houden van een beeld wat "lekker wegkijkt" zoals de nogal vage omsschrijving wel eens luidt. Dat betekent zoiets als aandacht voor kleur, compositie, contrast, scherpte, enfin je snapt het wel. Zelf denk ik dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten.

Bij deze foto zou ik bv. het oog (denk ik?) rechts en de daaronder liggende "neus" wat extra contrast hebben gegeven omdat het nu wat lijkt op een uitgebeten gedeelte waarvan de hooglichten gedempt zijn. Als je goed kijkt in de vergrote versie zie je dat dit niet zo is, maar de indruk blijft: kijkt niet lekker. En over compositie heb je al wat feedback gekregen. Eigenlijk allemaal kleinigheden, maar de moeite waard om ook wat aandacht aan te schenken.

Maar uiteindelijk: lekker belangrijk wat andere mensen vinden, als je zelf tevreden bent (en ook begrijpt waarom) dan is dat het enige wat telt

Inderdaad Peter, de details en de scherpte zijn belangrijk. Toch wil ik uiteraard ook foto's maken die 'lekker kijken' Alleen is compositie bij dit soort extreme macro's vaak heel erg moeilijk daar de foto meestal beeldvullend is. Juist omdat er maar een klein deel van het dier in beeld gebracht wordt. Toch probeer ik , indien mogelijk, een mooie comp te maken. Er volgen nog meer foto's in de loop der dagen die dit misschien duidelijker gaan maken. BTW: het oog is het deel centraal in de foto dat lijkt op kaviaar. Daarrond staan de voelsprieten , alsof ze de oog kadreren. De neus en mond zijn uiterst rechts in beeld. Ook dit is vaak een issue in dit soort foto's. Men ziet soms niet wat het beeld bevat. En daar schuilt de missie.... mensen laten kennis maken met de schoonheid van iets wat men dagelijks ziet maar nooit kan zien.

Groetjes,
Werner

Duidelijk!

Dan bedoelde ik toch de neus

Ik houd hier wel van. Prachtig!!
Ik heb alleen niet het geduld en daarna de zin om al die foto’s te stacken tot 1 beeld.

Mee eens.
Respect voor je kennis.

Zo, dat is fascinerend om te zien en fijn dat je even uitlegt wat de ogen zijn.
Ik hoef hem niet groot aan de muur maar ik verheug me alvast op meer van jouw beelden.
Doe je dit alleen met insecten of ook met bloemen? Sneeuwkristallen zou ook leuk zijn (dan moet je wel al die beelden in de vrieskou gaan zitten maken).

super om te zien, prachtig al die details......ik hoef zoiets ook niet aan de muur.. maar vind het heel knap en interessant werk om te zien..

Hartelijk dank voor de fijne comments. Ik doe het soms ook met bloemen. Al is het weer een tijdje geleden. Meestal zijn het dan heel erg kleine soorten die met blote oog niet goed te observeren zijn. Of kleine mossoorten. Sneeuwkristallen nog niet gedaan. Ben zelf zwaar rugpatiënt en ga niet in de barre kou uren stil zitten. Voorlopig toch niet. :-)
Dat het diertje niet altijd herkenbaar is, is een probleem wat ik al vaker gehoord heb. Nu ja, ik kan ze niet veranderen van uiterlijk maar ben altijd bereid een foto erbij te posten met wat uitleg indien iemand er om vraagt. Of enkele belangrijke onderdelen te benoemen , zoals hierboven, zodat je toch een beeld krijgt van wat je nu eigenlijk aan het bekijken bent.
Het geduld om de foto's te nemen moet je natuurlijk wel hebben, tenzij je een automatische stackrail koopt. Die doet alles voor je. Je geeft de eerste foto en de laatste in, in de software en de rail doet de rest. Maar wat is de fun daaraan? Het grafisch stacken gebeurt uiteraard wel softwarematig. Maar het meeste geduld moet je hebben voor het prepareren en posteren van het diertje. Uitgedroogde specimen terug netjes krijgen, voelsprieten terug in vorm krijgen voor een mooie compo, pootjes uit het zichtsveld halen, ogen terug ophelderen, en dan posteren en terug laten rusten. Ga je te snel fotograferen na het posteren ga je zien dat de zwaartekracht terug haar werk aan het doen is en dat al die kleine onderdeeltjes nog aan het zakken zijn. Het gaat over hondersten van millimeters maar in de stacking techniek is dat nefast. Daarnaast heb je het ook nog het zelf maken van verschillende diffusers voor ringflash of twinflashes .... ach, eigenlijk is het foto's maken en stacken het minst tijdrovende van de hobby. LOL

Dus eigenlijk zitten we naar een mummie te kijken

Ik vraag me af hoe je de ogen weer helder krijgt en wat je onder posteren verstaat.

@Peter: het scheelt niet veel. Het balsemen laat ik achterwege.
@Henry: De ogen klaren vaak al op door een nachtje op een vochtig doekje in een afgesloten bakje op een warme plaats. Door de verdamping gaat het diertje, en ook de ogen, weer wat vocht opnemen en 'tot leven' komen. Komen de ogen niet goed, worden ze gedept in een amoniakoplossing. 9maatjes gedeminiraliseerd water en 1 maatje amoniak. Enkele minuutjes , nadien checken, en eventueel herhalen tot ze oké zijn. (Indien er stof aanwezig is op de ogen kunnen ze ook nog eens in een ultrasooncleaner. (mijn volgende aankoop )
Met posteren bedoel ik letterlijk het diertje ergens mee vasthouden (knijpertje, naaldje, eventueel met kleine kartonnetjes tussen om de druk te verminderen.) De kartonnetjes steken dan een beetje uit zodat de druk kleiner wordt en het diertje enkel met deze stukjes wordt vastgehouden. Soms gebruik ik ook haren van mijn baard om iets op te zetten. Zoals luizen , springstaartjes,... deze diertjes zijn te klein om op naaldje of pincetje te zetten. Dan is het creatief zijn. Ik zal eens een foto posten met de luis en de baardhaar.

Groetjes,
Werner

Ik herken er helemaal geen pissebed in
Kan je nagaan hoe fraai je details zijn.
Wederom erg mooi en gedetailleerd vastgelegd.