hoy,

hier enkele foto's van the fun lovin criminals op brbf peer 2010
dit was dan ook mijn eerste stap in de podiumfotografie.


foto1





foto2





foto3






foto4






foto5







foto6






foto7





foto8



alvast bedankt voor het kijken
groetjes
renske

Ik vind foto 1 en 4 wel leuk. Wel een hele hoge iso volgens mij.. Dat is wel te zien, maar ja, daar kom je niet onderuit bij dit soort fotografie... Prima serie

Iso 1600 zo te zien...

Leuke serie. Jammer dat er wat benen af zijn. Normaal niet zo erg, maar ik vind dat er niet echt gekozen is voor een overzichtsfoto of een close-up van de artiesten. Veel foto's hangen er een beetje tussen in (behalve 5). Hoge ISO is niet storend. Contrast kon hier en daar sterker en misschien was zwart-wit een betere keuze bij zo'n grote serie, dan komt er wat meer verband/evenwicht in. De plaatsing van de artiest is hier en daar niet goed (nr 1: waar loopt die man nu heen? nr 2, wat is de relatie met de rechterzijde van de foto en mn de bobbel van de geluidsbox en het licht?, nr 3, staat er een mooie vrouw buiten beeld? , nr 4, meer inzoemen?, NR 5, die vind ik wel dynamisch geplaatst,Nr 6 is de muzikant het onderwerp of electronische piano? Nr 7, was het de bedoeling het glas wijn er op te zetten? Deze foto is mi mislukt, Nr 8, jammer van de man die achter de microfoon zit met zijn gezicht, geen spannende foto. Mijn er varing is dat bij muziek/podiumfoto's het belangrijk is de emotie van de artiest te pakken en bijvoorbeeld ook de dynamiek met het publiek. Daarbij zijn de uitsnedes (regels van derden etc) nog steeds van belang. Bij een serie helpt het als er een evenwicht zit in de serie. Dat is te bereiken door te werken in zwart-wit, omdat de ichteffecten soms zo divers zijn, dat een toverbal er niets bij is . Ook kan je bijvoorbeeld het formaat gelijk houden om eea te bereiken. Ruis is niet helemaal te vermijden als je met hoge ISO's werkt. Het kan zelfs goed zijn extra korrel toe te voegen voor het effect.

bedankt voor je uitvoerige comentaar/tips, hier is een mens al een heel eind verder mee.

groetjes renske