Ik heb onlangs een 100-400 L objectief gekocht van Canon.
Een super lens, 1,5kg en lekker snel in-en uitzoomen (schuifen i.p.v. draaien).
Deze lens was nog in de aanbieding. (canon gooit zijn prijzen met circa 20% omhoog heb ik me laten vertellen.)
Een 70-200 f/2.8L II is een behoorlijk duur objectief, wat ik zag zo'n 2200,- euri's. En dan nog een extender erbij van 250,- (of de versie III 500,-). Dat word een hele rib uit je lijf.
Zelf had ik al de 24-105 f/4L dus het verlengstuk hierop is 100-400 L f/4.5-5.6. Oké, hij is net zo lichtsterk als de 2.8 uitvoering, maar meestal gebruik ik deze toch buiten. Voor portretten en binnen heb ik nog een prime van 50mm f/1.4.
Nu heb ik ook de Sigma's zien staan die vele malen goedkoper waren. (zo'n 300,- gem.)
Toch blijven (volgens zeggen van verkoper en andere gebruikers) de L serie's objectieven beter presteren dan de Sigma's. De 100-400 van mij koste net goed en wel 1100,-. (nu al ruim 1200,-/1300,-). Voor dat verschil had ik toch liever een L-serie lens.
De vraag of ik hem echt nodig had,...nee niet echt. Ik heb nog een sigma 18-250, deze heb ik aangeschaft bij mijn eerste dlrs 1000d. Verkoper zei toen voor amateur (wat ik nog zeker ben) een alles in een lens. En makkelijk voor de vakantie. En ja het verschil zie je wel met een L-serie lens.
Maar ik houd niet van instap camera's en als ik ergens induik wil ik meestal meer dan standaard.
M.a.w. ik wilde een duurdere dlsr (50D ging er bijna uit en koste een stuk minder) en betere lenzen.
Dit zie ik ook als investering voor als ik bij de betere "amateurs" hoor.
Het ging/gaat mij soms ook meer om de heb dan om wat anders. Ik houd gewoon van goed materiaal.
Niet alleen in de fotografie hoor,....wil vaak gewoon iets meer als gemiddeld.
ben je dan leip of ben je dannog leiper? 
