Ik heb een vraagje voor Olympus E5 eigenaren of eigenlijk alle eigenaren van camera's met Micro FourThirds sensoren.
Er is vaak een debat over FullFrame versus Crop sensor camera's. Dat APS-C ook in de film tijd gebruikt werd heeft net zoals met digitale sensoren te maken met productie kosten, ook al wordt ons verteld dat gewichtsbesparing een van de voordelen was

Vooral over details en over ruis prestaties wordt dan gesteggeld als ook over bereik met de cropfactor. Graag niet zeiken over beeldhoek vs crop want daar gaat het mij nu niet om.
Maar ik heb begrepen al heel lang, dat de Mirco FourThirds een factor 2 crop hebben. En dus met tele nog meer bereik. Maar ook moet Olympus bijvoorbeeld een 14-24 maken om een 28-48 als wijdste lens maken, aangezien we altijd op 35mm of 135 formaat afdrukken.
Maar hoe zit het met de halve grootte van de sensor en de daarmee beperkende signaal tot ruis verhouding?
Een Olympus E5 of 3 zijn namelijk door hun echt bizarre weathersealing lijkt mij dan bijna de ultieme wildlife bodies, als er ook briljante 500mm ed lenzen zouden zijn. Maar lijkt me dus een niet zo briljante landscape camera ondanks de bouw die ideaal zou zijn voor lekker buiten werk.
Ik hoor graag jullie meningen.