Foto nummer 1
Lens: EF50mm f/1.8 STM
ƒ/2.8
50.0 mm
1/400
ISO: 100



Foto nummer 2
Lens: EF50mm f/1.8 STM,
ƒ/2.8
50.0 mm
1/4000
ISO: 100



Foto nummer 3
Lens: EF50mm f/1.8 STM
ƒ/2.8
50.0 mm
1/1000
ISO: 100



Foto nummer 4
EF50mm f/1.8 STM
ƒ/2.8
50.0 mm
1/4000
100



Foto nummer 5
Lens: EF-S15-85mm f/3.5-5.6 IS USM
ƒ/5.6
85.0 mm
1/160
ISO: 200



Foto nummer 6
Lens: EF-S15-85mm f/3.5-5.6 IS USM
ƒ/8.0
38.0 mm
1/25 (mazzel dat niemand beweegt )
ISO: 200



Foto nummer 7
Lens: EF-S15-85mm f/3.5-5.6 IS USM
ƒ/8.0
32.0 mm
1/1000
ISO 200 (...)



Foto nummer 8
EF-S15-85mm f/3.5-5.6 IS USM
ƒ/5.0
59.0 mm
1/400
ISO: 200 (...)

De foto's zelf zijn goed van kwaliteit . Ze lijken me wel met een soort willekeur geschoten. Dat vind ik wel jammer. Bij de eerste helft dacht ik dat het om mensen met een mobieltje ging als thema. Gr. Harry (ivm commentaar geven is het fijn als de foto's genummerd worden)

Je foto's bevatten geen exif informatie en je hebt deze info ook niet toegevoegd aan de foto. Met het risico dat ik de situatie verkeerd beoordeel, geef ik je toch maar mijn eerlijke mening.

Als ik je discussie er even bij neem, dan valt het me op dat je best wel veel afstand neemt tussen jezelf en je onderwerp. Het isoleren van je onderwerp door het toepassen van een korte scherptediepte zal dan ook niet eenvoudig zijn met de korte brandpuntsafstandlezen waar je je in die eerdere discussie op hebt gericht.

Ik denk dat een grotere brandpuntsafstand hier wel eens de oplossing kan zijn. Dat de lens en de camera dan te zwaar worden, is een gegeven die je zult moeten accepteren. Ik had al eerder gesuggereerd dat een 300mm f/2.8 een toplens is. Nuelle heeft daar de Canon-variant van en maakt er werkelijk schitterende foto's mee. Dus geen understatement dat een 85mm voor portretten al te lang is, maar misschien toch een te overwegen optie. Een goedkopere optie is een 70-200mm f/2.8 maar om die dan op "het lange eind" te gebruiken.

In foto nr 6 en 7 staat je onderwerp bijna tegen de achtergrond. Het isoleren van je onderwerp via een korte scherptediepte is hier zo goed als onmogelijk.


Ik ben eigenlijk wel benieuwd welke foto uit deze serie aan je criteria voldoet. Eerlijk gezegd vind ik de scherpte en de blur in deze foto's helemaal niet verkeerd. Ook deze eis vraagt eigenlijk om een lens met een langere brandpuntsafstand of meer lef: je zult dichter op je onderwerp moeten gaan staan.


Ik kan in geen van je foto's de witte randen (of groene zweempjes waar je het in het andere topic ook over hebt gehad) ontdekken. Ik ben eigenlijk wel benieuwd waar jij die foutjes ziet. Wellicht zijn die door je eigen bewerking in de foto geslopen, dus om daar een zinvolle reactie over te geven ben ik eigenlijk wel benieuwd naar zo'n foto en het origineel daarvan.


Ik zie hier dus foto's van voor jou onbekende personen. Beetje een dubbel gevoel, want kennelijk hebben deze mensen voor jou dus geen recht op dezelfde mate van privacy als de personen die vaker voor jouw camera staan.

Dank je



Ik was in Krakau, waar ik tussen andere dagen 1 dag voor mijzelf had. Ik, mijn camera, daglicht, en de uren ongestoord de tijd voor mijzelf. Dat is vrij zeldzaam in mijn bestaan.

Ik had me voorgenomen om wat mooie plaatjes in de stad te schieten. Ik stoorde me echter al vrij snel aan hoe de Middeleeuwse schoonheid werd verstoord door de mensen die juist daar op af kwamen: toeristen. Rare mensen zijn dat. Ze gaan naar een plek toe, maar eenmaal daar aangekomen is er juist voor die plek een totale desinteresse. De plek wordt lelijker gemaakt. Men is niet in de eerste plaats bezig met die plek te bekijken of te fotograferen, maar zichzelf en elkaar. Of nog erger, men verzinkt in de een of andere device, elke fysieke localiteit overbodig makende. Tot zover de consumentenkant.
Aan de productiekant wordt de schoonheid van zo'n plaats ook schaamteloos geweld aangedaan door verpretparkerisering van zo'n plaats tot een soort carnaval.

Ik had wat gelezen over straatfotografie, en ik besloot het over een andere boeg te gooien. Ik moest wel even iets overwinnen. Het is zo ontzettend genant om zo'n dslr op onbekende mensen te richten! Maar het was wel een beetje "nu of nooit". Ik had de tijd, ik voelde mij maximaal anoniem, en ik was echt niet de enige daar met een camera waarmee het relatief onopvallend was. Ik heb mezelf een schop gegeven, en geprobeerd om iets vast te leggen van dat wat me irriteerde aan toerisme, of wat ik er zo absurd aan vind.

Het is me totaal niet gelukt om dat in 1 of een paar beelden te doen. Ik heb bij lange na niet het vermogen om genoeg zeggingskracht in één of een paar foto's te bundelen zoals ik dat hier op het forum wel zie. Misschien had ik ook een betere selectie kunnen maken, dat vind ik ook lastig.

Vanuit gene had ik al snel de 50mm er op zitten, fysiek kort, qua brandpuntsafstand lang genoeg om onopvallend te blijven. Ik had vanuit wat ik gelezen had over straatfotografie al wel eens nagedacht (je weet wel: DE2_186 = theoretische benadering eerst) over wat de beste manier zou zijn om met privacy om te gaan en toch spontane foto's te maken en geconcludeerd dat je eerst de foto maakt, en daarna vraagt wat men er van vindt, en of je de foto kon houden en eventueel publiceren. Dus ondanks de aanvankelijke 50mm heb ik dat ook maar gedaan. Genant! Maar.... Soms heb ik op een verzoek een foto verwijderd, maar ik was eigenlijk een beetje overrompelt over hoe onbevangen en enthousiast mensen op deze manier van werken reageerden. Dat was erg goed voor mijn vrijmoedigheid, maar killing voor de oorspronkelijke insteek.... Het is lastig vast te leggen wat je irriteert of absurd vindt aan gedragingen van mensen die je steeds aardiger en gezelliger gaat vinden.

Nou ja, een hele berg woorden bij wat de beelden niet zeggen. Het is dus een samenraapsel geworden inderdaad. Maar het was absoluut leuk om te doen. En Krakau had ik toch al een keer eerder gezien.


Inmiddels toegevoegd.

Heb ik inmiddels toegevoegd.


Dat waardeer ik enorm!



Uh, op zich is dit hier niet bedoeld als illustratie bij dat topic. In dat topic probeer ik info te krijgen over wat voor mij een goede portretlens is zonder eigen plaatjes er bij te posten. Aangezien dit forum daar kennelijk niet voor is doe ik hier wat met dit forum wellicht wel goed lukt: feedback vergaren op je eigen werk. Wellicht nuttiger dan info over lenzen vragen.



Ik vond het een beetje een genante bezigheid, zo onder het mom van "ja maar, ik doe aan straatfotografie". Dat was al genoeg reden voor die afstand tot het onderwerp. Misschien is het ook voor volgende pogingen wel een goed ding aangezien ik het liefst iets spontaans vastleg zonder als fotograaf onderdeel van de interactie te worden, maar daar ben ik nog niet over uit. Als ja, dan heb je natuurlijk wel een goed punt. Maar ik durf op het op dit moment echt nog niet te zeggen wat mij bij straatfotografie het best zou passen. Ik heb al wel gemerkt dat ook bij 50mm er wel eens mensen tussendoor lopen, en daar kan je met een langere lens wellicht veel meer last van krijgen.

Overigens: mijn opmerking over wat te lang is was in de context van een portretlens voor thuisgebruik, niet per sé voor straatfotografie - voorzover mijn plaatjes die naam mogen hebben. Niettemin waardeer erg ik dat je meedenkt, don't get me wrong.


Dat hoeft bij deze foto's ook niet van mij. Ik durf van die foto's nog wel te zeggen dat de achtergrond tenminste een geheel is met de rest van de foto's (wat ik van andere foto's helaas niet kan zeggen.)


Wat betreft scherpte wreekt zich het niet toevoegen van exif-data door mij. Ik heb hier met de 50mm f/1.8 stm niet onder de f/2.8 geschoten, en ja, dan is het wel scherp. Wat betreft blur wil ik ook bij deze foto's hier en daar (foto 1,2 en 3) wel meer, maar dat is dan de afweging die ik maak. Gelukkig is op zo'n groot plein de achtergrond niet al te dicht bij, dus dat red me dan nog. Misschien bestaat er ook wel zoiets als te veel blur, maar daar loop je met mijn lenzensetje op met zoveel afstand tot het onderwerp niet snel tegenaan.


Dat was denk ik het beste leereffect voor mij, ik heb wat meer lef opgedaan. Ik denk dat ik ook een keer met mijn 35mm ga schieten, en kijken of dat of dat naar m'n zin onopvallend genoeg lukt. Dat vind ik echt fijn van primes, dat ze je dwingen om foto's te nemen op een manier die je anders niet zou doen (Toen ik dat als voordeel opgesomd zag in een review over primes leek me dat eerst echt giga-flauwekul, tot ik er een had gekocht voor slechts voor het diafragma).


Ik had die 50mm f./14 lens USM wel in bruikleen op dat moment, maar niet meegenomen naar Krakau, omdat ik niet wilde dat andermans spulletjes te lijden zouden hebben van 2 vliegreizen (Ryan Air, als je pech hebt gaat de handbagage toch in het laadruim), en dat soort risicootjes doe ik dan liever met m'n eigen spullen. Dus nee, je ziet hier geen (lens-)foutjes. De 50mm f/1.8 stm heeft dit soort dingen ook wel een klein beetje, maar veel minder, en ook op een manier dat het me minder iriteert. Dat je dit niet ziet komt omdat ik met de 50mm f/1.8 stm niet onder de f/2.8 ben geweest, en bij dat diafragma valt het mij in ieder geval niet op.



Bij foto 3, 7 en 8 heb ik het naderhand gevraagd, en deze mensen hadden geen probleem met dat ik de foto hield en zou publiceren. Foto 8 is om die reden ook geposeerd. De spontane foto's vond zij niet fijn, en die heb ik dus weggegooid, maar ze wilde wel poseren voor een andere foto. De foto geeft daarom ook misschien niet helemaal het beeld weer van toerisme wat ik had willen neerzetten, en ik had hem eigenlijk om die reden ook niet moeten selecteren hier bedenk ik me nu.
De dame op foto 7 vond het totaaaaaal geen probleem, en wilde ook geloof ik zo snel mogelijk verder lezen (wat op zich een welkome variatie is op telefoniegebruik).
De dames op foto 3 waren helemaal enthousiast, vonden het ontzettend leuk allemaal. Ik heb nog een portretje van ze gemaakt, ze dat gemaild, met linkjes naar foto's van hun naar m'n flickr-account. Vonden ze ook helemaal geweldig, en ze wilden me nog wel een keer ontmoeten. Ik hen ook, maar ik heb met mezelf afgesproken dat het om fotografie zou gaan.

Voor de andere foto's heb ik geen toestemming gevraagd. Met mensen die daar in alle openbaarheid geld aan het verdienen waren had ik met hun privacy niet zo veel. Met grotere groepen ga ik ook geen moeite doen. Foto 2, 4 en 6 wilde ik gewoon houden. Ik heb daarbij in alle egoïsme mijn eigen belang als fotograaf boven het privacy-belang van het subject gesteld. Dat is niet (i.i.g. niet 100%) goed. Ik doe het toch. Ik denk er wel over na hoe iemand er op staat. Bij een combi van (wat ik dan maar probeer in te vullen voor iemand anders) mogelijk genant en duidelijk herkenbaar zou ik het niet doen. Grijs gebied.

Overigens: ik bedenk me nu dat dat portretje van de dames van foto nummer 3 was op f/1.8, omdat ik zo'n vermoeden had dat scherpte deze phone shooters en rotzorg zou zijn. Dat kan ik hier nog wel even showen.

Zo, dat is flink wat leeswerk

Wat ik onmiddellijk uit je foto's aflees is de door jou genoemde gene. Zeer herkenbaar, maar je zult een keuze moeten maken. Ofwel betere foto's gaan maken - dan zul je die gene moeten overwinnen. Ofwel wachten op interessantere momenten - dan zul je meer tijd en/of geluk moeten hebben en genoegen moeten nemen met een kleine opbrengst.

Uiteraard adviseer ik optie 1. Een eerste les daarvoor is de observatie dat alle goede straatfotografen ofwel hondsbrutaal zijn (Ed vd Elsken, PeeWee, ...) ofwel zeer sociaal begaafd, en het liefste beiden. Je bent duidelijk niet brutaal, dus het beste wat je dan kunt doen is een praatje maken met de persoon die je op de plaat wilt hebben. Kan zowel voor- als nadat je de foto maakt, erna vooral als het meer om het moment gaat wat anders vervlogen is. Dan kun je uitleggen dat je het een leuk moment vond, zelfs even laten zien, en je zult verrast zijn hoe aardig er meestal op wordt gereageerd. Eindresultaat: een hopelijk leuke foto, en toch een goed gevoel.

Hier wat tips

Voor mij hier het beste filmpje.

Peter & Henry,

Dank jullie wel voor de feedback. Misschien heb ik volgende week weer een gelegenheid.