Eind jaren 90 is er op de Almeerse Hockey Club een Argentijnse trainer aangenomen. Hijzelf heeft bijna 200 interlands op zijn naam staan en had bij het aantreden als Hoofdtrainer een droom. Hij wilde eenzelfde topsport- en familiesfeer creeren die hij heeft ervaren in Argentinië bij zijn vroegere club. Jarenlang heeft hij er aan gewerkt om de club waarvan het eerste Herenteam speelde in de Derde klasse te laten groeien om zo een poging te doen om toe te treden tot de Hoofdklasse. Voor degene die de klasse-indeling in het hockey niet kennen, om van de Derde klasse in de Hoofdklasse te komen moet je vier keer zien te promoveren: Derde klasse - Tweede klasse - Eerste Klasse - Overgangsklasse - Hoofdklasse.
De vrouw van de Argentijnse trainer is ook een meervoudig Argentijnse international, hun oudste zoon is uitgekomen voor het Argentijnse Nationale team en speelt op dit moment in het Nedelands Elftal. Hun twee dochters hebben ook op hoog niveau gehockeyed (1 van beide haalde het Argentijnse Nationale team). Tot slot hebben ze nog een jongste zoon, een zoon die ook droomt van een internationale carriere. Al met al: de familie Verga droomt, slaapt, huilt, lacht, ademt, eet en drinkt Hockey.
De afgelopen jaren hebben we op de Almeerse Hockey Club de gestage opmars meegemaakt van vele teams op het veld maar ook in de zaal, zo ook van het eerste Herenteam. Het opleidingsprogramma, gestart en opgezet door de Argentijnse trainer, leverde na jaren de eerste jeugdspelers op die op het allerhoogste junioren niveau mee konden komen. Zowel op het veld, maar ook in de zaal werden de eerste Almeerse teams een geduchte tegenstander.
Het eerste Herenteam had het allerhoogtse niveau drie jaar geleden al behaald in de zaal, daar is de competitie iets zwakker dan op het veld. De echte hockeytop heeft in de wintermaanden altijd een belangrijk toernooi in het buitenland en doet niet mee in de zaal. Dit doet verder niks af aan het feit dat het eerste Herenteam op het hoogste niveau weet mee te spelen. De aanvoer van jeugdspelers die jaarlijks een gooi doen naar het Nationaal kampioenschap, zowel op het veld maar ook in de zaal, op hun eigen niveau bewees dat het opleidingsprogramma werkte; het beloofde veel goeds.
Op het veld heeft het Almeerse Heren I team de afgelopen vier jaar al twee keer aan de playoff wedstrijden mee mogen doen, Playoff wedstrijden die toegang geven tot promotie naar de welbegeerde Hoofdklasse. Het grote verschil tussen de Almeerse Hockey Club en de andere Hoofdklasse- en Overgangsverenigingen is dat de Almeerse Hockey Club het doel wil bereiken met eigen jeugdspelers, spelers die de eigen jeugdopleiding hebben doorlopen. Spelers kopen is voor de Almeerse Hockey Club geen optie, al is het alleen maar omdat het geld er niet voor beschikbaar is. Daarnaast past het niet in de filosofie van de club. Het wil een familieclub zijn en blijven. Een vereniging waar iedereen elkaar kent en waarbij de helden van de vereniging uit de eigen jeugd voort zijn gekomen.
Dit seizoen was de jongste zoon van de Argentijnse trainer officieel Juniorspeler af en dus officieel Senior speler. Sinds 2001 (leeftijd: 5 jaar) is ook hij opgenomen in het opleidingsprogramma van de Almeerse, een opleidingsprogramma die is uitgezet door zijn vader. Gedurende 11 jaar droomt hij, de lichting van hem en de lichtingen om hem heen (in zijn eigen woorden: zijn hockeybroers) van promotie naar de Hoofdklasse. Een droom die steeds dichterbij kwam, gezien de aansprekende resultaten in hun juniorentijd.
Aan het eind van dit hockeyseizoen 2015-2016 stond het Almeerse Heren I team bovenaan in hun poule en kon voor de derde keer in vier jaar een poging doen om te promoveren naar die welbegeerde Hoofdklasse. Dit keer waren de talentvolle spelers weer een jaartje ouder geworden.... zou driemaal dan echt scheepsrecht kunnen zijn?
De playoff wedstrijden zijn een "best of three"-serie. Als je twee van de drie wedstrijden wint, ben je door. Elke wedstrijd moet worden beslist met een winnaar. Om maar aan alle spanning een eind te maken: met een zeer jonge selectie lukte het dit keer wel om twee van de drie wedstrijden te winnen. De eerste wedstrijd werd met 2-1 gewonnen van de kandidaat degradant uit de Hoofdklasse. Als ze de tweede wedstrijd ook zouden winnen, was een derde wedstrijd niet nodig. Hieronder de laatste beelden van de tweede wedstrijd. De stand was 0-1 in het voordeel van Almere. Twee minuten voor het eind van de wedstrijd maakt uitgerekend de zoon van de trainer (die ook coach is van het Heren I team) de verlossende 0-2 en gooit hij de wedstrijd zo goed als "op slot". De foto's hieronder spreken voor denk ik zich.
Nummer 10, zoon van de coach maakt de verlossende 0-2, met nog 2 minuten te spelen.

De droom van vader lijkt werkelijkheid te worden. Probeer dan maar eens rustig te blijven. Je hebt meer dan 20 jaar geleden een visie gehad en risico genomen, je zoon die in deze wedstrijd het laatste zetje geeft moest toen nog geboren worden...

Iedereen viert het doelpunt op zijn eigen manier, zo ook de manager van het team. Ook hij is al jaren betrokken bij het opleidingsprogramma.

Na afloop komen de emoties pas echt los. Jarenlang vele uren training hebben zichzelf toch uitbetaald.


Uiteraard was het hele verhaal niet nodig en zouden de foto's voor zichzelf moeten spreken. Sport is emotie, zeggen ze wel eens...