Een riksja is een licht tweewielig karretje, tegenwoordig meestal door één man op een fiets getrokken. Het woord riksja komt van het Japanse woord jinrikisha (jin=mens, riki=kracht, sha=voertuig), wat betekent "op mensenkracht aangedreven voertuig".
Waarschijnlijk is de uitvinding in 1869 gedaan door Jonathan Scobie, een Amerikaanse zendeling in Yokohama. Het voordeel van de riksja was dat een persoon nu door één bediende kon worden getransporteerd, in plaats van door twee, vier of zelfs nog meer, zoals het geval was bij het gebruik van een draagstoel. De bestuurder van de ongemotoriseerde riksja's lijken door hun positie op de fiets eerder een beweging te maken die doet denken aan lopen dan dat van fietsen.
In India zijn er vele riksja's (ongemotoriseerd, maar ook gemotoriseerd) die je voor enkele rupees vervoeren. De ongemotoriseerde riksja's doen dit over een afstand tot maximaal 4km, voor grotere afstanden heb je een gemotoriseerde riksja nodig of een taxi. De bestuurders van de riksja's zijn (net als alle andere mensen uit India) erg vriendelijk, spreken voornamelijk Hindi en geen Engels, maar nemen al snel de rol van gids op zich. De reden is om de verdienste wat op te schroeven. Ze zijn maar al te graag bereid om even op je te wachten als je een boodschap wilt doen of een monument wilt bekijken. Achteraf blijkt dan dat de prijs die eerder was afgesproken niet meer geldig is en dat je dus iets meer moet afrekenen. Zo kost bijvoorbeeld de huur van een riksja voor vier je een kleine € 6,50.
In de enorme chaos van het verkeer (zo'n chaos kun je je nauwelijks goed voorstellen als je er niet bent geweest, een chaos waar iedereen rekening houdt met iedereen), nemen de ongemotoriseerde riksja's een bijzondere plaats in. Iedereen houdt er rekening mee. Heel bijzonder om mee te maken.
Hier twee portretten van riksja bestuurders.

Exif: 1/125s f/5.0 ISO200 35mm

Exif: 1/800s f/5.0 ISO100 35mm
Update van nr 2: foto iets aangesneden.