
In hetzelfde café waarin de foto maakte (zie "Ik zie jou, en laat je toe"), kreeg ik de gelegenheid Jacqueline te fotograferen. Verstilt in gedachte keek ze naar buiten. Waar denkt ze aan? Aan haar verleden, aan voorbije liefdes, of aan een nieuwe toekomst? Tussen verleden en heden, daar was ze. Ze voelt.
In zwart-wit moest die plaat. Dan komen de kleuren beter uit.
Exif maar even toegevoegd: 1/10 sec bij F/4.0 Iso 200, 67 mm
En Mendel heeft gelijk. Ik was vergeten de plaat na te verscherpen. Scheelt weinig , maar toch... Hierbij de update

En hoe langer ik er naar kij. Snotfer, bewegingsonscherpte. Hierbij een andere van de reeks, die is oké. Exifs zijn gelijk aan voorgaande platen.
