Ben me bewust van het probleem dat beroepsfotografen nog moeilijk rond komen.
In ons dorp zijn er twee die ik ken die nu deeltijds een ander job hebben om rond te komen.
Toch vind ik dat het toch wat hun eigen schuld is.
Als ik naar mijn trouwfoto's kijk van inmiddels al 11 jaar terug, heb ik niet echt dat wauw-gevoel.
Het komt precies over dat die fotograaf het enkel voor het geld deed en niks van passie had voor zijn beroep.
Denk wel dat je beroepsfotografen hebt die net dat tikkeltje meer doen of kunnen, en dat de klanten daar wel steeds terugkomen.

Volkomen gelijk in. Vrijwel iedereen kan tegenwoordig een technisch perfecte foto afleveren. Dat is ook betaalbaar geworden. Je kunt je alleen nog maar onderscheiden als fotograaf door visie en compositie. Daarmee maak je het verschil. Ik zeg niet dat ik het kan, mogelijkerwijs niet, maar ik denk de meesten van ons niet. Daarmee verschillen wij van de echte professionals en let's face it: 95% van de leden is daarmee gewoon amateur die leuke foto's maakt en daar natuurlijk plezier aan beleeft. Enkelen ontstijgen hier dat amateurniveau.
En ja, ik ben B2B gegaan, omdat je dan nog enigszins het verschil kunt maken, maar daarmee ben ik beslist nog geen professional.

Wil je je nog onderscheiden als fotograaf dan moet je nu echt alles uit de kast halen.
Je kan maar best ook heel goed zijn in photoshop om een zeer eigen stijl neer te zetten ook.
Dat gecombineerd met visie en goede compositie zoals Freek zegt kan je jezelf nog in de markt houden. De rest moet er uit (ook bij de professionals)

Zelf werk ik zeer veel met kinderen. Je moet sowieso graag met kinderen werken of het loopt niet lekker. Maar je moet ook een beetje psycholoog zijn om uit je modellen net dat andere beeld te halen wat ze met een smartphone niet kunnen nadoen. Met volwassen modellen is het trouwens niet anders.

Je moet van veel markten thuis zijn om een verschil te kunnen maken.

Zo probeer ik ook altijd een goed contact vooraf op te bouwen voor de shoot met mijn model. Zeker bij kinderen is dit niet onbelangrijk. Het gaat om vertrouwen en je model moet relaxed zijn tijdens de shoot.

Nu dit is ook weer een niche waarin ik werk. Wie bv in sport of natuurfotografie werkt zal zich op een andere manier moeten onderscheiden vermoed ik. Maar ik hoor van een goed bevriend persfotograaf dat het daar ook boterhammen zonder beleg geworden is. Keiharde concurrentie en de agentschappen willen bijna niet meer betalen. Productie en snelheid gaan voorop. Kwaliteit is niet meer nodig. Laat staan dat je de tijd neemt voor de betere reportage.

Houd wat betreft regie altijd duidelijk de touwtjes in handen. Bruidsparen staan vaak als standbeelden voor je...dus echt vertellen wat je wil qua houding. Let er ook op dat je de onderste knoop van een jasje los laat! Krijg je ook niet zo'n rare plooien in de stof.
(Geldt trouwens ook altijd voor een gilete)
Als je de bruidegom de handen in de zakken laat steken, altijd de duimen eruit, krijg je niet van die rare bobbels in de broek en kijkt veel mooier als je nog wat van de handen ziet, ipv zwarte mouwen die overgaan in een zwarte pantalon.

Succes verder,

groeten Quint

Sleur bestaat in 99% van alle beroepen.

Een kort maar een goed antwoord

oeps nu heb je het toch gezegd of nog erger zwart op wit geschreven........... ik hoop dat het bruidspaar alle reacties op je foto's niet gaan lezen. het zijn geen echte fotomodellen en het zou het plezier in hun trouwreportage kunnen bederven. En daar heb je de foto's voor gemaakt. zij moeten zelf alleen herinneringen hebben aan een super dag met voor hen prachtige foto's.
gr.