.

Aan je model ligt het niet. Is een fraaie dame die haar best doet je een wat zwoele pose te geven.
Maar dat prachtige muurtje dat van onderen verlicht wordt wringt in mijn ogen als decor/achtergrond.

Kan het niet beter uitleggen.

Ja Frans,... dat komt ervan hé, een goed model, en een slechte fotograaf !

DD.

Een heel goede fotograaf met dit keer een wat minder goed idee is ook een optie. Toch?

Wat Frans zegt (2x)

Bedankt voor jullie reacties Frans en Peter

Ja, het licht op het model zelf is inderdaad niet conventioneel.

Belichting van onder word ( bijvoorbeeld in films ) dikwijls gebruikt voor griezelfilms, om een
akelige of stress gevend gevoel te benadrukken.

Maar als je aandachtig naar een ander soort films kijkt, word er in 5 of 10 %
van de film een volledige onlogische belichting gedaan, van onder, laag vooraan, laag achteraan,
en dit om een specifiek accent te leggen op een persoon of een onderwerp.

Volgens wat ik zo in al die jaren observatie geleerd heb, is dat je licht net zoals in de natuur het zonlicht,
minimum steeds net boven de horizon moet staan, en dit laat ons zeggen in 90% van de gevallen.

Maar voor mij kan er in de overige 10% gevallen gewerkt worden met licht dat van een andere richting komt, lager dan de virtuele horizon.

En net dit geeft je dat kleine ding meer om je onderwerp te benadrukken. Mij geeft het creatieve vrijheid
En het model hier, alsook de omgeving en middagtijdstip hebben niets te maken met een " horror film sfeer "

Maar ik kan dan ook weer best begrijpen dat sommige ( fotografen ) dit minder klassieke of wat minder natuurlijk licht niet mooi vinden.

De personen die ik op foto zet hebben ook niet altijd wat ik zou noemen " een klassieke fotografen visie ".

Weer een boeiende kant erbij van fotograaf te zijn

DD.

Horror is geen moment in me opgekomen.
Verwerp ook zeker niet het experiment.
Maar daarmee hoeft het zeker niet in de smaak te vallen.
Misschien dat dit gesprek wat meer reacties los maakt.