Dit is mijn jongste zoon, Cas. Hebben jullie al veel zien passeren hier!
Zoals jullie kunnen zien heeft hij een herstellend litteken naast zijn mondje. Enkele weken geleden kreeg hij een hondenbeet vol in zijn gezicht. Al bij al is het mooi aan het genezen. Ik heb dit dus bewust niet weg gekloond. Voor mij dus een ietsje meer emotionele foto, want na alles, blijft Cas toch helemaal onze vrolijke en deugenietjes Cas..

oh wat erg.... dat is een hele vervelende en nare ervaring voor Cas maar ook voor jou...
en ik snap dat dit daardoor een foto is die wat meer betekend....

Een fraai portret, goed scherp en mooi belicht
In de achtergrond vallen me twee dingen op: de zwarte strook bovenin (kan eenvoudig worden verwijderd) en de witte bokeh bubbels. Met name die links bij zijn schouder geclusterd zijn vragen vanwege die clustering een beetje om aandacht,

Tony, was idd erg schrikken. Gaat gelukkig de goede kant op, moest je weten hoe het er eerst heeft uitgezien dan geloof je me niet, gezien de mooie genezing!

Henry, bedankt voor je opmerkingen! De zwarte rand had ik niet opgemerkt en kan ik idd snel verwijderen. Witte bokeh kan ik hier en daar wel verwijderen, behalve naast zijn schouder wat lastiger. Maar je hebt hier een punt.

Lekker hoor, Bokeh stoort mij dan weer niet maar donkere kanten vielen wel direct op.

Cas staat er mooi op. Sterkte verder nog.

Getverderrie, da's nou precies de reden waarom ik angst heb voor honden.....
Sluit me aan bij de gegeven feedback, en ik zou de letters op zijn jas eraf halen. Nu is het nog vis nog vlees...