Klopt Herrias en ja, Xafke's tips zijn goede tips, maar soms niet erg praktisch, iets waar Frans zijn reactie ook op gebaseerd is.
Ik ben (inmiddels) tot de conclusie gekomen dat je niet alles met "technische hulpmiddelen" moet oplossen. Ik doel hierbij op:
- de beschikking hebben over de "juiste" lens of de "juiste" camera
- voldoende flitsers bij de hand hebben om het onderwerp extra bij te lichten of om net dat vervelende schaduwtje weg te werken
- het inzetten van paraplu's, softboxen, reflectoren, flaggen, snoots, etc. om net iets meer controle te hebben over het resultaat
- diverse achtergronddoeken zodat je altijd de juiste kleur bij de hand hebt
- lichtmeter, kleurenspectrummeter om een juist en compleet beeld te hebben van het licht ter plaatse
- assistenten om je te helpen bij de opstelling en fine tuning
- etc. etc.
Het nadeel van het allemaal met teveel technische hulpmiddelen te willen oplossen is dat je je op een gegeven moment "een breuk" tilt aan spullen en niet meer zonder hulp van assistenten kan. Het ziet er wel weer erg professioneel uit, maar even teruggaan naar de basis kan wel eens erg verfrissend werken.
Een professionele uitstraling heeft daarbij ook zijn nadelen. De verwachtingen bij de geportretteerde en de omstanders liggen gelijk een stuk hoger. Als je daarentegen met beperkte middelen toch een mooie foto weet te maken, dan kun je nog menigeen flink verrassen. Wat belangrijk is, is dat je de theorie beheerst.
Zo heb ik ook meerdere reportageflitsers (voor het betere strobistenwerk), maar ik probeer het vaak met 1 flitsertje op te lossen. Dit scheelt een hoop gesjouw. Er zijn vele prachtige portretten gemaakt met slechts 1 flitsertje. Een flitser met softbox van 1 meter bij 2 meter geeft ongetwijfeld een mooier licht af dan een reportageflitser (zo'n klein flitsertje wat op de camera kan), maar is bijna niet te behoorlijk mee te nemen, net zoals een reflector van 1 meter bij 1 meter moeilijk is te handlen op locatie (en ja, als er geen wind staat is niks moeilijk). Een diffuser van 2 meter bij 2 meter die ook in een winderige situatie gebruikt kan worden begint heel snel op een stevig windscherm te lijken, waarbij de bevallige assistente al snel moet worden ingewisseld voor een heuse body builder...
Het andere nadeel van het inzetten van meer apparatuur is dat je steeds meer echt verstand van de apparatuur / hulpmiddelen én van fotografie moet hebben. Een opstelling wordt immers al snel erg complex en je moet goed weten wat de bijdrage van elk component is op het eindresultaat. Daar komt nog eens bij dat "experimenteren" bij assistenten nog wel eens snel tot "verveling" kan gaan leiden, zeker als het beoogde resultaat maar niet bereikt gaat worden.
Het schieten van een mooie foto van een situatie die je "per toeval" aantreft is zeer zeker mogelijk (vergelijk het met straatfotografie), maar vaak moet er toch nog iets geregiseerd worden om de foto echt mooi te laten worden. Ik doel hier niet alleen op portretten, maar ook bijvoorbeeld op dieren, insecten, flora, producten, landschappen, urban of architectuur. Sport en vogels laten zich bijvoorbeeld niet zo goed regiseren. Het beschikken over kennis hoe dit dan op te lossen met hetgeen voorhanden is, is belangrijker dan het ter beschikking hebben van een arsenaal aan allerlei hulpmiddelen.
Al met al: de tips van Xafke zijn in essentie goed en gemeend, maar niet altijd praktisch. Een gevleugelde uitspraak in de fotografie is niet voor niks: "Less = More" (Minder = Meer). Dit slaat wat mij betreft niet alleen op het beeld zelf, maar ook op de apparatuur + hulpmiddelen die je nodig hebt om tot dat mooie beeld te komen.
Hoe had dit hier anders gekund? Ik heb eerder het volgende commentaar gegeven:
Henry schreef:
Overbelichting vind ik wel meevallen, het kan veel erger.
Het licht komt voor mij wel uit een ongunstige hoek.
Het licht komt nu schuin van onderen. Dit beeld is vergelijkbaar met het beeld van een zaklamp die je onder je kin houd (wie kent dat beeld niet?). Omdat licht normaal gesproken niet van beneden komt, levert dit licht je een vreemd beeld op, ook als je dit harde licht met een diffuser weet te verzachten. Het blijft immers nog steeds van onderen komen.
Het was beter geweest om Luuk een kwartslag te draaien, zodat het licht schuin van boven hem of iets meer van opzij van hem zou komen. Het risico is dat dan "het moment" weg is, maar eerlijk gezegd ben ik van mening dat je dat risico moet nemen. Licht van onderen geeft in mijn ogen maar een vreemd effect aan een foto.
Het is weer een lang verhaal geworden.
