Ik ontving mijn 'nieuwe' Hermagis Petzval lens (nieuw.... uit ongeveer 1900) uit Limoges en dook, na montage op het Cambo lensplankje en het maken van een houten lensdop, met een vriend de studio in. Lichtsterkte F3.5 en brandpunt 160mm, dus ongelooflijk weinig scherptediepte. Je ziet dan ook veelal onscherpe neuzen waar de ogen (bij goed scherpstellen) ragscherp worden afgebeeld. Hetzelfde fenomeen zie je meestal bij collodionplaten, omdat ook daar door de geringe gevoeligheid van het materiaal (3 iso, bij mijn multigradepapier ongeveer 4 iso bij duurlicht en ongeveer 6 iso bij flitslicht) steeds met open lens gefotografeerd moet worden.
Hier een opname met duurlicht, 4 seconden belicht, wat zachter dan de gelijkertijd gemaakte opnamen met flitslicht (zie de andere op mijn pbase).
.

.
Ik heb mijn collodionvrienden wel eens gevraagd waarom op die ancient opnamen niemand lacht. Het schijnt dat niemand vier seconden lang dezelfde glimlach kan volhouden, waardoor je dus beweging krijgt. Nou, Ben kan het wél...
Gegevens: Hermagis Petzval 160mm F3.5, op Cambo 5x7inch 4 sec met het instellicht van de flitsers belicht op Multigrade paper 13x18, omkering en bewerking in Photoshop.
groeten, bedankt voor het kijken, Henk