.
Ja, ik ben altijd al een dwarsligger geweest, dus ws nu ook.
Ik ben nog oude analoge school met ouderwetse filmnegatieven.
In je negatief is alles opgeslagen, dat wordt niet meer en ook niet minder.
In de doka breng je het negatief tot leven dat kan op talloze manieren en leidt tot evenzoveel resultaten.
Ieder negatief bewaar je als een schat.
Net als een filmnegatief is een RAW bestand een onveranderbare basis.
Het is een verzameling van nullen en enen die alle door de camera gemeten en vastgelegde lichtwaarden/beeldinformatie bevatten.
Net als een negatief moet ook een RAW-bestand ontwikkeld worden.
Een RAW-converter maakt er een TIFF bestand van dat vervolgens verder kan worden bewerkt.
RAW is dus het negatief waar je zuinig op moet zijn.
Net als in het analoge tijdperk waar je de keus had tussen zelf ontwikkelen of het rolletje naar de ontwikkelcentrale brengen.
In de doka ontwikkelen is lastiger/omslachtiger maar je hebt ultieme invloed op het resultaat.
Van de ontwikkelcentrale krijg je het resultaat waarop de machinerie is ingesteld.
Je Jpeg uit de camera is het resultaat dat de technici als gemiddeld in de processor hebben geprogrammeerd.
Bij een Jpeg uit de camera verlies je al ruim de helft van alle in het RAW bestand opgenomen beeldinformatie.
Voor een nieuwsfotograaf niet zo’n probleem die wil snel zijn beeld naar de fotoredactie sturen.
Anders is het als je een minimaal 90 x 60 afdruk voor een tentoonstelling moet maken.
Voor de rest is het een persoonlijke keuze. Ben je tevreden met het resultaat dat als Jpeg uit de camera komt en
bewerk je slechts heel beperkt dan is Jpeg een goede keuze.
Wil je fotografisch het maximale uit je opname halen, ga dan voor RAW en bewerk tot je helemaal tevreden bent over het resultaat.
Net als met de doka in het analoge tijdperk kost het bewerken van RAW meer tijd, oefening en ervaring, maar het geeft ook meer voldoening.
.
.
.gif "Moderator")
