Zoals beloofd de foto's waarbij ik geprobeerd heb om de hond te pannen.
Omdat de hond al z'n ledematen(incl. z'n kop) beweegt tijdens het rennen valt het niet mee om met een langzame sluitertijd toch nog het één en ander scherp te krijgen.
Is bij deze foto's redelijk gelukt vind ik zelf.....bij de 1e foto vind ik de kop niet helemaal scherp genoeg en heb die bij de 3e foto dus geleend van de 2e foto, maar ik denk toch dat ik gewoon de 1e het best vind, daarin vind ik dat de meeste snelheid te zien is.


1.



2.



3.

Gaaf Ron. Pannen, dat weet ik uit ervaring, is een lastig onderdeel van de fotografie. Alles beweegt en toch wil je iets scherp hebben. Opname 1. vind ik de beste. Hier komt de snelheid goed naar voren. In 2 zijn de poten een beejte vreemd, had je een fractie later afgedrukt dan had je hem wellicht met gestrekt poten gehad. Denk ook wel mooi, heb je die ook soms?
Derde opname lijkt op de eerste...

Je voorkeur voor deze houding is ook in deze serie goed zichtbaar.
Nr 1 heeft ook mijn voorkeur.

Ik ga voor drie.
Ik doe het je niet na.

knap gedaan

Mooi werk, ik ga voor de derde. Gr. Hans.

hoe langzamer je onderwerp gaat hou moeilijker het wordt. goede poging Ron

Thanks!

Deze zijn, zoals in het andere topic al aangegeven, gemaakt in 2015.
Pannen is inderdaad leuk om te doen, maar niet makkelijk en zorgt voor een hoop uitzoek werk.
Ik heb ook nog wel gestrekte houdingen erop staan, maar moet nog even kijken hoe de scherpte is.
Bij de 2e foto vind ik zelf de houding niet zo goed, maar heb ik erbij gezet omdat daar de kop het scherpst is.
Ik heb toen de 1e foto gepakt en daar de kop van de 2e foto in geplakt(eigenlijk een manipulatie dus ) en dat is de 3e foto.
Vind het zelf best wel redelijk goed gelukt, maar toch zie ik wat vreemds aan de foto al kan ik niet precies zeggen wat, vandaar dus mij voorkeur voor de 1e foto.

Pannen is heel leuk om te doen. Ik weet hoe lastig het is, maar als het dan lukt. Dan kan mijn dag niet meer stuk. Snelheid, en de postitie van de fotograaf spelen hier een grote rol. Bij het wielrennen waar ik deze foto’s maakte hebben de rijders een vaste lijn. Het parcours is bekend, je kunt als fotograaf dan je positie innemen en wachten op de rijders. Lastige bijkomstigheid bij jou is dat het parcours van de hond niet vast staat. Hij of zij kan alle kanten op rennen. Mss kan je het een beetje beinvloeden door een tweede persoon de hond te laten lokken met iets lekkers... daarom vind ik het ook een knap resultaat.

Meestal gooit m'n vrouw een bal en ga ik foto's maken.
Maar meestal probeer ik de sluitertijden wat sneller te zetten, zodat ik een mooi bevroren hond erop heb en hoop dan op wat opspattend zand of water om toch wat dynamisch/snelheid in de foto te hebben.
Rennende honden pannen is echt lastig en is denk nog lastiger om een goede foto te krijgen dan met wielrennen en bijvoorbeeld skiën?
Wielrenners heb ik zelf geen ervaring mee, maar lijkt me een beetje vergelijkbaar met skiërs pannen.
De fiets is in ieder geval een vast gedeelte, en ik denk dat als de wielrenners niet trappen, bijvoorbeeld als ze een heuvel afgaan, of in een bocht of zo, dat ze dan ook hun hoofd niet veel bewegen en de armen denk ook niet.
Op zo'n moment heb je dus niet veel bewegende ledematen en is de wielrennen redelijk goed te pannen.
Bij het skiën heb je dit ook soms als ze afdalen, maar toch willen ze dan nog weleens zo'n stok of zo bewegen.
Bij een rennende hond heb je helemaal geen moment waarop ie niet beweegt, er is altijd wel één van de ledematen in beweging en dat maakt het denk ik extra moeilijk en moet je ook wat geluk hebben met het moment van afdrukken.
Ik denk dat bijvoorbeeld hardlopers(sprinters) ook heel moeilijk te pannen zijn.
Auto's op een circuit is dan alweer een heel stuk makkelijker, die hebben alleen de wielen die bewegen en die beweging wilt je juist laten zien/erin hebben.

Wielrenner is de bocht pannen heb ik weleens gedaan, geeft mijn inziens niet altijd een mooi resultaat. Daar houden ze vaak de benen stil, maar pannen in de bocht is alweer lastiger dan op een recht stuk. Een goede wielrenner zit inderdaad stil op de fiets met zijn bovenlijf.... Bergafwaarst dan houden de waaghalzen hun benen niet stil hoor, dan willen bijtrappen om snelheid te vergaren. Hoe hoger de snelheid, hoe makkelijker het pannen wordt.....

Ok, maar ik noemde die bocht alleen maar als voorbeeld, volgens mij zijn er misschien wel meer momenten waarop een wielrenner wat minder met z'n ledematen beweegt dan andere momenten en als je die momenten eruit weet te pakken dan heb je de meeste kans dat je foto lukt.

Mooie actie foto's een een hele mooie hond.