Dit is een foto die ik zelf erg mooi vind. Wat ik echter extra leuk aan deze foto vind, is dat de meningen van anderen zo uitgesproken zijn over deze foto. Of ze vinden hem net als ik zelf erg mooi of ze vinden het driemaal niets. Een neutrale mening kom ik weinig tegen. Ik ben benieuwd hoe dat hier op het forum is.

het oog is zeker mooi, maar ik zou gaan denk ik voor meer of minder neus, nu zit het er net tussen in

Absoluut mooi, maar de neus..............in eerste instantie zou ik zeggen wat meer neus en dan helemaal scherp
Aan de andere kant is dit juist wat het geen standaard opname maakt

Dank voor jullie reacties.

toch wel heel erg scherp hoor

Vind het helemaal niets
Die neus is mij te kolossaal en te onscherp in beeld!

Wil53 en Gotchas ook bedankt voor jullie reacties.

De look is fantastisch en ik begrijp volkomen waarom je deze zelf mooi vindt!!!

Ik vind die look ook prachtig maar als totaalplaatje mis ik de neus en wat ruimte.
Dan zou het een topplaat voor mij zijn!!!

Jo

Het oog is mooi scherp, maar de onscherpe neus leidt mij nogal af.

Zoals Ans 't pas gedaan had vind ik persoonlijk mooier......dus allebei de ogen er scherp op.
Ik heb dat zelf pas ook geprobeerd, maar dat valt nog niet mee, omdat die hond van ons z'n kop ook geen seconde stil wil houden.
Ik heb er 1 die redelijk gelukt is, maar ook daar hield ie z'n kop niet echt helemaal recht.

Bedankt Jo en Ron62.

@Ron: die foto's van Ans heb ik niet gezien. Heb je een linkje?

Ik hen nog wel een meer standaard kopfoto van toen hij (bijna) lag te slapen:

Linkje naar Ans d'r topic: viewtopic.php?f=5&t=30610

En hier een linkje naar de foto die ik van Yaro z'n ogen heb gemaakt: http://i266.photobucket.com/albums/ii27 ... resize.jpg

Heb je nog meer foto's van je Duitse Herder?
Misschien staan er hier al een aantal, maar ik ben hier natuurlijk nog niet zo lang.

Bedankt voor de linkjes, leuk!

Op mijn site staan nog wel wat foto's van Quint, maar ik moet eigenlijk hoog nodig nieuwe maken.

Staan wel een aantal mooie hondenfoto's tussen.

Waarom had ie op 1 van de foto's een "lampenkap" op....geopereerd?

Snel nieuwe foto's maken, hebben wij ook weer wat te kijken.

Ja dat was na zijn castratie, toen was hij best zielig en dat straalt ook van de foto af vind ik. Heeft die van jou ook zo veel verschillende gezichtsuitdrukkingen?

Jep, van heel zielig, tot heel attent....en alles wat daartussen zit.

Ik vind 't het mooist als ze heel attent op de foto staan, maar dat lukt natuurlijk niet altijd.
Zeker met een jonge hond[die van ons is net 6 maanden] is dat niet altijd makkelijk, omdat ie meest gelijk z'n plek verlaat als je 'm attent ergens op wilt maken, dus ik moet meest wel wat geduld hebben en 't juiste moment afwachten en dan ook direct klikken.
Met onze vorige Herders was dat wat makkelijker als ze al wat ouder waren.......commando 'blijf' en dan hun aandacht trekken met een stok of een balletje.

Moest die van jou gecastreerd worden, of wilde je dat zelf?

We hadden wat gedragsproblemen met Quint naar andere honden toe. Daar hadden we natuurlijk geen zin in, dus zijn we hem chemisch gaan castreren om te kijken of castratie überhaupt een oplossing zou bieden. Dat deed het, dus hebben we de knoop doorgehakt (eigenlijk is er wat anders doorgehakt en ja... daar heb ik ook een foto van (je moet wel tegen bloed kunnen, maar dan kun je hier kijken)) en het is een gewone castratie geworden. Jammer, want dat hield in dat we geen shows meer met hem kunnen lopen en we hadden graag met hem gefokt... Gedrag vinden we alleen toch het belangrijkst, vandaar de keuze. Het enige dat wat jammer is, is dat de gewone castratie niet hetzelfde effect blijkt te hebben als de chemische. Quint is nog steeds agressief naar sommige honden toe. Dat maakt het uitlaten wel vervelend, want je wilt hem toch graag los laten lopen. Nu kijken we dus de hele tijd om ons heen om te kijken of er geen andere honden aankomen en zo ja, dan lijnen we hem aan. Het gaat trouwens niet met alle honden mis, maar juist omdat het niet duidelijk is naar welke hij vervelend doet en naar welke niet, nemen we liever geen risico's.

Naar kinderen (mensen in het algemeen, maar kinderen in het bijzonder) is hij verder superlief. Alleen als iemand mij wat doet... dan wordt het een ander verhaal. Maar dat mag, het is natuurlijk ook een waakhond.

Ik vind die foto wel bijzonder. Ik scrolde langzaam naar beneden en zag niet in één keer hoe het nou precies zat. Dus ik hoor bij de liefhebbers :-)

Els

Ok, begrijpelijk dat je dan deze maatregel hebt moeten nemen.
Van onze tot nu toe 5 Duitse Herders hebben wij er 2 moeten laten castreren......de eerste omdat ie constant last van een onstoken voorhuid had en volgens de dierenarst alleen castratie daartegen hielp[wat idd. ook zo bleek te zijn ] en de derde omdat er 1 bal niet ingedaald was en dat zou op latere leeftijd voor problemen[kanker] kunnen zorgen.

Gelukkig hebben wij nog nooit problemen met agressie gehad met onze honden, niet naar andere honden, niet naar mensen en ook niet naar andere dieren, maar ze lieten zich natuurlijk niet "'t kaas van het brood eten" als een andere hond wel probeerde om dominant, of agressief tegenover ze te zijn.....dat laatste heb ik ook geen problemen mee, zolang 't maar niet uit de hand loopt.

Ik heb toe nu toe volgens mij 5x een andere hond met geweld van 1 van onze honden af moeten schoppen en dat laatste is echt letterlijk.
3 van die keren was bij onze eerste Herder, terwijl dat echt een supersociale goedsul was en de andere 2 keren was bij onze vorige hond en bij deze, terwijl dat dus beide keren gebeurde terwijl die honden nog vrij jong waren......6 maanden en 4 maanden, sommige mensen weten dus echt niet wanneer ze hun hond aan de lijn moeten houden.

Die keer bij onze vorige hond staat me nog heel duidelijk voor de geest.....was een soort kruising tussen een Rottweiler, met de kop van een Stafford en een heel stuk groter dan onze hond.
Hij viel 'm aan zonder waarschuwing en onze hond ging op z'n rug liggen ten teken van overgave, maar dat rotbeest ging gewoon door.
Ik heb 'm zo hard eraf geschopt en z'n eigenaar stond op een afstandje te roepen:"niet schoppen, niet schoppen".
Die heb ik toen ook maar gelijk verteld hoe ik 't zag en toen droop ie toch maar snel af, terwijl die hond van 'm nog een keer probeerde om onze hond die inmiddels bij m'n vrouw stond aan te vallen.
Ik ben toen weer als een dolle stier op dat beest afgerend en die droop toen ook maar af.

Er lopen nog veel teveel hondeneigenaren rond die echt hun eigen hond niet snappen en er ook geen overwicht over hebben.

Leuk Els, dank je!

Dat ben ik helemaal met je eens!! Ik weet dat het bij onze hond ook zo lijkt voor sommige anderen en om eerlijk te zijn heeft mijn man net iets te weinig gezag... Maar ik denk dat ik weet wat Quints agressie naar andere honden toe veroorzaakt heeft. Hij is als hele kleine pup tijdens de eerste keer dat we bij een hondenclub kwamen kijken aangevallen door een volwassen hond. Volgens mij is daar het gedrag door ontstaan. Want eigenlijk is hij juist heel onzeker. De honden die hij "pakt" zijn dan ook bijna altijd onderdanige of onzekere honden. Dus honden die hij aankan. Vervolgens ziet het er allemaal heel ernstig uit, maar wanneer puntje bij paaltje komt staat hij alleen met opgetrokken lippen luid grommend met zijn bek tegen zijn slachtoffer aan, maar bijt hij (Godzijdank) niet echt. Voor de eigenaar van de andere hond maakt dat natuurlijk niet uit, want het ziet er echt eng uit... Ik vind het ook heel vervelend te meer daar het vrij onberekenbaar is welke hond hij pakt. Daarom nemen we geen risico's en lijnen we hem aan wanneer we een andere hond zien aankomen.

Eigenlijk heeft Quint maar één keer een echt gevecht geleverd. Dat was met een andere Duitse Herder reu. Ze kenden elkaar al lang en het ging altijd goed samen tot er een moment kwam dat de andere reu (die is net wat jonger dan Quint) het veldje wilde opeisen waar ze alle twee worden uitgelaten. Dat was even een echte knokpartij, een pure dominantiestrijd. De eigenaresse van die andere reu keek mij eens aan, deed een stap naar achtere en zei dat zij ze niet uit elkaar ging halen, dat ze dat te eng vond. Waarop ik gezellig naast haar ging staan en zei dat ik het ook niet deed. Wij hebben dus samen staan toekijken hoe onze honden vochten. Gevolg: vooral veel losse hare en een klein bloedplekje, maar de strijd is uitgevochten de alpha is bepaald (mijn hond ) en nu kunnen we weer rustig de honden daar samen loslaten zonder dat ze ook maar naar elkaar talen! Ideaal.

Quint is overigens ook een paar keer onverwacht zelf gebeten. Beide keren door een Jack Russel en beide keren was Quint zijn reactie in plaats van terug bijten, naar mij toe rennen zo van "HELP ik ben gebeten..." Daar blijkt wel uit dat het van nature geen valse hond is, want anders had hij wel terug gevochten.

Ik weet bijna wel zeker dat 't daardoor veroorzaakt is en daarom probeer ik 't als ze pup zijn goed in de gaten te houden met andere honden.
Maarja, ik ben er ook niet altijd bij als ie uitgelaten wordt en ik zie m'n vrouw of één van m'n dochters die andere hond er nog niet af schoppen.

Yaro is pas geleden ook in z'n oor gebeten door een andere hond die z'n balletje verdedigde toen Yaro er ook achteraan ging en nu gaat hij ook proberen om z'n balletje of stokkie te verdedigen tegenover andere honden......als ie lelijk begint te doen dan straf ik dat gelijk af, ik vind 't best dat ie kenbaar maakt dat 't zijn bal of stok is, maar hij moet natuurlijk niet gaan overdrijven.