Totaal onverwachts stond ze er , zo snel mogelijk genomen.



f 5.7 / 1/80 sec / iso:800 brandpuntsafstand 100mm ,geen flits met Canon PowerShot SX20 IS

en deze

f5.7 1/10 sec iso 400 brandpuntsafstand 100mm geen flits Canon PowerShot SX20 IS




f5.7 1/125sec iso 400 brandpuntsafstand 100mm geen flits Canon PowerShot SX20 IS

een serie is van een onderwerp, dus de vlinder hoort er niet bij en hoort ook eigenlijk onder de insecten

de foto's van het hertje zijn niet scherp, de vlinder is wel scherp maar het geheel is wat overbelicht. bij het maken van foto's ook letten op de comp. het onderwerp iets minder centraal is vaak mooier

Ik zie dat je de foto's hebt gemaakt met je Canon PowerShot SX20 IS en dat je de foto's al bij het maken allen ook digitaal hebt ingezoomd.

Voor ik in de details treed, kijk ook eens bij de achtergronden van de cropfactor (even op klikken) in het onderdeel fototechniek.

Oke, je hebt het artikel gelezen? Dan gaan we het nu hebben over de details.

Je hebt de foto's gemaakt met een Canon Powershot SX20 IS. Dit is een 12.1 megapixel camera. De sensor is 4000 x 3000 pixels groot. Dit maakt dat er in totaal op je sensor dus een kleine 12 megapixels zitten. Je hebt alle drie de foto's in Large JPEG's geschoten.

Met jouw camera kun je analoog inzoomen en digitaal inzoomen. Analoog zoomen gaat via het inzoomen van je lens (je ziet de lens groter worden). Digitaal zoomen kun je pas doen als je al volledig analoog hebt ingezoomd (en dus niet verder kunt inzoomen). Het digitaal zoomen is eigenlijk het in je camera croppen van de foto. Door digitaal te zoomen snijdt je de foto eigenlijk al in de camera bij (digitaal croppen). Je ziet bij het digitaal inzoomen de lens om die reden ook niet meer groter worden.

Je basis zoom resolution is 4000 (volgens de exif uit je foto's).
Je zoomed resolutie van de eerste is 1600, van de tweede is 3264 en van de derde is die 2592 (volgens de exif uit je foto's).
Dat maakt dat je digital zoom ratio voor de eerste op 2,5 komt (2,5 x 1600 = 4000), die van de tweede op 1,2 komt en die van de derde op 1,5 komt (ook allemaal terug te vinden in de exif van je foto).

Simpel vertaalt betekent dit dat je beeld van 4000 x 3000 pixels door het digitaal zoomen:
- in de eerste: 1600 x 1200 pixels groot is geworden, waardoor je dus maar 1,92 megapixels van je 12,1 megapixels over hebt gehouden. Anders gezegd: Je hebt een kleine 10.000.000 pixels niet voor je foto gebruikt.
- in de tweede: 3264 x 2448 pixels groot is geworden, waardoor je dus maar 7,99 megapixels van je 12,1 megapixels over hebt gehouden. Anders gezegd: Je hebt bijna de helft van het aantal pixels niet voor je foto gebruikt.
- in de derde: 2592 x 1944 pixels groot is geworden, waardoor je je dus maar 5,04 megapixels van je 12,1 megapixels over hebt gehouden. Anders gezegd: Je hebt meer dan de helft van het aantal pixels niet voor je foto gebruikt.

Wat de exif ons niet vertelt, is of je de foto's ook nog eens op de computer hebt bewerkt (en dan met name hebt gecropt). Ik ga er maar even van uit dat dit niet het geval is.

By the way: de afstand tot je onderwerp in de eerste is zo'n 36,6 meter, in de tweede zo'n 39,6 meter en in je derde zo'n 2,5 meter.


Een scherpe foto is van een aantal zaken afhankelijk:
- de kwaliteit van je lens
- de mate van digitaal inzoomen / croppen
- het scherpstellen
- de iso-waarde

Een lens die hele scherpe foto's aflevert, kost flink wat geld. De lenzen met vaste brandpuntsafstanden leveren vaak scherpere foto's af dan de zoomlenzen met "oneindig" veel brandpuntsafstanden. Bij veel zoomlenzen (en dan met name die lenzen die niet in de topcategorie zitten) zie je dat ze brandpuntsafstanden hebben waarop ze goed presteren en brandpuntsafstanden waarop ze minder goed presteren. Ik ken de Powershot onvoldoende om hier wat over te zeggen, maar kan met een aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid (...) zeggen dat jouw camera (de powershot) niet op elke brandpuntsafstand haarscherpe foto's zal produceren.

Het digitaal zoomen heeft ook een nagatief effect op de door jouw ervaren onscherpte. Neem bijvoorbeeld een topcamera met daarop een toplens en maak daarmee een foto. Zo uit de camera ziet de foto er superscherp uit. Als je echter in de nabewerking maar blijft inzoomen, dan zul je dus zien dat ook bij deze foto er een bepaalde onscherpte zich zal manifesteren. Waarom? Er zijn simpelweg te weinig pixels meer over om een ragfijn haarscherp beeld voor je te tonen. Zoiets is ook bij deze foto's aan de hand. Ik weet zeker dat als je niet digitaal zou hebben ingezoomd, de foto's er een stuk scherper uit zouden hebben gezien. Het hert en de vlinder zouden dan wel een stuk kleiner op de foto hebben gestaan...

Het derde waar de scherpte van afhangt is het scherpstellen. Iets kan alleen maar scherp zijn op de foto als er ook goed is scherpgesteld. Nu heb ik toch goed scherpgesteld? ...hoor ik je al denken. Klopt, maar de vraag is waarop? Kijk bij deze link maar even bij de achtergronden over de scherptediepte. Op de site dofmaster.com kun je zien wat de scherptediepte is bij verschillende brandpuntsafstanden, camera's en afstanden tot je onderwerp. Als je niet precies goed hebt scherpgesteld, kan het gebeuren dat je onderwerp niet lekker binnen de scherptediepte valt, met als een onscherpe foto het gevolg... Vaak zie je bij portretfotografie de opmerking dat de ogen niet goed scherp zijn. Wat ik hier maar mee wil zeggen is het volgende:
- portretfotografen weten dat er naar de scherpe ogen wordt gekeken en zullen dan ook op de ogen scherpstellen
- portretfotografen staan veel dichter op hun onderwerp dan dat jij hebt gestaan op jouw onderwerp.
....en toch lukt het portretfotografen niet om alle foto's (waar ze ook nog eens veel meer tijd hebben dan in jouw geval) goed scherp te stellen / het scherpstelpunt precies op het onderwerp (in hun geval: de ogen) te laten vallen.

De iso-waarde is in de drie foto's niet te hoog. Dat kan ook bijna niet anders, want er is genoeg licht en dit soort camera's presteren bij hogere iso-waarden niet zo goed. Reden genoeg om de iso-waarde niet onnodig op te schroeven, wat hier dus ook niet gebeurd is. Een hoge iso-waarde leidt tot verlies van detail en dus tot een verlies aan scherpte.

Ik denk echter dat het digitaal zoomen hier de grootste boosdoener is van de door jouw ervaren onscherpte, gevolgd door de kwaliteit van je lens. Als je "de haren" wilt tellen, dan zul je dus ruimte (pixels) in je foto moeten hebben om hier nog verder op in te kunnen zoomen, ruimte die er nauwelijks meer in zit... (zeker niet in foto 1; zie ook verderop in deze reactie). De kwaliteit van de lens: een kwalitatief goede lens voor een DSLR kost veel meer dan de hele Canon Powershot heeft gekost, laat staan een kwalitatief goede telelens. Je gaat met deze brandpuntsafstanden eigenlijk de "concurentie" aan met de 500mm f/4 lenzen van Canon en Nikon (lenzen van een kleine € 7.000,-) . Daarmee wil ik niet zeggen dat je met je Canon Powershot op dit soort afstanden geen scherpe foto's mee kunt maken, maar alle apparatuur heeft zo zijn beperkingen.


Ik heb de eerste en de derde foto's ook even gedownload en deze voor je bewerkt:
- auto contrast (bij beide foto's)
- auto color (alleen bij de vlinder)

Ook heb ik de beide foto's verkleind naar de maximale toegestane lengte voor plaatsing op dit forum (900 pixels!!) en daarna ietsje verscherpt met de optie Unscharp Mask. Dit laatste moet je eigenlijk altijd doen met digitale foto's.

Het resultaat vind je hieronder:

Het hertje


De vlinder


Zoals je ziet: al een stuk beter. Conclusie nummer 2 die je kunt trekken is dan ook dat je digitale foto's voor het mooiste resultaat eigenlijk altijd moet nabewerken. Er zijn hiervoor pakketten beschikbaar die geld kosten, maar er zijn ook pakketten beschikbaar die gratis zijn. Aan jouw de keuze wat je wilt. De pakketten die geld kosten bieden je uiteraard meer opties en kun je bewerkingen wat "verfijnder" of "meer naar eigen smaak" uitvoeren.


Oke, tot zover dus de schermprintjes, maar vergis je niet... Als je deze foto's gaat afdrukken, dan gaat het resultaat er ietsje anders uit zien. Waarom? Dit heeft alles te maken met de scherpte die we ervaren bij een bepaalde resolutie.

Een foto op dit forum heeft een maximale afmeting van 900 pixels op de langste zijde. Aangezien al jouw foto's over meer pixels beschikken, zal dit dus geen probleem zijn. Wat als er minder pixels op de langste zijde zitten en je wilt hem toch hier op 900 pixels tonen, dan zal het fotobewerkingspakket er op jouw verzoek gewoon wat pixels bij verzinnen... wat de scherpte niet ten goede komt. Als je op het "origineel" wilt inzoomen op de haartjes (om daar dus even op terug te komen), dan gaat dit simpelweg niet lukken, omdat die pixels waar je naar op zoek bent eenvoudigweg niet meer in jouw foto zitten. Je hebt door het digitaal inzoomen bij deze foto een kleine 10.000.000 pixels weggegooid. Oke... je kunt nog een beetje inzoomen, maar van 900 naar 1600 pixels is nog niet eens een verdubbeling. Door je digitale zoom-actie ben je veel megapixels verloren. Niet te veel over treuren, want als je bijvoorbeeld die DSLR (bijvoorbeeld een Canon 60D) met die telelens (bijvoorbeeld een 500mm) mee had moeten nemen, dan was je ten eerste veel meer geld kwijtgeraakt via de aanschaf van de apparatuur en ten tweede had je een flink gewicht mee moeten nemen, waarna gelijk de vraag voorligt of je op dat moment wel met die camera daar had gelopen... Behalve dat de camera met lens duur is, is hij ook nog eens een paar kilo zwaar. Een combinatie die je niet zomaar op een wandelingetje meeneemt en als je het al doet, dan neem je mogelijk gelijk een stevig statief mee...

Als je echter deze foto's gaat printen, dan krijg je te maken met de printresolutie.
Een standaard beeldscherm heeft een resolutie van 100 dpi (dots per inch). Als je even de simpele vertaling maakt dat een "dot" gelijk is aan een pixel, dan heb je dus een resolutie nodig van 100 pixels per inch. Omdat we in NL en BE rekenen met centimeters, heb ik dit voor je omgerekend. 100 dpi komt overeen met 100 / 2,54 = 39,3 pixels per cm (voor het gemak: 40 pixels per cm).
Om een scherpe print te kunnen maken, moet de resolutie minimaal 300dpi zijn oftewel 118 dpcm.

Jouw foto van het hertje kun je dus maximaal printen op 1600/118 = 13cm en 1200/118 = 10cm. Een grotere afdruk levert je een minder mooi printje op. Nu bestaat een afdrukje van 13x10cm niet, maar een 13x9cm printje wel.

Tot slot: elk formaat (of dit nu op een scherm wordt getoond of op papier) vraagt om een bepaalde kijkafstand.

Een afdruk met een te lage dpi (ppi) geeft blokvorming. De afzonderlijke pixels worden zichtbaar (pixelatie). Op grote afstand valt die pixelatie niet meer op. Bij een grote afdruk, bijvoorbeeld een poster, die op grote afstand wordt bekeken, kan de ppi daardoor lager zijn dan bij een afdruk die van dichtbij wordt bekeken.

Een vuistregel is bijvoorbeeld:
Bij een kijkafstand van 1 meter kan worden volstaan met een dpi (ppi) van 100.
Bij een kijkafstand van 1 - 5 meter: 70 dpi;
Bij een kijkafstand van 5 - 10 meter: 50 dpi;
Bij een kijkafstand van meer dan 10 meter: 30 dpi

Een poster van plm. 5 vierkante meter: 100 dpi;
Een poster van plm. 20 vierkante meter: 30 dpi






----------
Update: tekst rond digitale zoom aangepast.

Ja, beter kan ik het niet uitleggen dan Henry al heeft gedaan.

Mooi verhaal Henry, echt top dat je de tijd hebt genomen om dit zo uitgebreid te delen, zulke kennis is goud waard!

Het enige wat ik nog wilde toevoegen, is dat het fotograferen van wilde dieren in de natuur wellicht het meest uitdagende discipline in deze hobby is. Je hebt helemaal geen inbreng in de omgeving, hoe het onderwerp zich gedraagt, hoeveel tijd je hebt en het licht wat je beschikbaar hebt. Het eerder aangehaalde voorbeeld van de portretfotograaf geeft al een idee hoe lastig dit kan zijn; zelfs in een studio met gecontroleerd licht, zeeen van tijd, een arsenaal aan foto apperatuur en een model die doet wat je zegt worden er nog steeds missers gemaakt. Dat benadrukt nog eens hoe lastig het soms kan zijn.

Als je van te voren wist wat Henry je nu heeft verteld, was de kans groot geweest dat deze foto's een stuk beter uit de verf waren gekomen. Mijn tip is dan ook om ook te gaan oefenen op andere onderwerpen. Een kerk in de stad loopt niet weg, of misschien kun je een interessant onderwerp in je huiskamer een keer voor je lens nemen. Niet elke foto die je maakt hoeft een topper te zijn, maar het geeft je wel de kans om allerlei settings van je camera te proberen en zo spelenderwijs leer je steeds beter wat voor setting het beste werkt bij een bepaalde foto.

Dus, zoals Barry Stevens zou zeggen; vooral doorgaan! en veel blijven oefenen

denk dat je tegen de grenzen aangelopen bent van wat er mogelijk is met je camera.

Tsjonge tsjonge , wat geweldig dat je zo'n uitgebreide en duidelijke uitleg hebt gegeven Henry. Ben er stil van dat iemand daar zo de tijd voor neemt. In grote lijnen begrijp ik het, maar moet nog een aantal dingen opnieuw lezen om het te begrijpen. Woouuuwww wat een verbetering ook die 2nieuwe fotos. Jemig net echte proffesionele fotos ;-) je geeft min of meer ook antwoord op mijn twijfel of ik een andere camera moet kopen of niet. Jij zegt dat als ik een canon d60 met 500mm meegenomen had zulke inzoom fotos had gehad. Maar stel dat ik een canond60 met een bijv tamaron zoomlens tot 300mm had gehad en dan later op de pc had ingezoomd had ik dan ook zulk resultaat kunnen hebben?

Graag gedaan. Let op! Niet elke reactie van mij zal zo uitgebreid zijn

Laat maar weten waar je nog vragen hebt.

Ik denk dat als je een Canon 60D met een 300mm zoomlens had gehad en de foto's op de PC had gecropt tot deze uitsnede, de kwaliteit van de foto's wel beter zou zijn geweest. Dit is natuurlijk wel afhankelijk van de superzoom die je gekozen zou hebben, want sommige superzooms leveren aan het uiteinde van het telebereik een beetje softe beelden op. Als je dan niet tot 300mm gaat, maar tot bijvoorbeeld 270mm, dan heb je weer lekker scherpe foto's.

De reden is dat, zoals Frans het al kort samenvatte, je aan de grensgebieden van je huidige camera opereert. Als je dit niet zou doen, dan zullen de verschillen veel kleiner zijn. En dit is gelijk de reden waarom ook de dure fotospullen (camera's, lenzen, etc.) ook worden verkocht. Uiteindelijk kent elke camera/lens/... zijn grens en als je daartegenaan werkt, dan levert je dit meer frustratie op dan plezier (foto's worden net niet datgeen je er van verwacht, hoe goed je ook je best doet). Een investering is dan bijna niet te vermijden...

Er is hier een lid (Filipo) die jaren met zijn Powershots de meest prachtige foto's heeft gemaakt, maar hij zocht de grenzen van zijn camera niet op; hij opereerde in het gebied waar deze camera's sterk in zijn. Met andere woorden: als je in goed-licht situaties je foto's maakt en je beperkt tot een brandpuntsafstand tot 100mm en bijvoorbeeld nauwelijks actiefotografie of supermacro fotografie gaat beoefenen, je weinig verschil zult zien in de kwaliteit met een DSLR. Zeker als je de foto's maakt voor op het web of als je er kleine afdrukjes van maakt. Als je aan de veilige kant blijft zitten, kun je trouwens ook met het resultaat van de Powershots deftige vergrotingen maken...