Iedereen bedankt voor de leuke reaktie's!
De enige foto die niet helemaal goed scherp is is foto 7, maar ik vond de aktie daar wel spectaculair.
Nuelle schreef:
Gaaf! Deze man werkt met veel verschillende honden zie ik inmiddels. Wat gebeurd er op foto 6? Ik vind dat een geweldige plaat. De interactie tussen beiden. Hoe de hond opkijkt naar hem.
Nuelle, deze man is de pakwerker van de vereniging en op hem moeten alle honden bijten.
Pakwerken ziet er vrij simpel uit als je langs de kant staat, maar het vereist een hele goede techniek.
Als een pakwerker een hond verkeerd inschat kan dat voor één van hen, of voor beiden een pijnlijke afloop hebben.
De hond waar ik in 't verleden mee getraind heb heeft ook weleens een gebroken teen gehad door een verkeerde aktie van een beginnende pakwerker.
Vergeet niet dat sommige honden met zo'n 40 à 50 km/h op de mouw komen en dat zijn dan honden van ongeveer 40 à 45 kg.
Eer dat je wedstrijdpakwerker mag zijn ben je wel een aantal jaren en ook een aantal examens verder.
Foto 6 is het zogenaamde aanblaffen.....een hond moet dan voor de pakwerker gaan zitten en het liefst continu blaffen en daarbij ook de pakwerker geen seconde uit 't oog verliezen.
Als de pakwerker een verkeerde beweging maakt moet de hond hem direct aanvallen en de vlucht verhinderen.
De man achter de hond is de geleider en dat is vaak ook de eigenaar van de hond.
De honden in de VDH[Vereniging Duitse Herders] worden afgericht op de mouw, dus als 't goed is zal de hond zonder mouw ook niet bijten, de hond ziet 't vaak ook een beetje als een spelletje, net als met een bal en een stok.
Politiehonden worden afgericht op de man, het pak wordt dan vaak verstopt onder wijde kleren en de hond kan de pakwerker dan overal bijten.....been, arm, schouder, maakt allemaal niet uit, als de boef maar niet meer kan vluchten.
Chay schreef:
Verder veels te harde wereld
Dat ligt er maar net aan waar je traint, er zit veel verschil in de diverse verenigingen.
Er zijn verenigingen waar je met een wat minder goede hond niet eens binnen komt, die trainen vaak met een select groepje en dan alleen puur africhting.
Een wat mindere hond die niet hard genoeg is valt daar meest gelijk door de mand en zal waarschijnlijk 't veld moeten ruimen, omdat ze vaak een wat hardere trainingsmethode gebruiken.
De honden die overblijven zijn dan natuurlijk ook de wat hardere honden die dat gewoon kunnen hebben.
Dat wil trouwens helemaal niet zeggen dat die honden ook daadwerkelijk aan de top komen.
Een goede sporthond is vaak een hond met heel veel werkdrift en toch ook een redelijk goed luistervermogen.
Die echte harde honden hebben vaak hun nukken en doen op bepaalde momenten[vaak op wedstrijden, omdat ze voelen dat hun baas dan wat meer onder spanning staat] toch nog waar ze zelf zin in hebben.
Het niet lossen van de mouw is daarbij vaak het grootste probleem.