Lieve forummers,
We hebben 14 turbulente dagen achter de rug.
Dieptepunten 10 dagen geleden en 4 dagen geleden waarbij het bijzonder slecht ging met Falco.
Afgelopen woensdag heeft Fal een injectie tegen de heftige misselijkheid gehad en een shot prednison.
Daarna is zijn interesse en alertheid behoorlijk toegenomen.
Zijn hartritme is nog zeer onregelmatig maar het fladderen(boezem-fibrilleren) is niet meer merkbaar.
Zijn eetlust keert terug maar hij eet in kleinere partijen, hij is snel moe en daar houden we uiteraard rekening mee.
De arts heeft ons wel voorbereid: DCM(dilaterende cardiomyopathie) is niet te genezen, wel onder enige controle te houden zolang het hart het volhoudt.
Falco zal veel (moeten) rusten, mag weinig stress oplopen, zal nooit meer een pension mogen bezoeken, mag geen balspelletjes meer doen en geen lange wandelingen maken. Bovendien moeten wij ons aan zijn tempo aanpassen.
DCM eindigt heel vaak met een hartstilstand.
Wanneer dit gebeurt is niet te voorspellen, maar honden met deze aandoening zullen niet oud worden.
De hartstilstand kan morgen plaatsvinden maar ook pas over een jaar. Veel langer houden honden met deze aandoening(heel vaak grotere rassen) het niet vol.................
Ik heb het er heel moeilijk mee gehad en nog, maar ik ben nu wel zover dat ik probeer terug te kijken naar de mooie tijd die ik samen met Falco al gehad heb(en nog steeds heb).
Als het akelige moment komt dan zal er wel groot verdriet zijn maar dan hoop ik dit een goede plek te kunnen geven.
Tot dan probeer ik iedere dag te genieten van mijn grote vriend...........
Iedereen bedankt voor zijn of haar medeleven........
Jo
.gif "Moderator")
