
Exif: 1/40s f/5.6 ISO100 105mm, genomen vanaf statief.
Update: versie van de reuzeberenklauw in kleur. Omdat ik de de foto recht heb moeten zetten en ik de oude .psd niet bewaard heb, is de crop op de kleurenfoto net niet gelijk.

De reuzenberenklauw, een exoot uit de Kaukasus, deed omstreeks 1980 zijn intrede in Almere. De berenklauw werd samen met Groot Hoefblad ingeplant bij bruggen in Almere Haven. Door maaien verdween de berenklauw daar weer. Enkele medewerkers hebben de berenklauw omstreeks 1982 stiekem uitgezaaid op drie plekken in Almere. Door het gehalte aan stikstof, organische stof en vocht is de Almeerse bodem ideaal voor de berenklauw.
Omdat de gemeete tussen 1990-2000 zich door geldgebrek goeddeels terugtrok uit het beheer van "de buitenruimte", nam de reuzenberenklauw in aantal explosief toe. In de zomer is de berenklauw inmiddels uitgegroeid tot een ware plaag en grote delen van verschillende natuurgebieden zijn door die reuzenberenklauw volledig ontoegankelijk geworden. De berenklauw wordt inmiddels met trekkers bestreden; voor de moeilijk begaanbare stukken worden schapen ingezet. De berenklauw groeit echter sneller dan schapen kunnen grazen.
De stengels en bladeren van de berenklauw bevatten brandharen zoals bij brandnetels, deze kunnen blaren of zelfs brandwonden veroorzaken. Blootstelling aan zonlicht na contact met het sap kan bij sommige mensen na 24 uur rode jeukende vlekken veroorzaken, die gevolgd worden door zwelling en blaarvorming. Het letsel kan eruitzien als een brandwond en het kan twee weken duren voordat het genezen is. Als litteken kan er een bruinverkleuring optreden. Wanneer het sap in de ogen komt, kan dit tot blindheid leiden.
Inmiddels is de zomer voorbij en heeft de beer zich voor de winterslaap in de grond teruggetrokken. In het Almeerse landschap zijn her en der de dode berenklauwen te vinden.