Zoals reeds vermeld in een eerdere upload is de Wilde Weit een zeer bijzonder en kwetsbaar éénjarig plantje.
In Nederland nog maar op 1 plek in het wild te vinden als redelijke bestendige groeiplek.
En dat is op nog géén 2.5km afstand van mijn woonplek!!!
Officieel is deze groeiplek niet toegankelijk voor publiek maar als vergunninghouder bij SBB mag ik daar vrijelijk fotograferen.
Vanwege de kwetsbaarheid van dit plantje probeer ik dit te doen zonder verdere aandacht op te eisen.
Want het gebeurt nog veel te vaak dat mensen plantjes uitgraven en in hun eigen tuin zetten met als gevolg dat het plantje verloren is.
Het omzetten of opkweken van beschermde plantensoorten is een proces voor experts en daar is jarenlange studie en ervaring voor nodig.
Plantensoorten gedijen daar waar de grondsoort en de gehele biotoop in harmonie zijn.
Cultivars horen daarin niet thuis en verstoren zelfs het leefklimaat van genoemde soorten.
En dan hebben we het nog niet eens over het microleven en insecten.
Als akkeronkruid was Wilde Weit van oudsher aangewezen op wintergraan, daar het kiemproces in de wintermaanden plaatsvindt. De kiemwortel van de Wilde Weit zoekt dan contact met de wortels van het wintergraan.
Door moderne technieken en toch het willen vermijden van deze zaden in het graan ziet men de fraaie Akkeronkruiden steeds minder.(Er is ook steeds minder wintergraan)
De Wilde Weit heeft op haar huidige groeiplek voldoende aan de graanverwante grassoorten zoals o.a. de Gevinde Kortsteel, die net als het wintergraan, in de winterperiode aanzet tot nieuw leven.
Met zo'n 300 exemplaren(geschat) kan de Wilde Weit hopelijk nog even vooruit.
1.
2.