Het is niet zozeer dat ik sta te popelen maar meer om wat te doen met de fotografie.
Deze plaat is binnen gemaakt. Sneeuwklokjes in een vaasje (de druppels komen van een plantenspuit)en ook nog eens een beetje op hun retour.
Net als deze sneeuwklokjes worstel ik om boven water te blijven......
De donkere en verstrengelende sfeer heb ik er bewust in gelegd............

Het is een behoorlijk hobbelig parcours wat je aflegt lijkt het.

Je foto mist ook het sprankelende en verfijnde wat ik van je gewend ben.

Sterkte.

Je foto van de sneeuwklokjes met het kopje naar beneden in een wat donkere sfeer is denk ik een goede afspiegeling van de gemoedstoestand waar je je nu in bevindt. Ik kan niet wachten om de vrolijk sprankelende bloemetjes van je weer hier op dit forum te mogen begroeten.

Ik vind die donkere sfeer nog wel meevallen, wel idd minder zonnig dan gebruikelijk. Tja, ik denk niet dat wij je veel kunnen opvrolijken. Wel kunnen we je natuurlijk een hart onder de riem steken - en de lente kan ook ieder moment weer gaan doorbreken. Dan gaan de kopjes vanzelf weer omhoog.

Ondanks de 'somberheid' vind ik het een geslaagde foto. Jammer dat deze sfeer gekoppeld is aan je eigen gevoelens. Kop op Jo, er is altijd een lichtpuntje aan de horizon om naar uit te kijken.

De compositie vindt ik mooi Jo.
Maar de kleurzweem die over het sneeuwklokje valt kan mij niet bekoren.

Mij smaakt hij wel, hij is anders dan je gebruikelijke werk. Deze komt strak en designachtige over, met strakke curves en steriele tinten, waardoor je voor mij een wat naar abstract neigend beeld hebt weten te vangen

Dank je wel voor de reacties!!!
Mendel wist mijn gedachte(n) weer prima te lezen..............