Een soort uit de Britse flora.
Op het vaste land van Europa kennen we vooral de Scilla non scripta als wilde plant.
Vooral bekend is laatstgenoemde van het Hallerbos dat jaarlijks een uitgestrekt blauw tapijt laat zien
Een verschil met de Blue bell is de bloem zelf. De non scripta heeft een meer lange kelk en de blue bell een meer brede.
Tevens is het loof van de Blue belll wat forser.
Het parallel-nervig blad van de non scripta is tevens iets minder blauw gekleurd.
Soms vind je hier in de natuur nog een soort: de Hispanica
Deze is eigenlijk géén echte wilde Scilla maar verwildert snel en gedijt daar goed.
De Hispanica lijkt veel op de non scripta maar heeft meer een blauwachtig blad.
Tevens kent de Hispanica naast de bekende blauwe kleur ook andere kleurschakeringen.
Onderlinge soorten vormen makkelijk hybriden.
Alleen via de vegetatieve vermeerdering blijven de homozygote kenmerken behouden.

1.



2. Bewust op de druppel gefocust. Let op de reflectie van de meeldraden in de druppel onder het stamperdeel. Het groene blad voorzichtig plat gelegd.



Fijne Paasdagen

Jo

Ik ga hier voor de 1e Jo, de 2e is me allemaal te onscherp.

Ben het met Ron eens.
Je zoekt de grenzen van de scherptediepte steeds op.
Soms kun je er dan net overheen kieperen.
Geeft niet. 95% van je beelden is meer dan geslaagd.

Ron en Frans dank je wel voor jullie reacties.
Hoewel foto 2 veel onscherpte laat zien, had ik gehoopt dat duidelijk was waarom.
Ondanks en zelfs dankzij de onscherpte biedt de plaat veel sfeer en waar het mij om ging een focuspunt op de aparte reflectie in de druppel onder het stamperdeel.
Jammer dat dit over het hoofd gezien wordt...............