Ik ben geen fotograaf van de diertjes, landschapen, bloemetjes en plantjes maar als ik dan tijdens onze vakantie langs een veldje vreemde planten rijd en ik hoor ze roepen, "fotografeer mij", dan zit er niets anders op. Volgens mij is het ook een plant die bij mijn fotografie past. Hard en ruw.
Mijn eigen stappenplan die ik doorloop zijn als volgt:
1. Als eerste maak een belichting van de blauwe lucht. Ik moet hierbij wel rekening houden met de zo genaamde flitssynchronisatietijd. Dat is de kortste sluitertijd waarbij je nog kunt flitsen. Naast je laagste ISO stand heb je dus al heel snel het diafragma nodig om die sterke lichtbron, wat de zon toch wel is, een beetje in te binden. Voordeel is dan wel doordat je een klein diafragma (hoog getal) gebruikt gaat de zon straaltjes krijgen. Ik zat hier op diafragma f/18 bij ISO 50. De sluitertijd kon niet korter dan 1/200.
2. Met deze bovenstaande instellingen ben ik met mijn flitser aan de gang gegaan. Je ISO en diafragma hebben invloed op de hoeveelheid flitslicht die het onderwerp belicht. Je snapt dan al gelijk dat je veel flitskracht nodig hebt om door het hele kleine diafragma te komen. Ik kwam uit op 1/2 van de totale flitskracht.
3. De flitser houd ik vast net boven de het kader en richt bovenop de bloem.
4. In de na bewerking maak ik het allemaal nog wat harder en ruwer. Ik voor het (lokaal) contrast wat op en maak de blauwe lucht die licht blauw was, donkerblauw, zodat de zon en de wolken er wat meer uit komen.
Groet,
Johan.