Mijn fotografie zit in een ontwikkelingsfase, en ik heb geen idee waar het naar toe gaat. Ik heb wat nieuwe dingen leren zien en ook veel foto's gemaakt die wat meer de abstracte kant op gaan. Ik had behoefte aan wat nieuws, dan de bosfoto's die ik altijd maakte. Wat mij vooral aantrekt de laatste tijd is om wat meer gevoel in mijn foto's te leggen. Ik vind het een intrigerend proces en kijk graag naar fotografen die dit al wat meer beheersen. Ik ben van nature een denker, iemand die ook worstelt met somberheid/burn-out klachten en angst en paniek klachten op zijn tijd. Ik wil meer en meer leren om dit te uiten door mijn fotografie. Ik merk dat het me helpt en dat ik wat meer van foto's ben gaan houden.
Deze foto maakte ik een paar weken terug. Het was mistig en ik was op één van mijn favoriete plekken bij Arnhem. Ik genoot van de ochtend, maar worstelde ook met wat ik wilde fotograferen. Het was wat chaotisch in mijn hoofd door het bovengenoemde proces.
Ik werd aangetrokken door deze bomen, vooral door de rode bladeren in de achtergrond in combinatie met de mossige takken. Ik besloot compositie te maken, vooral om de chaos een plek te geven. Ik ben zoekende op dit moment en dat is ok. Deze is wellicht moeilijk te begrijpen en valt misschien niet in de smaak. Dat respecteer ik, maar omdat ik mijn gevoel erin heb gelegd heb ik daar ook vrede mee. Dit is mijn verhaal wat ik meer en meer probeer te vertellen door mijn foto's. Mocht je dit hele stuk gelezen hebben, dan is mijn dank groot