Foto's gemaakt naar de nacht toe.

Nikon F100 m/ Nikkor 50mm 1.8 AF-D.
Fuji Acros 100 ontwikkeld in Adox Silvermax.


F100-012


F100-011


F100-023


F100-002


F100-003

Lekker sfeertje.
Eerste twee vind ik het meest interessant.
Bewerk je nog digitaal na?
Ontwikkel je zelf?

Prachtig, ook ik neig naar de eerste twee.

Sluit mij hierbij aan

Foto 2 en 4 spreken mij het meest aan. Wel wat meer contrast is mij idee.

Je zwart-wit oogt erg aangenaam, en de doortekening in vooral F1 is precies goed, mooie nachthemel.

Ik moet wel zeggen dat de onderwerpen me iets minder aanspreken, maar het analoge gevoel maakt veel goed.

Peter verwoordt precies mijn mening.

Hallo scoco,

Digitale bewerking omslaat belichting, helderheid en contrast. Van hunzelf hebben negatieven (Met wat uitzonderingen zoals microfilm) weinig contrast voor en zo'n hoog mogelijk dynamisch bereik. Dit alles hangt erg af van ontwikkelaar en tijden natuurlijk.

Zelf ontwikkeld en Silvermax 100.

De negatieven ogen onderbelicht, maar dat zal wel liggen aan mijn ogen die normaal naar dag-fotografie negatieven kijken.

Verder geen nabewerking zoals dingen verwijderen of croppen. Dat vind ik bij analoge fotografie uit den boze, de kunst die ik mij wil opleggen is juist alles zo goed mogelijk in compositie brengen in-camera.

Het ging mij inderdaad vooral om het licht. Het dynamisch bereik is inderdaad prachtig (enig idee hoe veel stops je kan halen?). Vooral de lucht in foto 1 is erg goed!
Sommige foto's, zoals de tweede, ogen nog wel wat grijs.

Het moeilijke aan de nachtfotografie zijn de lampen. Die zijn natuurlijk erg uit verhouding, waardoor de rest van de foto snel onderbelicht is. Hier is ook bijna niets aan te doen, zeker niet in de analoge fotografie (zelfs met erg goede dodge en burn).

Verwijderen en croppen in de analoge fotografie kan ik mij helemaal in vinden!

Analoge fotografie met weinig licht brengt een ander probleem met zich mee: reciprocity failure.
De film wordt namelijk geleidelijk MINDER gevoelig voor licht naar mate de belichting langer duurt.

Bij de meeste films gaat dit merkbaar worden tussen de 1 en 5 seconden. Vanaf die belichtingstijden gaat de iso/asa waarden van de film omlaag.

Zie bijvoorbeeld deze kaart:



Laten we kijken naar Ilford Delta 100, een film met een iso waarden van 100.
We meten hier een compositie die 30 seconden nodig heeft om goed belicht te worden. Echter, door reciprocity failure moeten we echt belichten voor 75 seconden.

Zoals te zien verschillen deze waardes van film tot film. Denk je dus sluitertijden te gaan gebruiken langer dan 1 seconde, zoek een datasheet op van die film voor de zekerheid.

Bijvoorbeeld: Kodak T-max 100

Zie pagina 2, Adjustments for Long and Short Exposures.
Volgens deze informatie moeten we bij 10 seconden 1/2 stops belichting toevoegen aan de gemeten waarden. Bij 100 seconden, 1 hele stop.

Als we met deze film van asa 100 dus 100 seconden meten, moeten we voor 200 seconden belichten.

Hier een handigeformule van Ilford voor hun films.


Uitzonderingen zijn Fujifilm Provia en Acros 100. Deze films hebben geen compensatie nodig van 1/4000 tot 128 seconden. Vanaf 4 minuten raad Fuji aan te compenseren met 1/3 stop, maar dit is te verwaarlozen.

Het dynamisch bereik in de film is veeel hoger dan wat jij ziet op deze internet foto's.

De ruwe 16-bit grijswaarde scan heeft enorm veel speelruimte.

Volgens Fuji Acros datakaart heeft Acros 100 12-14 stops dynamisch bereik.

Maar bij Z/W film hangt dit erg af aan de ontwikkelaar en ontwikkel tijden. Dat is juist wat experimenteren zo leuk maakt.

Super interessant!
Heeft die langere sluitertijd nog invloed op het contrast van de foto?

Uiteraard zien we hier niet de volledige bereik (hoewel je de eerste foto hebt ge-update?).
Toch had ik nog iets meer verwacht. Met digitaal haal je 12-14 ook tegenwoordig.

Maarja, naast de techniek is vooral de magie van het analoge zo leuk.