Achergebleven in het prikkeldraad na hoogwater in de uiterwaarden van De Maas. Gedeeltelijk achter mijn auto gehurkt gezeten om het licht goed te vangen in het plastic. Gemaakt met mijn eerste digitale spiegelreflex, de A330. Ik heb hier een stokoude lens gebruikt: De Meyer Osteror F2.8 135mm. Van Oost Duitse makelij, ca 40 jaar oud. Een fantastisch stuk glas. Je moet wel alles handmatig instellen, maar dat moest vroeger ook. De belichtingsmeter klopt niet, maar dat is even zoeken. Ik gebruik een gechipt adapter voor de scherpstelling.

Het licht mooi gevangen.

Hoe je van niets toch iets kunt maken, heel fraai gevangen mede door het prettige licht

mooi licht, aangename scherpte en fijn van kleur. fraai.

Wat een prachtig licht!

Ik zou de lichte bovenkant er vanaf halen. Komt het licht in het plastic ten goede
Teruggaan om deze opnieuw te schieten is denk ik geen optie...

Wat licht al niet doet. Zonder het tegenlicht zou deze prent mindere waardering krijgen om het beeld zelve.

Sfeer gezet door tegenlicht, landschap in de onscherpte draagt ook subtiel zijn steentje bij aan het geheel

Het verbaast mij steeds weer als ik zulke foto's, als deze, van zwerfvuil zie.
Ik vind het zo knap dat mensen zwerfvuil zo mooi op de plaat kunnen zetten.

Zonder tegenlicht is dit helemaal niks vind ik. Ik zag dit nu bijna twee jaar geleden tijdens een van mijn vele tochtjes door de uiterwaarden van de rivieren die ik twee stuks vlakbij heb( De Waal en De Maas) en werd meteen gegrepen door de aanblik.
Bedankt voor de reacties.