Werd getriggerd door een opmerking bij een landschapsfoto.
En omdat ik nog niet mobiel genoeg ben de afstand naar mijn volgende Noord oost ... te voet af te leggen bedacht ik dit topic.

Als je op de hyperfocale afstand fotografeert heb je de grootste scherptediepte.
Daar is niets tegen in te brengen.

Maar wat is scherptediepte?
Scherptediepte is het gebied van voor tot achter het scherpstalvlak dat aanvaardbaar! scherp is.
Alleen het scherpstelvlak is zo scherp als kan. Daarvoor en erachter neemt de scherpte af.

Is dat te zien? Ja. Als je op het plusje klikt en zo nodig op de pijlen rechts onder.

Wat heeft het voor konsekwenties?

Ik heb mijn camera ingesteld op diafragmagetal 11.
Op statief gezet.
Op verschillende afstanden scherpgesteld en vergeleken.

Volgens mij is de conclusie:

Als je belangrijkste onderwerp in een landschapsfoto voor het de hyperfocale afstand ligt stel je scherp op je belangrijkste onderwerp. Voorin dus.



Als je belangrijkste onderwerp op of rond de hyperfocal afstand ligt dan stel je scherp op (ongeveer) de hyperfpcale afstand.



Als je belangrijkste onderwerp ergens halverwege ligt dan stel je ongeveer halverwege scherp.



Als je belangrijkste onderwerp op de horizon ligt dan stel je op de horizon scherp.



Geldt dat ook bij f/4 en f/22?

Ik denk ....

... bij f/4 ook maar in veel sterkere mate en bij f/22 ook maar in wat mindere mate.

Door experiment bevestigd.

Helder ....

Ik wens het je niet maar zolang je nog niet mobiel genoeg bent "bedenk" je nog maar een paar soortgelijke topics

Ja de hyperfocaal staat een beetje haaks op de theorie van DOF. Om de hyperfocaal te berekenen gebruik ik een appje omdat ik het zeer zelden gebruik.

Armand verklaar je nader.
Een duim naar beneden ken ik als gebaar maar het draagt weinig bij aan enig zicht op wat er dan niet goed is.

Xafke echt haaks is het niet.

Gegeven de premissen en de benaderingen is de afleiding wiskundig juist.

Alles draait om het begrip aanvaardbaar scherp.
Dat aanvaardbaar staat bijna nooit in de uitleg.

Ik citeer dopmaster.com

"The concept of hyperfocal distance is easy to understand: focus a lens at the hyperfocal distance and everything in the photograph from some near distance to infinity will be sharp. "

Helder, Frans. En eigenlijk ook zeer intuitief, ik vermoed dat de meeste (bewuste) fotografen deze benadering vanzelf hanteren.

Ik hoop toch voor je dat je weer snel op pad kunt

P.S. Ik snap het begrip "watertuin" ook meteen een stuk beter.

"Haaks" was misschien wat verkeerd uitgedrukt van mij.
Ik bedoel dat je bij het spelen met DOF eerder in de grote diafragmawaarden zit en bij hyperfocaal bij de kleine waarden om de juiste effecten te bekomen.
Het helpt bij de hyperfocaal ook erg als je met een kleinere sensor gaat werken. Bij full frame camera´s is dat hyperfocaal ook wel van toepassing maar minder voor de hand liggend of toch minder effectief.
Zoals ik al gezegd heb is het iets wat ik minder gebruik in mijn werk. Nu ik mij wat ga toeleggen op landschappen zal dit meer aan bod komen denk ik.

Frans heeft onder mijn "duiven" geschoten......en hij schiet mis (lees foutief)
Zie zijn rubriek van "fototechniek......hyperfocale afstand"
Frans zal het u wel uitleggen.....hij weet het beter

IK vind dat een hoog opgeleide arts meer respect mag vertonen voor medeforumleden

Ik gebruikte hyperfocale afstand heel vaak bij landschappen. Had dan een app die het uitrekende, en ik mat de afstand af met passen. Werkte heel prima!
Maar nadat ik met mijn camera en lenzen een flinke smak heb gemaakt werkt dit dus niet meer. Heel vreemd! En jammer.
Nu stel ik meestal scherp ongeveer op 1/3. Maar zal toch nog eens wat vaker die app gebruiken en kijken of ik zonder af te meten met passen, maar meer op het oog, toch goede resultaten krijg.
Soms gebruik ik ook wel focusstacking als ik echt alles van voor naar achteren scherp wil hebben.
Overigens zeer zelden met een diafragma hoger dan F9.

Goed en leerzaam topic ! Bedankt Frans en veel sterkte !

Dat de hyperfocale afstand veel gebruikt wordt om zoveel mogelijk scherptediepte in een landschapsfoto te bekomen is ruim bekend.

Dat je over algemene adviezen blijft nadenken lijkt me alleen maar goed.
Houd de blik fris, geeft ruimte aan creativiteit en stompt soms tegen heilige huisjes.

De mens, noch zijn duivenzijn daarbij ooit mikpunt.

Eerlijk gezegd gebruik ik bij landschapsfotografie ook nooit de hyperfocale afstand. Ik stel altijd gewoon scherp op het onderwerp. Als die heel ver weg is, dan stel ik dus scherp op iets dat "heel ver weg" ligt. Eigenlijk helemaal in lijn met het verhaal van Frans.

Ik heb uw uitleg gelezen Frans........en ik blijf bij mijn standpunt......ik was bezig met een onderwerp met iemand op het forum en gij pikt dat onderwerp weg en gaat uw uitleg geven
Een eerlijk gezegd.......uw uitleg is niet volledig en geen hulp voor het forumlid.......ik had de uitleg uitgebreider en degelijker gegeven.......gij schiet onder mijn duiven en uw gedrag is ongepast en onrespectvol......en van een arts verwacht ik een betere houding

Tot 1901 wist men niet dat de bloedgroep bepalend was bij een bloedtransfusie.....men deed voordien maar wat......maar sinds 1901 ontdekte men dat de bloedgroep belangrijk was en sinds toen gaat een bloedtransfusie goed........zo is het ook hier Frans.....en jij als arts moet dat weten

Salut Frans.....ge hebt mij diep ontgoocheld

leuke reactie ajl. als je bepaalde mensen niet moet. laat ze dan gewoon met rust. en ga je woede niet op deze manier spuien.

Je behoort duidelijk tot de traditionele fotografen Armand en houd erg vast aan de hangbare "normen" en "regels". Maar weet dat dit om kunst gaat en er eigenlijk helemaal geen normen of regels zijn.
Daar waar je praat over bloedgroepen zit je in het domein van de exacte wetenschap en dat is dan toch net iets anders dan fotografie. Fotografie heeft zo zijn klassiekers maar weet ook dat er een grote stroming is van kunst.
Als ik in kunst de meest bizare regels wil overtreden met iets nieuw dat mag dat.
Als je als arts dingen gaat doen tegen de wetenschap in dan bega je een professionele fout.
Kwestie van de dingen juist te kaderen.