Nav een opmerking van Frans bij een portretfoto zou ik graag willen weten of
jullie spotmeting gebruiken voor het scherptepunt. (Je gebruikt spotmeting ook voor belichten maar dat is niet wat ik hier bedoel).
Bij portretten van mensen en dieren altijd op de ogen scherpstellen. Doen jullie dat ook?
Frans zou geen spotmeting toepassen waarom?

Ik denk dat je bedoelt of anderen alleen het centrum-AF-punt voor scherpstelling gebruiken?

Voor een spiegelreflex:
Het voordeel is dat dit vaak het meest precieze en lichtgevoelige AF-punt is.
Het nadeel kan zijn dat als je met focus-recompose werkt het scherptevlak meedraait tijdens recompose, waardoor het oog weer net buiten het scherptevlak kan liggen. Dat is niet zo probleem met een grotere scherptediepte, maar bij een kleine scherptediepte kan dat net roet in het eten gooien. In dat geval kan je beter een ander AF-punt kiezen.

Jan in de exif vind ik met exiftool:
Exposure program: manual
Metering mode: spot
Focus mode: AF-C
Exposure Difference: -1.6

Alles wijst er op dat je spotmeting gebruikte om het licht te meten en dat je 1,6 stops hebt onderbelicht.
Ook in raw wordt die hoeveelheid onderbelichting zichtbaar.

Zie ook pagina 105 en 108 van de handleiding.

Waarom raad ik het af buiten de studio?

Meet je op een licht onderdeel krijg je zonder compensatie onderbelichting.
Op een middengrijs onderdeel de juiste belichting.
Op een donker deel overbelichting.

Dat is allemaal niet heel erg handig.

PS Scherpstellen met 1 focuspunt heet bij Nikon Enkelpunts AF en wordt in het bedieningspaneel aangeduid met "S". pagina 90 handleiding.

Ik gebruik niet anders op mijn toestel.

@Frans het licht heb ik op mijn hand (binnenkant) gemeten hier, maar de omstandigheden waren wel wisselend. Hier was geen zon.

Voor de belichting gebruik ik altijd centrum-gericht en dus niet spot.
Voor scherpstellen gebruik ik meestal het kleinste flexibele puntje, maar voor actiefotografie(rennende honden, vliegende vogels) gebruik ik weer een andere AF-instelling en die is ook weer afhankelijk van de achtergrond en grootte van het onderwerp.

Jan binnenkant hand (van blanke) wordt inderdaad wel als middengrijs aangeduid.
Niet echt nauwkeurig en tamelijk onhandig als je daarvoor je eigen gebruikt.
Bij een model zou ik zeggen gebruik de hand van het model opgehouden richting camera.
Een grijskaart is een beter alternatief.
Die moet je dan wel wel voor de lichtmeting door je model laten vasthouden richting camera.
Maar blijf het niet handig vinden in de praktijk.
Zeker bij wisselende lichtomstandigheden terwijl je camera met matrix een zeer geavanceerd meetinstrument heeft.
Centrumgewogen is een goed alternatief bij tegenlicht.

Ik ben een ouderwetse fotograaf en doe alles met spotmeting - scherpte en licht via hetzelfde punt. Als de belichting me niet bevalt dan pas ik die aan (groot voordeel van systeemcamera: wysiwyg). Methode is dan ofwel een punt op goede scherpstelafstand selecteren met belichting naar mijn smaak (1), ofwel de EV-knop gebruiken om de sluitertijd bij te plussen of te minderen (2).

Voordeel van deze methode is dat ik bepaal wat ik krijg qua scherpte en belichting, en niet de camera.

Nadeel van (1) is dat dit niet bij alle onderwerpen mogelijk is, en dat je met half-ingedrukte ontspanknop moet herkaderen (maar voor mij werkt het 9 van de 10 keer). Nadeel van (2) is dat je soms geen erg hebt in onderbelichting, daarom doe ik dat nauwelijks meer.

Als het makkelijk zou zijn om belichtingspunt en scherpstelpunt beiden snel apart te selecteren zou dat voor mij het beste werken, maar dat gedoe met aparte AF- of AE-knoppen vind ik erg onhandig dus ik doe het maar zo.

P.S. Vanaf statief is het natuurlijk anders maar dat bedoelde je ook niet neem ik aan.

Past wel bij je soort fotografie.
En blijkbaar weet je wat je doet met belichtingscompensatie.
Voor de straat- dieren- sport- nieuwsfotograaf minder handig.

Begrijp ik nou dat je niet meer de belichting bijstelt met naar onder en naar boven?

Dan laat je waarschijnlijk heel wat liggen in dynamisch bereik.

Dat begrijp je deels goed Frans, ik gebruik zelden nog EV-correctie. Maar ik pas wel degelijk de belichting aan, eigenlijk simuleer ik de M-stand terwijl ik de AE-stand gebruik op de wijze zoals hiervoor beschreven.

Als je bedoelt: altijd fotograferen met het histogram naar rechts, dan moet ik inderdaad zeggen dat ik daar niet op let. Voor mij gaat het om 1) niet clippen, en daarna 2) de sfeer die ik qua licht in mijn hoofd heb meteen ook vastleggen, wanneer mogelijk. Soms is dat donkerder dan "optimaal" maar dat geeft me weer meer speelruimte in belichtingstijd.

Een en ander is zo gegroeid door het gebruik van een systeemcamera (wysiwyg) waarin je bovendien begrenzingen aan kunt geven vwb je ISO/sluitertijd-combinatie. Ik denk nooit na over mijn ISO of sluitertijd, tenzij ik een specifiek effect wil hebben. Ik stel mijn gewenste diafragma in en beperk me verder tot kaderen en gewenste licht/scherpte als hierboven beschreven. En (dat was het topic) daar past spotmeting het beste bij.

Je uitleg is helder Peter.

@Frans het ging mij vooral om het scherpstellen. Soms stel je scherp op de ogen zit je er toch nog naast. Dat kan komen door de snelheid waarin alles moet gebeuren. Je kunt de fout maken dat je er gewoon naast zit vooral bij een groothoek van 10-20 mm. Een andere fout die je kunt maken is dat je de AE/AF lock knop vergeet in te drukken.

LIcht meten op straat doe ik steeds op de binnenkant van de hand en misschien is dat minder nauwkeurig dus zou ik dat moeten heroverwegen.

Jan heb je wel eens gezicht prioriteit AF geprobeerd?

En heb ik je deze al eens aanbevolen?

Going Candid van Thomas Leuthard?

https://issuu.com/thomasleuthard/docs/goingcandid

Staat ook veel in over aanbevolen instellingen.
Zijn grote boodschap. Vertrouw op de techniek. Geeft je tijd voor onderwerp en compositie.

@Frans ja die heb je al een aanbevolen en heb ik ook helemaal gelezen. Gezichtsprioriteit ga ik de volgende keer instellen. Ben benieuwd!

Dat is gewoon het nadeel van een spiegelreflex: bij focus-recompose kan tijdens recompose het onderwerp bewegen op een manier dat de afstand tot de camera verandert. Probeer je het op te lossen door een ander AF-punt te pakken dan loop je soms weer achter de feiten aan omdat het onderwerp zich naar een ander AF-punt beweegt.

Ik had deze vakantie de 6D van m'n partner in handen en voor stiltstaande zaken kan ik er weer mee leren werken, maar voor bewegende zaken is het eigenlijk geen doen, althans, voor mij niet.

@Frans gezichtprioriteit zit helaas niet op mijn (oude) camera.
@DEZ_186 Bij continious focussing blijft de camera wel scherpstellen.