ben van plan om een paar keer tennis te gaan proberen te fotograferen, iemand hier ervaring mee en goede tips?
sluitertijden/ iso/ diafragma/ witbalans noem maar op,,

alvast bedankt:)

groet
Arnoud.

Wanneer je voor het eerst iets anders moet gaan fotograferen en je vraagt je af wat voor instellingen je moet gebruiken, is dit misschien een leuk artikel voor je:


--

Het is natuurlijk dat welke camera dan ook in geoefende handen ook nog mooie foto's oplevert. Het gaat immers om de fotograaf die de knopjes bediend. Misschien dat niet alles met een eenvoudige camera kan, maar het is geen excuus om niet met goede foto's terug te komen.

Maar als je het woord instelling eens uit je hoofd haalt en in de camera stopt?
Misschien denk je nu "Ho, wacht even. Die was iets te moeilijk voor me"
Komt ie nog een keer.
Maar als je het woord instelling eens uit je hoofd haalt en in de camera stopt?

De laatste tijd krijg ik steeds vaker de vraag wat nu de beste instelling voor een bepaalde situatie is.
Natuurlijk niets mis met de vragen, we leven in een vrije wereld en ik ben vaak meer dan bereid mijn steentje bij te dragen. 99 van de 100 hebben de vraag wel eens gesteld of stiekem met iemand meegekeken. En die ene die het dan allemaal al wist.... tja, die vind je hier niet.

De juiste instellingen zijn op zich niet zo moeilijk te bepalen, als je van tevoren ongeveer weet wat je wilt gaan maken (het plaatje in je hoofd) en als je weet wat je met je camera kunt.

Alleen is er nooit een standaard antwoord op. Ik doe redelijk wat aan sport (fotograferen dan, verders ben ik een aardig luie donder).
Met name voetbal is één van de dingen die ik het meeste fotografeer. Maar wat is daarvoor de juiste instelling? Nou, een sluitertijd van 1/1000 en een diafragma van f/2.8 en ISO 100 of zo is de juiste instelling.
Maar weet je dat ik dat maar 4 keer per jaar heb? En zo'n 50 keer niet?
Nee? Dacht ik al. Ga ik je uitleggen.

Hoewel het voetbalspel redelijk iedere keer hetzelfde is, namelijk een 90 minuten heen en weer rennen van meestal mannen achter de bal, is er iets wat iedere keer anders is.
En dat is namelijk het licht. Ik fotografeer voetbal overdag en ik fotografeer voetbal in de avonduren. Da's dus licht en donker. En qua instellingen is dat een verschil tussen dag en nacht. Echt waar.
Waar je overdag met lage ISO en hoge sluitertijden kunt werken is het in de avonduren vaak andersom. En dan ligt het er ook nog aan of je in een goed verlicht stadion fotografeert of bij een derderangs veldje met kaarsjes ernaast.

Kortom, de enige tip die je in het geval van voetbal mee kan krijgen is het gebruik van sluitertijden die zo hoog mogelijk liggen dat ze toch een kwalitatief goede foto opleveren.
Dit is natuurlijk een conclusie die je zelf ook kan trekken.

Hoe ga je dan te werk als je ergens aankomt?
Ik kijk in de avond bij een voetbalwedstrijd meestal eerst naar boven. Als het hard regent, dan trek ik mijn poncho aan en als het droog is niet.
Tot zover de omgeving. Inmiddels heb je namelijk ook al kunnen zien wat voor licht je hebt.
Ik ken mijn camera's. De ene gaat tot ongeveer ISO 2500 en de andere tot 800. Ze kunnen hoger, maar dan wordt de kwaliteit van het beeld echt slechter. Da's beperking 1 waar ik mee moet werken. Beperking 2 is mijn lens. Die heeft een grootste diafragmaopening van f/2.8. Dat gaat is niet groter en zal ook nooit groter worden.
Ik heb wel lenzen die lichtsterker zijn, zoals de 85mm f/1.8, maar daarvan is het brandpunt te klein.

Goed, mijn bovengrens van de ISO ligt dus vast, en mijn diafragma ook.
Het enige wat ik nu dus moet zien te realiseren is de hoogste sluitertijd binnen die waarden.

Hierboven dus een voorbeeld waar ik aan de hand van de omgeving en de beperkingen van mijn spullen goede instellingen weet te maken.

En dat kan jij ook!
Maar Mike, vertel, we willen meer weten.

Als je dus iets voor het eerst moet gaan fotograferen, doe dan een paar dingen als je wat onzeker bent:

a) spiek.
Je hebt het misschien op school al gedaan, toen mocht het niet. Nu is er niets mis mee. Ga zoeken op het wereldwijde web, wordt lid van een forum (misschien zelfs meer).
Kijk bij andere fotografen welke instellingen zij gebruikt hebben. Desnoods vraag je het. Je zult bijvoorbeeld zien dat bijna niemand portretten van de kinderen maakt met een EF 500 f/2.8 L IS USM. Het kan wel, maar de meeste gebruiken een lens die vele malen kleiner is. Voor het geld wat ze dan uitbespaard hebben vergeleken met de 500mm lens, kopen ze een leuke flitsset en gaan ze verschillende keren uit eten.

b) vergaar informatie over wat je nu moet gaan doen.
Je kunt wel foto's moeten gaan maken in een zwembad, of in een paardenbak, of misschien wel bij boer Harms boven op de zolder van zijn oude molen. Maar probeer zoveel mogelijk te weten te komen. Vaak is gezond verstand eigenlijk al genoeg. Neem het zwembad.
Met je gewone schoenen mag je waarschijnlijk niet op de vloer van het zwembad komen. Ga je daar dus fotograferen, dan neem je slippers mee. Hé kom op, die had je zelf ook kunnen verzinnen. Of je gaat op je blote voeten, maar in mijn geval schaam ik me voor mijn lange tenen.
Vraag jezelf af wat je nog meer kunt verwachten bij het zwembad. Nu weet ik dat er in ons pierenbadje in het dorp TL's hangen op grote hoogte. Da's leuk om bij te spartelen met je rubberen eendje, maar niet om te fotograferen. Ik weet dus dat ik net als bij het voetbal wil gaan vertrouwen op hoge iso en open diafragma.
Simpel toch.
Zo kun je dus een aantal dingen herleiden van de locatie, als dat er toe doet.
Ga ook na wat je moet fotograferen. Een portretje kan makkelijker met lagere sluitertijden dan een snel voorbijrazend vliegtuig.
Probeer dus ook te kijken naar voorbeeldfoto's wat daar de elementaire dingen zijn. Weinig of veel scherptediepte door een open of geknepen diafragma? Snelle sluitertijden zodat alles bevroren is, of relatief langzame zodat er toch nog wat beweging in zit?
Het kijken naar voorbeeldfoto's helpt je hier bij (weer dat spieken), maar ook het nagaan van wat je onderwerp gaat doen is een hulpmiddel.
Nu ligt de carnaval nog maar een klein beetje voor ons, maar ik durf te wedden dat je van tevoren weet dat je bij een optocht netjes op de stoep blijft staan en dat de optocht van links naar rechts (of andersom) zal rijden/lopen.
Natuurlijk doe ik het zelf anders, ik kruip lekker overal tussendoor en heb aan het einde van de rit de complete afstand van de optocht drie keer afgelegd.

c) Oefen.
Alle begin is moeilijk. Ook ik ging op mijn bek toen ik voor het eerst op de schaats stond. Wedden dat ik nu nog onderuit ga als ik mezelf weer op glad ijs begeef?
Ik ben redelijk tevreden over mijn voetbalfoto's (Sjonge, kan die man aan niets anders denken??). Met de middelen die ik heb, redelijk semi-pro, lever ik resultaten die beter zijn dan behoorlijk wat publicaties in kranten. De eerste keer was dit wel anders.
Maar de laatste tijd ben ik bijvoorbeeld bezig met basketbal in een slecht verlichte zaal. Technisch heb ik het wel onder de knie, maar mijn gekozen spelmomenten zijn alles behalve goed. Maar ik kan niet alles in één keer. Ik zal dus gaandeweg moeten groeien in het fotograferen van zo'n spelletje. En jij ook. Ja echt waar. Zelfs Henri Cartier-Bresson (een hele beroemde fotograaf) maakte opnames die mislukten. Alleen kon hij zeggen dat het stijl was.
De aanhouder wint. Blijf posten en blijf fotograferen, je ziet dat je vooruit zal gaan.

Kortom, de volgende keer als je iets voor het eerst moet fotograferen en je twijfelt aan je kwaliteiten, lees dit dan nog eens door en laat dan punten a en b je helpen. Als je het leuk vind, dan kun je met punt c beter worden.

--

Kortom, ik heb al een keer de moeite genomen om een hele lap tekst te schrijven wat je ongeveer kunt gaan doen als je voor het eerst iets moet fotograferen. Wat heb jij gedaan?

Ik heb wel enige ervaring met tennisfoto's maken. Ik gebruik een 70-300 mm zoomlens. Het diafragma probeer ik zo groot (laag getal) mogelijk te houden i.v.m. de scherptediepte. ISO en witbalans hangt af van de weersomstandigheden. Het leukst zijn natuurlijk echte actiefoto's. Om te beginnen zou je services kunnen fotograferen omdat de actie dan te voorspellen is. Daarna kan je je richten op echte actiefoto's.
Je zal wel merken dat ook hierbij oefening kunst baart.

Spelen met je sluitertijden is ook leuk en vergt wat oefening.
Zo wil je de ene keer een strakke foto en is het de andere keer leuk om meer actie vast te leggen met beweging in je foto. Leuk om mee te experimenteren

Ik sluit me bij mijn voorgangers aan:
- als je weet wat voor soort foto je wilt maken (beweging, bevroren beeld), kun je al iets zeggen over de sluitertijd.
- als je weet wat voor soort foto je wilt maken (scherptediepte), kun je al iets zeggen over het diafragma
- met de juiste iso-waarde kun je de sluitertijd en diafragma realiseren.
- let ook op de witbalans. Een verkeerde witbalans geeft je verkeerde kleuren, maar als je een "lekker waasje over de foto wilt hebben", dan is een bewust gekozen verkeerde witbalans dus een goede optie.

Als je gaat voor de "standaard" sportfoto, dan zijn de tips van Gorog en PDM hierboven een goede start.

Voor mij horen "sport" en "actie" bij elkaar, maar dit wil niet zeggen dat "vreugde" of "verdriet" daar niet bij horen. Let op dit soort situaties, probeer ze vooraf "te zien" en zorg dat je klaar staat met je camera.

Als je nog nooit een mooie tennisfoto hebt geschoten, ga dan eens zoeken op het internet. Stel vast welke foto jij mooi vind. Kijk naar de exif van de foto (als deze nog in de foto opgeslagen zit). Gebruik hiervoor bijvoorbeeld het gratis te downloaden pakket Opanda (PC) of Exif Viewer (Mac) voor.

Kijk ook goed naar de plek vanwaar de foto genomen is. Als je 15 hoog op de tribune zit, zul je met andere foto's thuiskomen dan wanneer je toegang hebt tot het tennisveld. Stel vervolgens vast of je de mooie sportfoto wel vanuit jouw positie kunt maken. Kijk ook eens bij een tenniswedstrijd op TV waar de beroeps zich ophouden.

Sportfotografie is vooral veel foto's per seconde maken. Een mooi sportmoment is slechts een fractie van een seconde... en komt daarna niet meer terug. Niet schieten is missen...

Succes!

Op zich heeft Henry ook mooie punten maar;


Vreugde en verdriet maken of breken eigenlijk je sportfoto's. Ze niet maken is breken en ze erbij hebben is priceless. Maar het is soms moeilijk zoeken naar emotie.



Het aantal frames per seconde kan belangrijk zijn, maar is echt niet doorslaggevend. Het vergroot je keuze naderhand, maar het is niet een kwestie van schieten en thuis uitzoeken.
Gevoel voor timing en het kiezen van de juiste acties is belangrijker dan lukraak op de knop drukken. Weten wat je aan het doen bent en daardoor beslissen wanneer je een foto moet maken en wanneer niet is het vak.
Sterker nog, ik schiet bij autosport nog niet eens in burst, dan fotografeer ik een auto in een bocht met een enkele foto. En helemaal niet met 10 per seconde.

dank voor de reacties zover;)
zal idd vooraf bepalen wat voor soort foto's ik wil maken en of ik er dus beweging in wil hebben of dat ze juist bevroren moeten zijn;) neem jullie tips allemaal in overweging en ga eens kijken wat het wordt;)
als ze het waard zijn zal ik er een 1 of 2 posten om daar weer verder tips over te krijgen:)

groet
Arnoud

Kijk eens bij mijn EHL opnames. Vrijwel allemaal met ISO 400 geschoten met het weer van afgelopen pinksteren. f/7.1 Iets meer scherpte voor de lens en net 1/3 stop sneller dan f/8. Was nodig voor de lens die ik gebruikte. Als ik een 70-200 gebruik dan gaat hij gewoon op f/4 of als ik een f/2.8 gebruik soms op f/2.8 ivm de beperkte scherpte diepte. Maar wel gaaf om de bal scherp met racket te hebben en de rest onscherp.

Met dit licht geen last van ruis. Gewoon lekker knallen en je hebt dan 1/1000 tot 1/2000 qua sluitertijden snel genoeg lijkt me. Maar met ISO 800 kan het nog sneller en met hedendaagse bodies geen probleem op die waarden, zelfs hoger geen probleem. Echter loop je dan tegen de maximale sluitertijden van de body.

Helemaal eens met Jeroentje dat gevoel voor de sport (wanneer staat er wat te gebeuren) en daarbinnen dan weer de timing belangrijker is dan lukraak schieten.... maar dat geldt ook voor de beheersing van je camera. Een beetje studie vooraf zal je kansen op een mooi eindresultaat zeer zeker vergroten. Tot slot moet je dan net het kleine beetje geluk hebben dat "het gebeurd", maar als "het gebeurd", heb jij de foto

En hoe zijn de foto's geworden?