In een topic van
Tony heb ik iets geroepen en beloofd over scherpte en de hoek waaronder het licht op het onderwerp valt.
Ik kwam daar op door lezing van een artikel Van Roger Clark.
Het gaat ongeveer om het volgende en nemen als voorbeeld een vogel.
Licht dat op een vogel valt geeft schaduwen.
Niet alleen van de vogel in zijn geheel op de achtergrond maar ook van het kleinste veertje of frutseltje op de vogel zelf.
Vooral die schaduwen van kleine deeltjes van het onderwerp zorgen
voor (micro)contrast en daardoor
voor detaillering en gevoel van scherpte.
In de volgende voorbeelden heb ik een bijzondere pinguïn verlicht met een hard flitslicht.
Steeds uit een andere positie. Het licht heb ik gemeten met een belichtingsmeter en zo constant mogelijk gehouden.
Vogel en camera bleven daarbij op hun plek.
De bewerking is in alle foto's gelijk.
Voorbeeld 1.
De flitser staat op camerahoogte achter de camera.
Het licht valt dus in het verlengde van het objectief op het onderwerp.
Voorbeeld 2.
De plaats van de flitser is gelijk gebleven alleen de hoogte en daarmee de hoek naar beneden is aangepast.
Voorbeeld 3.
De hoogte van de flitser is gelijk gebleven.
De flitser staat nu naast de camera.
De hoek tussen camera, vogel en flitser is nu een graad of 20-30.
Voorbeeld 4.
De hoogte weer gelijk als in de vorige.
De hoek weer wat groter gemaakt. Schat zo ongeveer 45 graden.
Voorbeeld 5.
De hoek is nu een graad of 60.
Volgens mij spreken de voorbeelden
voor zich.
Of toch
Voor het achtergrondartikel in het Engels zie
snap het helemaal, maar het in de praktijk brengen is toch een verhaal apart 
.gif "Moderator")
