Matthijs, ik zal je helpen.

Door het comprimeren van data worden bestanden kleiner. Het voordeel van kleinere bestanden is dat er meer bestanden (foto's zijn bestanden) op een memory card of een harde schijf past. Als je datacompressie toepast, dan heb je in principe twee keuzes: je kunt dit doen zonder en met dataverlies.
Een voorbeeld
zonder dataverlies.
Dit wordt gebruikt bij een RAW bestand. Opslaan leidt niet tot dataverlies.
Stel je hebt het volgende bestand (van 35 karakters): 11111111111111111111001111111111111.
Als je dit zonder dataverlies wilt opslaan, dan zou je dit bijvoorbeeld kunnen noteren als: 20(1)2(0)13(1).
Wat hier staat is: 20x1, dan 2x0, dan 13x1.
Een voorbeeld
met dataverlies.
Dit wordt gebruikt bij een JPEG bestand. Opslaan leidt tot dataverlies.
Stel je neemt hetzelfde bestand (van 35 karakters): 11111111111111111111001111111111111.
Als je dit met dataverlies gaat noteren, dan zou je dit bijvoorbeeld kunnen noteren als: 35(1). Je kunt nu terecht opmerken dat dit niet helemaal de waarheid is. Klopt! Daar heb je helemaal gelijk in maar.... de reden
kan zijn dat je een enkele 0 of twee 0-en achter elkaar toch niet erg ziet in het beeld omdat we als mens pas bij drie 0-en een goed verschilletje kunnen waarnemen. Het probleem is dat ons oog bij heel goed kijken een klein beetje verschil ook ziet. Echter.... niet iedereen kijkt zo goed naar een beeld, waardoor het merendeel van de mensen dit verschil niet zal opvallen. Dit verschil vertaalt zich dus in die kleine verschillen in contrast, helderheid, scherpte, etc..
Stel de eerste notatie gebruiken we bij een RAW bestand en de tweede bij een JPEG, dan is hierbij het verschil verklaard:
de originele "datastring": 11111111111111111111001111111111111 (van 35 karakters, ga maar tellen):
de RAW "datastring": 20(1)2(0)13(1) is immers veel langer (van 14 karakters, ga maar tellen) dan
de JPEG "datastring": 35(1) die slechts 5 karakters groot is (ga maar tellen).
Het originele bestand was 35 karakters groot.
Als je kijkt hoeveel posities het RAW bestand inneemt op je harde schijf, dan zijn dat 14 karakters = 14 posities.
Het JPEG bestand is slechts 5 karakters groot en neemt slechts 5 posities in.
Het RAW bestand in dit voorbeeld is dus bijna 3x zo groot als het JPEG bestand.
** Bovenstaande voorbeelden zijn uiteraard niet gebaseerd op compressiemethoden die vandaag de dag worden toegepast. Ik heb alleen het principe hiermee uit willen leggen.
_____________________________
Update: nog iets verduidelijkt