Een lastige vraag. Mijn favoriete lens is een 70-200mm. Met de 70-200mm lens maak ik zowel portretten als ook landschapjes. Het is dus maar wat je wilt en waar je voorkeur ligt.
Voor landschapjes maak ik het liefst gebruik van een 70-200mm lens. De reden is dat het licht bij landschapjes het mooist is tijdens zonsopkomst of zonsondergang. De kleuren van dat mooie licht vang je het best met een telelens en niet met een groothoeklens, maar dat is zoals ik er naar kijk. Op dit forum zul je genoeg foto's vinden van mensen die mooie landschapjes maken met een 12mm brandpuntsafstand.
Ik heb daarnaast een 35mm gekocht omdat ik een standaardlens wilde hebben. Met die standaardlens maak ik portretten en vakantiekiekjes. Het zicht van het menselijk ook komt ongeveer overeen met een brandpuntsafstand van 42mm (op full frame), dus een 35mm heeft je een standaard beeld met wat meer omgeving. De 50mm geeft je een standaard beeld met wat minder omgeving.
Voor macrofotografie heb ik een macrolens. Het voordeel van een macrolens is dat je daarmee heel dicht op een onderwerp kan komen en dat een macrolens een 1:1 vergrotingsmaatstaf (onderwerp is in het echt even groot als geprojecteerd op je sensor; 1 cm op de sensor komt overeen met 1 cm in het echt) kan realiseren. Bij lenzen met een macrofunctie kom je niet tot die verhouding, maar blijft het veelal steken bij een 1:2 vergrotingsmaatstaf (1cm op de sensor komt overeen met 2 cm in het echt). Is dit erg? Nee hoor, helemaal niet.
In de fotografie geldt in het algemeen: "hoe duurder de lens, hoe betere kwaliteit foto hij aflevert". Zo zal een lens van €2.000 betere kwaliteit foto's afleveren dan een zelfde lens (zelfde als in brandpuntsafstand) die slechts €400 kost. Elke lens heeft immers last van lensfouten. Denk hierbij aan onscherpte in de hoeken en vervorming. Een duurdere lens heeft er alleen minder van die lensfouten dan een goedkope lens.
De vraag is wellicht: zie je die verschillen terug in de kwaliteit van de foto's? Het antwoord daarop is eenvoudig: JAZEKER! De vraag is alleen hoe nauwkeurig jij en je publiek kijkt naar de foto's die jij hebt gemaakt. Als men er gewoon naar kijkt, dan voldoen bijna alle lenzen. Ze leveren bijna allemaal keurignette kwaliteit foto's af. Als je echter nauwkeuriger kijkt, dan zie je wel degelijk verschillen in kwaliteit. Het meest storend wat je kunt overkomen is dat een lens over een groot bereik softe foto's produceert. Onder softe foto's versta ik dan niet-haarscherpe foto's en ja... dat soort lenzen zijn wel eens op de markt verschenen. Ze worden vaak als kitlens bij een camera geleverd. Zijn lekker goedkoop, maar je hebt er niet zo vreselijk veel aan. Kitlenzen worden door de enthousiaste fotograaf na verloop van tijd vervangen door eentje van betere kwaliteit.
Met een alles-in-1 lens lever je per definitie kwaliteit in ten opzichte van eenzelfde bereik gerealiseerd met verschillende lenzen. Die laatste optie is dan wel veel duurder. De vraag is alleen hoeveel geld je aan je lens/lenzen wilt besteden. Je krijgt via een alles-in-1 lens wel wat gebruiksgemak voor terug.
De beste kwaliteit wordt nog steeds geleverd door lenzen met een vast brandpuntsafstand. De beste zoomlenzen (gevalletjes van ongeveer €1.400+ lenzen) kunnen daar wel mee concurreren. Uiteindelijk zullen ook die beste zoomlenzen het moeten afleggen tegen de beste vaste brandpuntsafstandlenzen. Die laatste hoeven helemaal niet zo duur te zijn. De 50mm f/1.8 lens bijvoorbeeld is lekker goedkoop en levert prachtig scherpe foto's af.
Daarnaast ben uiteindelijk jij degene die bepaalt met welke brandpuntsafstand je het fijnst "werkt". Je hebt al ervaring met fotografie uit het analoge tijdperk, dus daar zou je wat zinnigs over kunnen zeggen. Als je niet met een heel arsenaal aan apparatuur wilt sjouwen, dan is een zoomlens een goede optie.
In het algemeen geldt dat voor mooie foto's je met een groothoeklens dichter op je onderwerp moet kruipen. In jouw geval kan dat bij portretfotografie tot storende vervorming leiden. Wanneer je er voor zorgt dat bij portretfotografie je brandpuntsafstand tussen de 50-70mm zit, dan zul je weinig last hebben van die groothoekvervorming.
Als je echter een lens neemt met een te groot brandpunstsafstand, dan loop je het risico dat de ruimte te klein is om je onderwerp er goed op te zetten. Je kunt dan niet meer naar achteren toe lopen of inzoomen om je onderwerp groter op te zetten.
Met een 17-70mm zou je goed uit de voeten moeten kunnen voor landschap, portretten en macro (als die functie op de lens zit). Het grootste diafragma van f/2.8 zul je alleen bereiken bij 17mm. Bij 70mm is dit grootste diafragma geslonken tot een f/4.
De bodies waar je naar kijkt zijn zogenaamde cropcamera's; camera's met een iets kleinere sensor. Het beeld wat je dan ziet door de lens is niet hetzelfde beeld als wanneer je diezelfde lens op een film frame body plaatst. Het beeld van de 17-70mm op een cropcamera komt overeen met het beeld van een 28-112mm lens op een full frame camera. Je verliest dus iets aan groothoek en je krijgt er wat tele voor terug. Voor portretfotografie niet zo erg, voor landschapjes misschien ietsje erg als je die het liefst neemt met een flinke groothoek.
Succes met je keuze. Uiteraard hoop ik je hier met geplaatste foto's terug te zien als je de keuze hebt gemaakt.
.gif "Moderator")
