Het ongenuanceerde verhaal: Nikon heeft sinds 1959 tot op heden de DSLR lenzen allemaal dezelfde lensvatting meegegeven. Hierdoor is het geen probleem om welke oude Nikon DSLR lens te koppelen aan een nieuwe Nikon body.
Nikon heeft wel enige tijd geleden sommige bodies niet meer voorzien van een scherpstelmotor. Het betreft hier met name de goedkope instap-modellen. Om toch met deze bodies het autofocussysteem te kunnen gebruiken, moet er een scherpstelmotor in de lens zitten. De Nikon 50mm f/1.8G bezit zo'n scherpstelmotor. Als de camerabody ook een scherpstelmotor heeft, dan kun je ook het autofocussysteem gebruiken als een lenzen niet over een scherpstelmotor beschikt. De lenzen zonder een scherpstelmotor zijn in de regel wat goedkoper.
De nieuwste serie lenzen (de G-types), beschikken niet meer over een diafragmaring. Het verstellen van het diafragma moet bij deze lenzen electronisch gebeuren (door het verstellen van het draaiwieltje op de camerabody), iets wat we eigenlijk tegenwoordig normaal vinden. Bij de oude lenzen zou je het diafragma ook nog handmatig via de diafragmaring kunnen verstellen. Wil je bij deze oudere lenzen de electronisch diafragma instelling kunnen gebruiken, dan moet je de diafragmaring in een bepaalde stand zetten. Deze stand kun je op de lens ook nog eens vergrendelen.
Geïnteresseerd naar het genuanceerde verhaal over de Nikon lensvattingen? Hans Braakhuis heeft daar flink wat tekst aan gewijd. Die tekst vind je
hier. De tekst van Hans vereist wel wat "doorzettingsvermogen", want voor de echte beginner is die minder toegankelijk.