Oftewel de andere foto's die ik in Utrecht en Rotterdam gemaakt heb afgelopen zondag. Dankzij het boekenweekgeschenk was het zondag gratis reizen met de trein en daarmee was de gelegenheid geboren om mij aan de straatfotografie te wagen. Zonder patat betekent nu van alles wat aan foto's maar ik weet even niet of dit nu hier in deze topic moet of toch ergens anders.

1

2

3[center][/center]

4

5

6

7

8

Je ziet ook hier zoals ik in het andere topic vertelde, ik noem het maar de veilige modus, terug. Opname twee daar is al licht contact tussen de fotograaf en de passanten. Waarom niet recht vanvoren vraag ik me hier af.
De muzikant die staat ervoor om gehoord én gezien te worden. Ik zou een ander standpunt nemen, recht van voren en hem na afloop wat centen geven voor zijn vrijwillige bijdrage..
Moeder met kind? Nee, dit is het niet voor mij. Halve moeder, geen contact met kind er zit geen spanning in de opname.
De laatste opname vind ik het leukste: de lekkerre harde schaduw op het trottoir, prachtig..

Zwart-wit omzetting is vaak passend voor straatfotografie. Doordat te doen heb je minder last van de drukke omgeving. Sommige omzettingen vind ik te licht, zeker de opname van de man op het bankje...
Weet ook niet precies met welke instellingen je hebt gewerkt. Een ander diafragma kan helpen om iets rustiger bg te creëren.

Mss ben ik wel iets té kritisch?

Je bent niet te kritisch. Ik waardeer jou woorden op de foto's. Straatfotografie moet ik ook nog leren. Zonder woorden als de jouwe leer ik niks.
Natuurlijk heeft de muzikant een donatie in zijn koffertje gekregen. Ik heb hem meermaals gefotografeerd maar hier heeft hij geen schaduw in zijn gezicht dankzij de hoed. Het was een zeer zonnige dag en dat werkt niet altijd mee.
Gaan de mensen zich niet anders gedragen als ik ze duidelijk laat zien dat ik ze fotografeer? Die stap moet ik nog durven maken.

Ik zal van het weekend mijn serie "selfiestick" uploaden.....daar zijn mensen met zichzelf bezig en niet met mij. Ik vind het ook lastig hoor straatfotografie, durf het soms ook nog niet echt.
Dan reageert bij mij ook de angst....

Ytje Thomas Leuthardt heeft mooie e-books gemaakt over straatfotografie.

Echt de moeite waard. Vertelt ook over zijn aanpak. Niet alleen zaligmakend maar wel de moeite van het lezen waard.
Zijn foto's vind ik prachtig.

http://ebooks.leuthard.photography

Going Candid, Collecting Souls, Street Faces

Ik kan me wel vinden in de reactie van ArtenCo, waarbij ik nog wil opmerken dat "Een mens lijdt dikwijls het meest door/van het lijden dat hij vreest". Al met al: als je straapportretten wilt nemen, gewoon de stap wagen. Als mensen niet op de foto willen, niet getreurd, er zijn nog genoeg die wel op de foto willen. In 99% van de gevallen hebben ze je toch al lang gezien met je camera om je nek of in je hand.

Daarnaast bestaan er 1001 vormen van straatfotografie. Op de HOME pagina van Tomas Leuthard's Free Street Photography Books vind ik de foto's op die pagina OF een mooi straatportret of een mooie straatfoto omdat er een connectie is tussen de persoon en de "straat".

Dank aan Frans: weer wat boeken om te lezen.

Wil wel graag betrokken zijn maar ben het niet eens dat daar per se contact met de camera voor nodig is. Voldoende straatfotografen die zweren bij het juist vermijden hiervan. Beiden zouden uitersten zijn als je het andere uitsluit.

https://www.hongkongfp.com/2017/02/05/hkfp-lens-the-best-of-hong-kong-street-photography-part-ii/

Vergeet bovenaan niet op deel i even te drukken alsmede het filmpje wat dan verschijnt. Gary Tyson is zelf ook de moeite om iets over op te zoeken. De verzameling hier zijn prima foto's van diverse fotografen waar er toevallig weinig contact is maar het niet ontbreekt. Bij Ed vd Elsken zie je dan juist weer heel vaak contact. ( tijd en camera spelen wellicht ook een rol)

Zonder hier een welles-nietes of goed-fout discussie te willen starten, zie ik op hoofdlijnen twee soorten straatfotografie:
- Straatportretten, dit zijn portretten van mensen genomen op straat. De interactie met de straat is er wel, maar vorm niet het belangrijkste element. Het zijn gewoon mooie portretten.
- Straatfotografie, waarbij de gefotografeerde persoon een interactie heeft met de straat die het beeld een meerwaarde geeft.

De foto's in deze serie vallen voor mij allen in de categorie Straatportretten. Bij de foto achter jouw link, zie je voor mij duidelijk de interactie tussen de personen en de omgeving.

Just my 2 cents.

Zo, je kunt even aan de bak met al die tips

Voor mij is straatfotografie ook een hobby, heerlijk om te doen. Ik ben het wel met Dave eens, er zijn vele vormen en candid is zeker niet de minste vorm. De meeste straatfotografen gebruiken beide vormen door elkaar heen, want soms is een gestolen moment wel zo mooi. In feite veroorzaakt dit de twee soorten die Henry benoemt. Aanspreken en gesprekje maken zal per definitie tot een portret leiden (buste, full body of met omgeving, maakt niet uit) en dat is vaak mooi maar een dynamisch straatportret van een actie of interactie tussen mensen is ook vaak mooi. Je derde en achtste foto hebben zo'n moment wat een foto kan maken, en in de achtste heb je dat ook wel goed vastgelegd; hoewel ik het kind graag in het gezicht had gezien vind ik de wapperende haren ook erg leuk. In de derde had je de lantarenpaal mooi tussen de armen van de man kunnen plaatsen door een stapje opzij te zetten. Je bewerking is lekker pittig, maar mist finesse. Ik zie regelmatig uitgebeten plekken die niet zo fijn ogen, als je dat kunt vermijden knapt het resultaat flink op.

Wat betreft plaatsen in Documentair - ja, dat is ook naar mijn mening de plek voor straatfotografie op dit forum.

Ga zo door, alles en dus ook fotografie is een kwestie van oefenen

Lichaamstaal, interactie tussen mensen, momenten of gewoon tijdsbeelden.
Lastiger is de vraag wat nu een goede foto maakt.
Fotomarius is ook zo iemand die het documentaire beheerst. Ieder weer op zijn eigen manier/style uiteraard.
I

Ik ben zelf persoonlijk ook meer van het vermijden van contact. Op het moment dat mensen je door hebben, gaan ze zich toch anders gedragen en zijn de foto's minder spontaan. Ik was erbij deze middag, en blijf vinden dat je een geweldige stap in de goede richting hebt gezet. In het begin plakte je een beetje achter mij, maar naar mate we verder liepen was ik je steeds vaker even kwijt. Ik kijk iets minder kritisch naar de foto's omdat ik weet wat voor ontwikkeling je die dag hebt doorgemaakt, en dat is ook iets wat in mijn mening erg belangrijk is!

De meest geslaagde foto's zijn voor mij 3 en 8, maar ik vind de anderen ook leuk.