Beste photodrome-forumleden:

Ik ben op zoek naar een oplossing om portretten te kunnen maken die meer background blur geven bij voldoende scherpte van "het hoofdonderwerp" . Op dit moment heb ik een Canon aps-c camera (70D).

Mijn uitgangspunt is dat portretten niet geposeerd mogen zijn. Ik pak nagenoeg uitsluitend spontane momenten. Goede autofocus is een must. Die moet ook betrouwbaar zijn bij scherpstelpunten buiten het centrum.

Ik heb een Canon 50mm f/1.8 stm, en dat vind ik op f/2.8 een prima lens, maar daar onder te soft. Op f/2.8 krijg je er wat background blur mee, maar ik wil graag wat meer daarvan. Op foto's waar de achtergrond een heel eind weg is het wel voldoende, maar bij de meeste foto's is dat niet te realiseren. Daarbij is bij die foto's de blur wat onrustig.

Ik heb ook de Canon 35mm f/2.0 IS USM. Favoriete lens! Daarvan is de blur wel mooi, maar nog te weinig. Daarbij is 35mm voor bepaalde portretten vaak te wijd.

Ik heb de 100mm f/2.0 USM geprobeerd, en die vond ik op f/2.0 geen mooi beeld geven. Er ontstonden tegen een donkere achtergrond een soort wittige randen om het hoofd van de geportretteerde heen. Bij f/2.8 was dat iets minder, maar echt zo scherp als de 50mm bij f/2.8 vond ik het niet. Daarbij is 100mm op aps-c in (te) veel gevallen te lang.

Er bestaat ook een 85mm f/1.8 USM. Die zou erg lijken op voorgaande lens. Ik ben bang dat deze lens ook pas bruikbaar is op f/2.8, en dat ook dit op aps-c de achtergrond niet zo heel veel meer blurt dan de 50mm f/1.8 stm op f/2.8.

Ik heb ook de 50mm f/1.4 USM geprobeerd. Ook dit objectief geeft bij volle opening wittige randen. Op f/1.8 beviel de 50mm f/1.8 stm me zelfs beter. Ik kan niet precies benoemen wat, misschien iets met kleuren en contrast.

Wat betreft de Sigma 50mm f/1.4 heb ik te weinig vertrouwen in de autofocus, te meer om dat ik graag ook andere scherpstelpunten gebruik dan die in het centrum.

Wat betreft de Sigma 85mm f/1.4 heb ik eveneens te weinig vertrouwen in de autofocus, te meer om dat ik graag ook andere scherpstelpunten gebruik dan die in het centrum.

De Sigma 50-100mm f/1.8 zou wat betreft het scherpstelpunt in het centrum voldoende kunnen werken, maar ook hier: ik gebruik ook graag scherpstelpunten buiten het centrum, en op dat punt heeft deze lens geen goede reviews. Daarbij is dit niet alleen een dure lens, maar ook een behoorlijk zware lens, waarbij het meeste gewicht aan de voorkant zit, wat meer ongewenste hefboomwerking geeft. Dat is me iets te veel sportschool voor een lens die vooral gekocht zou worden voor z'n meest wijde bereik (al is het zoombereik wel een flinke plus voor die momenten dat het per ongeluk wel uit komt natuurlijk).

Dan is er nog een Canon 85mm f/1.2 USM, maar die is (in ieder geval op aps-c) rond f/2.0 nog niet scherp, duur, en niet snel met autofocus. Je kunt daar vast prachtige portretten mee maken als het onderwerp stil poseert, maar dat is niet hoe ik personen fotografeer. Dus die valt ook af.

Tja, en dan ben ik een beetje door de mogelijkheden heen wat betreft aps-c. Behalve dat er binnenkort 1 mogelijkheid komt: de Canon 85mm f/1.4 IS USM. Maar die is 1630 euro. En nog liever zou ik een 50mm hebben, omdat 85mm toch net een beetje lang is, al zou het wellicht wel in genoeg gevallen werkbaar zijn. Aan de andere kant: als dit op aps-c vanaf f/2.0 goed werkt, bespaar ik nu de aanschaf van een full frame camera uit + dat ik op een volgende camera ook 1000 euro kan uitsparen doordat dit dan weer een aps-c model kan zijn.

Een andere optie is geld stoppen in overstappen naar full frame. Ik denk dat er een goede kans is dat de 85mm f/1.8 daarop naar mijn tevredenheid werkt, en dan ben ik wat de lens betreft voor 360 euro klaar. Op f/2.8 is dat wellicht voldoende scherp (want grotere sensor), terwijl het ook voldoende blur geeft (want door grotere sensor wordt bij zelfde framing hoofdonderwerp de backgrond meer vergroot, en daarmee ook de blur hierin) , en ook de beste werkafstand (want grotere sensor). Probleem is echter dat doordat ik met scherpstelpunten (ver genoeg) buiten het centrum wil kunnen werken dan minimaal op een 5d mk III uitkom, en die is ook 2ehands nog aardig aan de prijs op dit moment (rond 2000 euro).

Wat zal ik doen? Gaan voor een combi 5d mk III + 85mm f/1.8 USM....

.... of op (in ieder geval "voorlopig"*) aps-c blijven en gaan voor 85mm f/1.4 IS USM?

*(Dat "voorlopig" is dan wel een langere tijd, want de aanschaf van deze lens zorgt er voor dat het behoorlijk wat langer gaat duren voor ik een bedrag voor een 5d mk III bij elkaar heb. )

Graag jullie advies.

Let er op dat je met de grotere sensor dus ook een ruimer beeld ziet. In vergelijk voor gelijke beelden als je nu maakt sta je dus dichterbij en veranderd dus ook het effect van 2.8. Afstand is belangrijke factor in je scherptediepte.

In princiepe pleit dit wel voor full frame omdat de radio's in afstanden verander. Maar voor je vlak scherp over je gehele subject zit je ook weer snel met een kleinere diafragma. Half bodyshot zit ik met 70mm al eerder aan f8. Op full frame..

Neem eens een 300mm f/2.8 of een 400mm f/2.8. Succes verzekerd!
Wel wat meer afstand nemen.

Je verhaal gaat eigenlijk maar over de helft van het verhaal.

Naast diafragma is de vergrotingsmaatstaf van belang.
Breng je model groter in beeld en de blur scherptediepte neemt af bij gelijkblijvend diafragma.

..., gelijkblijvende lens en gelijkblijvende camera.

Aangezien je niet wilt dat mensen poseren en dat je uitsluitend spontane momenten pakt, zul je dus zelf dichter op je model moeten kruipen voordat je afdrukt. Aangezien het spontane momenten moeten zijn, zul je dus moeten zorgen dat je middenin de actie staat.

Ik ben er voor 100% zeker van dat je met al de genoemde lenzen ( en het zijn er heel wat !!! ) prachtige foto's kan maken

Het is veel meer de man achter de body die de foto maakt, dan de lens die vooraan op de body zit...

Een andere oplossing is de raad van Henry volgen, en je een 400mm f/2.8 aanschaffen, en inderdaad, succes verzekerd !

DD.

Er bestaan ook opzet stukken waarmee je in een hoek van 90° fotografeert

Denk je even uit 'moet leggen wat je daarmee bedoeld en hoe dit de zaak van de topicstarter kan helpen AJL

Tja, het is natuurlijk altijd een spanningsveld tussen zo veel mogelijk blur in de achtergrond en voldoende DOF voor het onderwerp. Ik meen echter dat tussen ff en aps-c 1 diafragmastop verschil zit. 70mm bij f/8.0 op full frame zou dan gelijk staan aan ongeveer (iets minder dan) 50mm bij f/5.6 op aps c. Voor mij persoonlijk kan ik met een half bodyshot met een veel kleinere DOF toe.

Meest ideaal is natuurlijk als de achtergrond verder weg is, maar daar heb ik niet altijd invloed op.

Moet ik dit als understatement nemen waarmee je bedoelt dat 85mm op aps-c wel wat lang is?

Ik zou zeggen dat de scherptediepte voor het onderwerp dan afneemt, en de blur in de achtergrond juist toe. Je hebt gelijk dat ik dat het aspect vergrotingsmaatstaf niet heb meegenomen. Dank voor je opmerking dus!

Ja, dat is als je spontaniteit opvat als in dat je onderdeel bent van de interactie. Maar dat bedoel ik niet zozeer. Bovendien is 35mm op aps-c dan prima, en de Canon 35mm f2.0 IS USM voldoet gelukkig prima.

Dat ben ik ook helemaal met je eens. Daarom geef ik ook zo precies mogelijk aan per lens - ook al is het een lange lijst - welk aspect er voor zorgt dat ik verwacht dat het voor mij niet gaat werken, zodat je daar zo specifiek mogelijk op in kunt gaan.


Skills en gear is i.m.o. geen kwestie van of of maar en en. Ik werk aan beide, en ben met de gear duidelijk verder dan met de skills. Ik bedoel dan niet dat de gear zoveel voorstelt. Ik ben nog niet zo'n goede fotograaf. Ik heb daar ook geen enkel probleem mee, aangezien ik gear niet met fotografie-skills hoef te financieren. Zolang ik enige vooruitgang zie vind ik het al lang prima.


Zie mijn reactie op Henry. Ik denk ook dat 85mm op aps-c wat lang is, maar binnen het geheel aan mogelijkheden kan het de minst slechte optie zijn, vandaar dat ik hem toch in overweging neem.

Heb je naast dat 85mm misschien wat lang is nog een inhoudelijk advies voor mij?

dubbelpost

Ik heb een 35mm f/1.4 en kan daar op bijvoorbeeld f/1.8 of f/2.0 foto's mee maken waarmee de achtergrond helemaal geblured is. Je moet dan wel dicht op je onderwerp zitten. Randvoorwaarde is dan wel dat de achtergrond er niet gelijk achter moet zitten.
Bij een 85mm hoef je niet zo dicht op je onderwerp te zitten, maar je moet er ook niet te ver vanaf staan. Als je in de buurt van de minimale onderwerpafstand er vanaf staat en de achtergrond is ver genoeg weg, is het ook heel goed mogelijk om daar een geblurde achtergrond bij te krijgen.

Wat lang ? alles hangt af van het onderwerp, de omgeving, enz...

Ik shoot met mijn 7 D mk 2 (aps-c)regelmatig met een 135 mm erop, , en ook geregeld met een 70/200 erop,
geeft fantastische achtergronden !

En, de Sigma 50/100 is ook een super lens... eén van de beste van de Sigma zoom lenzen, ze overtreft absoluut die van Canon .

En een ongelooflijk ( goedkoop en super licht , scherp en klein ! ) is de 40 mm stm 2.8 van Canon !

DD.

Onderwerp is 1 persoon (tegelijk), vaak een kind, en die persoon is daarbij in interactie met andere personen (vaak ook kinderen, maar niet altijd) die geen onderwerp van de foto zijn, en vaak (bij voorkeur) buiten de foto vallen.
Omgeving is buiten, liefst met wat ruimte, dus een natuurgebied, camping, dierentuin, ruime speeltuin of pretpark. Mijn ervaring is dat 50mm op aps-c dan goed is, en 100mm is zeker te lang. Het is niet zozeer altijd een probleem om die afstand te nemen, maar je bent - bij een bewegend onderwerp - gewoon te lang aan het lopen om je compositie te wijzigen, waarmee je voortdurend achter de feiten aanloopt.


Dat geloof ik meteen! Maar bij een 70-200 zal dat vooral uit moeten komen uit focal length, dus niet op 70mm. En 135 op aps-c zou voor wat ik nu zoek echt te lang zijn.


Heb jij concrete ervaring met hoe accuraat de autofocus van deze lens is, met name op niet-centrum-AF-punten? Zonder twijfel hierover zou ik absoluut het gewicht en gebrek aan beeldstabilisatie voor lief nemen. Maar ik lees in reviews gewoon dat de lens hierin onder de maat scoort. Dat sluit ook aan bij m'n ervaring met de sigma 18-35mm f/1.8. Op f/2.8 met centrum-AF-punt gaat het redelijk vaak goed. Onder f/2.8 niet, en met niet-centrum-AF-punten is het niets. Gelukkig kan ik in noodgevallen nog dual-pixel AF in Live View gebruiken, maar fijn plaatjes schieten is dat niet.
Beeldkwaliteit is echter fantastisch, en dat zal voor de 50-100mm niet minder zijn. Dus voor die beeldkwaliteit zit ik toch regelmatig met pijn in m'n poten en dualpixelAF in live view om aan 18mm bij f1.8 te komen.
Het is die ervaring die mij tegenhoudt voor deze lens te gaan. En ook hier: bij eens een full frame camera is een 70-200 een betere optie. (Perfecte AF, beter zoombereik, niet alleen langer, maar ook net heel ietsje wijder, IS, betere gewichtsverdeling, geen statiefknop in de weg.)


Ja, maar voor mij heeft dat geen meerwaarde zo tussen de 35mm f/2.0 IS USM en de 50mm f/1.8 stm in. De EF-s 24mm stm vind ik als pancake dan interessanter. Maar ook daarbij geldt: schaf ik ooit een full frame aan dan doet m'n 35mm hetzelfde, maar dan beter.

Dank voor de tip. Ik zal daar eens mee spelen. Ik vrees dat ik praktisch te dicht bij het onderwerp moet komen waardoor het onderwerp meer op mij gaat letten dan op waar het mee bezig was, maar technisch klopt het natuurlijk wat je zegt.

Ja, dat klopt vast wel, maar bij een portret moet er wel minimaal 1 gezicht volledig in het frame passen. Je hebt wel gelijk dat hoe verder je van het onderwerp afstaat, hoe minder blur dit geeft in de achtergrond. Daar had ik nog niet zo over nagedacht.

Als ik het goed begrepen heb geeft bij gelijke framing van het hoofdonderwerp en gelijke afstand tussen hoofdonderwerp en achtergrond en gelijk diafragma een 35mm lens evenveel blur in de achtergrond als een 85mm lens, alleen wordt bij een 85mm lens door de compressie die een telelens geeft die achtergrond t.o.v. het hoofdonderwerp vergroot, en daarmee de blur in die achtergrond ook, waardoor je die blur veel sterker ervaart dan bij een 35mm lens. Alleen zit er ergens een max aan wat werkbaar is aan tele, en de rest van de blur in de achtergrond moet dan uit het diafragma komen. En dat stuit weer op de max van hoeveel DOF je nodig hebt voor je onderwerp.

Misschien moet ik maar eens een 2ehands 85mm USM kopen, en daar wat mee spelen, en eventueel een sigma 85mm art huren om te ervaren hoe deze brandspuntafstand werkt, en wat nodig en mogelijk is met het diafragma om voldoende blur te krijgen t.o.v. de benodigde DOF voor het hoofdonderwerp.

Niet relevant.

Tot slot:
- scherpstelpunten is een functie van de camera en niet van de lens. Er zijn twee soorten scherpstelpunten. Crosshair scherpstelpunten zijn de betere van de twee.
- een lens die snel weet te focussen is handiger in gebruik dan een lens die daar meer tijd voor nodig heeft. In het algemeen kunnen sportlenzen snel focussen en zijn macrolenzen eeg traag.