Frans schreef:
Foto's komen bij fabrieksinstellingen behoorlijk soft qua scherpte uit een spiegelreflex.
Vandaar mijn vraag.
Als je een foto beoordeelt beoordeel je nooit een objectief alleen maar het geheel systeem.
Dat kan ik volgen. Stemt ook overeen met de benadering van dxomark.com om te meten in termen van perceived megapixels uitsluitend van combinaties van lenzen en camera's, en niet van alleen lenzen.
Frans schreef:
Proefopstellingen die zoveel mogelijk de invloed van andere elementen als sensor, en andere hardware plus de omzetting van sensorinformatie naar foto controleren zijn thuis niet te realiseren.
Sensor: dat is bij mij altijd dezelfde sensor, en daarmee ervaar ik verschillen tussen verschillende lenzen en diafragma-instellingen onderling. Ik denk er nu wel over na wat een lens op een full frame sensor zou laten zien.
Andere hardware: ik kan zelf hierbij alleen het AF-systeem verzinnen.
Omzetting van sensorinfo naar foto: Dat is mijn blinde vlek (Bewust ook wel, ik weet van mijzelf dat ik goed in zaken kan doordraven (leidt idd ook soms tot kokervisie)) Niet alleen beeldstijl maar bijvoorbeeld ook ruistonderdrukking laat ik allemaal over aan standaardinstellingen in de camera.
Frans schreef:
Misschien probeer ik je te helpen kokerzien te voorkomen.
Ja, en dat doe je goed. Ik leef erg in de romantiek van
1. reviews lezen
2. kiezen.
3. kopen.
4. klaar, en schieten maar.
Ik heb dat nu al uitgebreid naar:
1. reviews lezen
2a. kiezen.
2b. praktisch uitproberen >> niet tevreden? Ga terug naar 1 of 2.
3. kopen.
4. klaar, en schieten maar.
Die werkwijze komt vooral omdat dit mij weinig quality time kost. De armoede is dat ik daar niet al te veel van heb. Ik vind het ook een frustrerend idee een maandbedrag voor een licentie te betalen en naderhand moeten vaststellen dat je er weer een maand maar weinig mee gedaan hebt. Niettemin wil ik wel graag een goede beeldkwaliteit in mijn foto's, en dan vooral die foto's van personen die dichtbij staan. Foto's die je niet zozeer maakt om nu te delen, maar om ooit teruggekeken te worden.
(Ik heb in mijn achterhoofd 1 foto van mijn oma toen ze 18 of 20 was. Tussen alle andere kleine of smurry plaatjes had de beeldkwaliteit daarvan op mij zo'n impact. Opeens stapte zij als jonge vrouw waar je zo zwaar verliefd op zou kunnen worden achter het vernis van de tijd vandaan om zo mijn tijd binnen te stappen. Zo gaaf! De camera waarmee dat gemaakt is heeft destijds vast een godsvermogen gekost, maar is dat met dat ene plaatje al helemaal waard geweest.) Maar ik begrijp uit jouw reactie en ook die van xafke dat er met niet al te veel quality time relatief veel winst te behalen is, flink veel meer dan een andere lens. Dus dan ga ik daar mee aan de slag.
Ik hik wel aan tegen die enorme bestandsgrootte van RAW-files. Hoe ga je daar het best mee om?