In het Nederlands Hondskruid.
Voor zo'n prachtige orchidee is de Nederlandse benaming toch wel ondermaats.
Honds in de betekenis van nutteloos of gewoontjes.
Laten we het maar op de laatste omschrijving houden............
Misschien is de minder bekende naamgeving Pyramide-orchis nog wel zo verkeerd niet.
Het klinkt niet te chique en toch mooi en de vorm van de bloem is in de naam verwerkt.
In Nederland kennen we allen de rose-achtige bloem; in de rest van Europa komen ook nog andere kleurschakeringen voor.
Het meest in-het-oog-springend is de vetrode kleurschakering afkomstig uit de Alpen.
Boven de grote Rivieren komt Anacamptis minder zeldzaam voor dan in de Zuid-Limburgse kalkgraslanden.
Misschien is het feit dat Anacamptis een prima indicator voor mergel is, één van de oorzaken dat Anacamptis in Zuid-Limburg een zeldzame verschijning is.
Ook het feit dat ze heel gevoelig voor groeistoffen en herbiciden zijn, zal een grote rol spelen.
Alle in het wild voorkomende orchideeën op de Nederlandse bodem zijn NIET autotroof(Het Venusschoentje uitgezonderd maar deze orchidee komt niet(meer?) in Nederland voor). Dit betekent dat ze niet zelfstand voedingszouten uit de bodem kunnen opnemen, maar hierbij de hulp nodig hebben van een speciale schimmelsoort: Mycorrhiza, een samenwerkende schimmel met de wortels van orchideeën. De schimmels zorgt voor een betere opname van de benodigde mineralen dmv de wortels en krijgt er suikers om zelf te overleven voor terug. Een schitterende vorm van symbiose. In principe zijn niet de orchideeën supergevoelig voor diverse groeistoffen(kunstmest) en herbiciden maar de schimmelsoort.
Je ziet dan ook dat de orchideeënplant in voorkomende gevallen niet meteen het loodje legt maar in een aantal jaren wegkwijnt met de nodige misvormingen.
1.
2.
(je kent mijn "verstandhouding" met bloem/plantfotografie wel denk ik 
)