Voor mijn blessure had ik in het bos een dood bosuiltje gevonden. Die heb ik zorgvuldig verborgen in het bos en gewacht tot de decompositie klaar was. Toen voorzichtig de kop van het lijf verwijderd. Wat zijn die schedeltjes klein en teer maar heel interessant. Met name de oogkas is bijzonder, je kan goed zien waarom het oog alle kanten kan uitkijken. Ze hebben een bewegelijke oogkas. Ondanks het feit dat de schedel nog niet helemaal schoon is heb ik toch een foto gemaakt met het toestal op statief en een remote.



update nav opmerking Mendel

Ik vind 'm geslaagd.

Heel mooi

Dank heren.

Komt lekker rauw binnen met zijn grote oogkasten en met deze prima bewerking.

intrigerend beeld fran.

Heel fraai.

Minder contrast zou denk ik meer detail laten zien

Dank voor de reacties en opmerkingen. Een update geplaatst nav de opmerking van Mendel.

Snap de opmerking van Mendel wel. Edoch. De update is wat groezeliger geworden. Voor mij het origineel.

Voor mij ook Frans.

Voor mij ook

Ben vooral ook getroffen door je zorgvuldige ontbinding van het kopje; zou ook een onderwerp an sich kunnen zijn

Saai , maar voor mij ook nr 1

Dank Peter en Ab.

@Peter, het ontbindingsproces is moeilijk te fotograferen, dat gebeurt in alle stilte door verschillende kruipende beestje en maden en dat wil ik niet verstoren. Ik heb het uiltje op een plek onder bomen gelegd tussen hoge begroeiing in de hoop dat er geen roofdier mee aan de haal zou gaan. Dat is gelukkig ook niet gebeurd.

Ik vind de eerste het mooiste. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik van stevige contrasten houdt. Gr. Harry