Ransuilen zijn trouwe gasten in onze tuin. Het dichte bladerdek van vooral hazelaar en kersenboom biedt ze een fijne roestplek om zich in alle rust en zonder gluurders weer op te laden voor een nachtlang jagen. Het zijn slechts de verse witte uitwerpselen en braakballen die verraden dat de uilen er zijn. De uilen zijn alleen maar te zien als je vanaf bijvoorbeeld zo’n uilebal recht omhoog kijkt en dan nog is de kans groot dat er niet meer te zien is dan wat staartveren of een dik ineengedoken bal met hooguit wat beweging omdat er even lekker gepoetst wordt. Tegen de tijd dat ik er één heb kunnen lokaliseren heeft zo’n dier me vaak allang in de smiezen en wacht dan wel even af wat ik van plan ben maar veel langer moet mijn aandacht niet duren. In de vroege ochtend is het mooi om ze te zien terugkeren en hoor ik hoe ze zich installeren op een fijn plekje. Als het donker wordt hoor ik de uilen zich klaarmaken om er weer op uit te trekken en als er toevallig rond dat tijdstip een muisje rond trippelt is het machtig mooi om te zien hoe ze daar vanuit de boom naar loeren.
Langer verhaal korter: een ervaren (natuur)fotograaf zal hier vast wat moois uit weten te slepen zonder de uilen te verstoren, maar ik dus niet. Toch wilde ik dit graag even delen. Vandaar hier geplaatst en naar mijn mening nu volledig terecht al mag je er natuurlijk best iets over zeggen als je dat wilt.
1
2
3
4
5
6