In eerste instantie dacht ik, dat je neus wel een beetje te dicht tegen de onderzijde aanhaakt. Maar dat verdween. Hard vind ik de foto helemaal niet. Het is een indringende uitsnede, die voor mij door de ruis en je mooie ogen zoekende kwetsbaarheid uitstraalt. De rauwheid van het leven geleefd door een mooie Lillith.

Leuk dat er nog reacties opkomen, dank jullie wel. GJ, jij ook bedankt voor je mooie woorden.

G: ik heb de 60D met klapschermpje. Draai het schermpje dus zo, dat ik mezelf kan zien via live- view. Bepaal mijn uitsnede en zet het scherpstelpunt daar in beeld, waar ik mijn oog ongeveer wil hebben. Die wil ik in ieder geval scherp hebben.
Dan met een afstandsbediening scherpstellen en de foto nemen

Bedankt, voor je uitleg! Dat wordt voor mij nog even verder stoeien. Er zit wel live view op mijn camera, maar het schermpje is niet te draaien. Maar wellicht dat ik iets met een spiegel kan doen.