Je ziet ze zo vaak langs de kant van de weg, je rijdt er aan voorbij en denkt jakkes....maar je rijdt door en bent het weer vergeten. Het is een onbekend iemand dus het doet je niet zoveel. Het heet een bermmonument, een plekje waar iemand is overleden na een noodlottig ongeval. Je gaat vrolijk verder met je auto. Mijn zus en gezin plus de naaste familie hebben nu ook zo'n plek aan de weg, alleen komt hier niks te staan. Het is een dagelijkse weg waar ze langs moeten rijden en willen niet herinnerd worden dat hun zoon zo plots uit het leven is weggehaald. De weg is vol met plekjes waar iemand om het leven is gekomen en waar we niet dagelijks mee geconfronteerd worden. Maar ze zijn er wel. Mijn familie en vooral het gezin van mijn zus moeten nu verder met het leven wat meer als een week stilstond. Het is niet makkelijk maar we gaan weer door. Ook ik ga weer proberen van de dingen om me heen te genieten ook al heb ik steeds het gevoel dat het nog niet mag. Ik ga weer proberen om met mijn camera er op uit te gaan en het mooie op de wereld weer vast te leggen. En dan geen verdrietige dingen zoals dit bermmonument een paar kilometer buiten mijn dorp.



Iedereen nog bedankt voor jullie reacties.

Het blijft verschrikkelijk. Alle sterkte voor jou en je familie.

Fijn dat er in ieder geval een plekje is.

Ben niet iemand die op dit soort tekst de juiste woorden kan vinden, in mijn hoofd snap ik het maar kan het niet verwoorden naar schrift... Het zal zijn tijd nodig hebben, maar je instelling om te genieten van al het moois om je heen is in mijn ogen al een hele stap
Wens jou en je naasten nog veel sterkte toe

Altijd moeilijk om te verwoorden en zo makkelijk gezegd, het leven gaat verder.
Ja het gaat verder maar hoe, dat weet alleen de tijd.

Goed dat je weer je hobby op gaat pakken en het moois om je heen vast gaat leggen want ondanks al het verdriet is er nog zoveel moois om ons heen.
Het zal niet meevallen maar geeft ook weer afleiding.

Sterkte voor jou en je zus de komende tijd.

Want inderdaad, het leven gaat verder.

Heel veel sterkte, ik wil niet zeggen dat tijd alle wonden kan helen, maar het verzacht op den duur wel...

Nog heel veel sterkte.
En ik hoop als je met camera op pad gaat binnenkort het je even wat rust kan geven.
En probeer er van te genieten ,het mag zeker


Gr julia

verstandelijk kunnen we het allemaal vatten.
het gevoel dat er bij komt is voor ieder persoon anders.
weer gaan genieten zal zijn tijd nodig hebben.
genieten mag.
sterkte voor ieder die hier bij betrokken is.

Hoop dat je gauw weer de plezier in fotograferen terug vindt.
Tijd is hier echt noodzakelijk, geef het een plekje en dan komt de rest vanzelf ook weer

De knop omdraaien gaat niet vanzelf, dat heeft tijd nodig,
maar stilzitten en piekeren helpt je ook niet vooruit.
Dus raap al je moed samen om terug op zoek te gaan naar de zon in je leven.
Veel sterkte.

veel van die bermmonumenten staan op plekken waar een eenzijdig ongeval heeft plaatsgevonden.
naast alle verdriet dat een plek moet krijgen is er ook nog vaak sprake van een stil, niet uitgesproken verwijt.
hoe kon je .....?
ook dat moet een plek krijgen.

Ik vind het erg dapper van je dat je weer je stapjes naar voren gaat nemen, ze zijn vast nog onwennig, jezelf straffen door de dingen die je leuk vindt niet meer te doen helpt aan de andere kant ook niet.

Wens jou en de jouwen nogmaals veel sterkte om deze vreselijke ervaring en situatie een plekje te geven!

Ik woon in je/de buurt, en had gehoord wat er gebeurt is.
Enorm verdrietig. Ik hoop dat jullie het licht snel weer zien schijnen, maar geef het eerst ook de tijd.

Sterkte in ieder geval!

Dit heb je mooi vastgelegd. Ik vraag me af of het misschien nog wat sterker wordt als je links cropt, zodat daar naast de boom niet meer te zien is?

Als je er op let, zie je heel veel van dit soort monumenten. Ieder monument heeft zijn eigen verhaal. Je ziet ze tegenwoordig veel vaker en de overheid staat het volgens mij oogluikend toe. Ik denk dat het overgewaaid is uit Frankrijk. Daarnaast heeft het denk ik ook een nevenfunctie. Het waarschuwt weggebruikers voor een gevaarlijke situatie.

Nogmaals, heel veel sterkte met het verwerken van het verdriet. Ik sluit me aan bij de anderen die hopen dat je binnenkort weer meer kan genieten van het leven.

Ik vind het altijd moeilijk, die berm monumenten. Maar ieder verwerkt zijn verdriet op zijn eigen manier en dat moet ook. Wat voor de een snel zal gaan zal voor de ander weer meer tijd vergen.
Goed van je om toch weer de draad op te pakken en te gaan fotograferen, of wat dan ook. Langzaam zal het schuldgevoel van "genieten" minder worden.
Heel veel sterkte daarmee

Indrukwekkend verhaal, Ytje. Mooi dat je het zo kunt opschrijven, met zeer toepasselijk beeld. Verder sluit ik me bij alle mooie woorden van mijn voorgangers aan, en ook van mij

Alles is al gezegd en ik wil niet in herhalingen vallen.

Alleen heel veel sterkte en neem je tijd.