.
Deze discussie is al zo oud als de oorsprong van fotografie.
Verstokte schilders verafschuwden het ontstaan van het maken van fotografische beelden.
Na de statische beelden kwamen bewerkingen in de doka.
Met de komst van de digitale fotografie was helemaal het hek van de dam.
Mijn digitale start was rond 1997 met de Sony Mavica MVC-FD5 en Adobe Photoshop 4.0.
Niet meer gebonden aan fotorolletjes met beperkte opnamen en aan ontwikkelcentrales en/of duistere doka’s.
Meerdere opnames, slechts beperkt door het aantal floppies waarover je beschikte.
Ontwikkelen in een vloek en een zucht, gewoon op je PC.
Doordrukken en tegenhouden niet meer met uitgeknipte maskertjes, nee gewoon met een penseeltje.
Geen dubbele belichtingen meer om iets uit een andere foto toe te voegen.
De gereedschappen van Photoshop waren toen al ongekend, maar principieel geboycot door fervente aanhangers van Old School fotografie.
De gereedschappen in Photoshop werden met de jaren en met iedere versie steeds geavanceerder.
Steeds weer werd het onmogelijk geachte toch mogelijk, vooral met de komst van lagen in Photoshop 5.0.
Een aanvankelijk gereserveerde houding ten opzichte van de verbeteringen leidde uiteindelijk toch weer in het omarmen daarvan.
Met de komst van AI wordt een enorme stap voorwaarts gemaakt en wel voornamelijk in snelheid en gemak.
Wat nu met AI kan worden gedaan, was voor doorgewinterde beeldbewerkers ook al mogelijk, maar komt nu naar een breder Photoshop publiek.
Net als alle voorgaande ontwikkelingen in de fotografie zal ook dit weer gemeengoed worden.
Evolutie kan niet tegengehouden en/of gekeerd worden, we zullen ermee moeten dealen.
Misschien moeten we af van de term Fotografie, wat zelfs in het digitale tijdperk nog suggereert een absolute werkelijkheid vast te leggen,
maar voortaan spreken van Beeldcreatie.
.
.