Nuelle ik ga mijn mening fluks herzien. In een eerdere chat meende ik begrepen te hebben dat je vooral rond de f/8 -f/9 zat.
Maar dat zal in de studio zijn.
Dierenfotogtagie met f/2,8 zoasl je hier laat zien is prachtig.

Je hebt gelijk Nuelle. Ik druk het soms wat hard uit maar bedoel het eigenlijk niet zo hard. Ik weet wel dat het soms pijn veroorzaakt aan de zweren op de lange tenen

Ik zal het daar bij houden om geen oeverloze discussie te ontketenen.

De discussie over hoe we fotograferen laat me denken aan hoe ik heb leren zeilen.

Mijn partner wist theortisch niets van weer, krachten van wind en water, onderdelen van een boot en noem maar op.
Zij kon zeilen als de beste.
Ik heb eerst een boek bestudeerd. Ik moest begrijpen wat ik deed en wat weer, wind, water met een boot deed.
Ik heb redelijk goed leren zeilen en het anderen geleerd.
Zo goed als mijn partner ben ik nooit geworden.

Nuelle je doet jezelf misschien te kort door te denken dat je alles op gevoel doet.
Ik denk dat je inmiddels een hele grote database in je hoofd hebt met situaties die je kent en beheerst en waar je uit put. Dat heet ervaring denk ik. Samen met je creativiteit maakt je eat een super professional.

Daar heb je een sterk punt Frans.
Ervaring doet zeer veel. Maar dan ben je eigenlijk de theorie aan het uitvoeren op het gevoel. Nee?

Was het niet Mozart die geen noot kon schrijven?

Het is denk ik andersom xafke.
Theorie ontstaat uit onderzoek van de werkelijkheid/ervaring.

Ik ken de theorie wel, maar ben daar tijdens het fotograferen niet echt heel veel mee bezig. Als ik tegen een probleem aanloop dan ben ik wel in staat om via de theoretische weg de oplossing te vinden.

Als ik een bepaald beeld in mijn hoofd heb, dan werk ik deze eerst theoretisch uit voordat ik aan de slag ga. De weg van trial and error kies ik liever niet. Ik denk trouwens dat er niet veel verschil in de aanpak zit, waar ik werk met theoretische kennis, zul jij denk ik werken met herkenbare beelden in je hoofd.

Ik ben van menig dat Frans hier de spijker (NL) of de nagel (BE) op de kop slaat. Ik denk ook dat mensen die meer vanuit bestaande beelden werken, veel meer informatie uit een beeld halen dan dat ik.


Ik ben het met je eens dat ik mijn diafragma (en sluitertijd) bewust kies. Door kennis en ervaring val ik terug op instellingen waarvan ik weet dat die bij mij goed werken. Voorbeelden?
- Sportfoto's maak ik het liefst met mijn 70-200mm lens met een diafragma van f/4 - f/6.3. Het liefst maak ik sportfoto's met een sluitertijd van 1/1000sec of sneller.
- Portretfoto's maak ik het liefst met mijn 70-200mm lems met een diafragma van f/5.6 bij een enkel persoon of met mijn 35mm lens met diafragma op f/8-f/10 bij een groep mensen.
- Macrofoto's van bloemetjes maak ik het liefst met een diafragma van f/13-f/16 en een sluitertijd van minimaal 1/200sec.
- Landschapjes probeer ik op de hyperfocale afstand te schieten. Die afstand zoek ik niet op, maar denk ik te kunnen inschatten. Vaak blijk ik daar toch onvoldoende ervaren in te zijn.

Uiteraard moet ik achteraf wel eens vaststellen dat een scherptediepte niet helemaal heeft uitgepakt zoals ik zou willen, maar daar kan ik op dat moment niks meer aan doen.

Ik ben het niet met je eens dat het niks te maken heeft met smaak. Volgens mij speelt smaak / persoonlijke voorkeur een hele belangrijke rol in de keuze welk diafragma, sluitertijd of ISO-waarde je kiest. Het experimentele hoekje hier op dit forum is daar bijvoorbeeld het bewijs van.


Ik denk dat ik 95% van de foto's maak met de ISO-waarde in de automatische stand. Vind ik wel zo makkelijk. Het hangt denk ik ook heel sterk af van de tak van fotografie waarin je bezig bent. Bij portretfotografie gebruik ik ook niet de auto-ISO stand. Zonder flitser blijf ik zo laag mogelijk in de ISO-waarde (100-200). Mijn flitsfoto's met een remote flitser schiet ik met een vaste ISO-waarde (vaak ISO 400) en zowel camera als flitser in manual mode, dit om de batterijen van de flitser te sparen.

Om ruis in mijn foto hoef ik me niet meer te bekommeren. De huidige camera's worden steeds beter en die van mij kan ook goed overweg met hoge ISO-waarden. Ik heb de ISO-waarde op auto-ISO staan en deze staat begrensd op een waarde waarbij de ruis nog acceptabel is. Werkt heerlijk! Artistiek ruis toevoegen kan altijd nog in de nabewerking en digitale ruis wordt tot op heden door bijna niemand mooi gevonden.


Tot slot de compositie. Tja... De regel van derden is met straatlengte mijn persoonlijke vriend.

@Frans: Klopt, in de studio gebruik ik doorgaans F8 of 9.
Wat je zegt geeft mij te denken. Ik vind de metafoor met het leren zeilen geweldig. En misschien doe ik mezelf inderdaad te kort. Tenslotte leg ik in workshops ook uit hoe je het beste uit je camera kunt halen. ;-) Wat je zegt over een datebase in mijn hoofd is ook spot on. Ik ben mij er niet altijd bewust van maar jou schrijven doet mij realiseren dat dit inderdaad zo is. En je compliment doet mij goed!

@Xafke: Dank voor je fijne reactie terug! Over gevoel en theorie: Ik gebruik het inderdaad andersom. Mijn leren snappen van de theorie komt voort uit het fotograferen op gevoel. En toen pas begreep ik de theorie die erbij hoort. Ik kon deze ook pas vertalen naar de praktijk toen ik op eigen gevoel had getest en geleerd.

Soms, en ik bedoel niemand specifiek, zie ik foto's die technisch perfect zijn. Alles klopt en je kunt bijna het geplande schema erachter voelen. Echter, het belangrijkste element mis ik dan. Het gevoel, de emotie in een foto, de creativiteit en het verhaal wat meer verteld dan het beeld op zich. Vaak is zo'n foto geen uitzondering maar is dit de stijl van sommige fotografen die in elk beeld terug te zien is. Ook al kan dit bijzonder mooi zijn, voor mij mist het geheel dan ziel. Als die eruit gemept is door technische perfectie.

@Henry: jij bezit iets waar ik jaloers op ben. Namelijk een enorme technische kennis waar jij volgens mij niet eens veel moeite voor hoeft te doen omdat het een natuurlijke eigenschap van jou is. En jij kunt dit in geval van twijfel inzetten. Ik niet. Ik moet het dan hebben van trail and error. Ik sla wel op wat fout ging en dat neem ik weer mee. Een wat meer omslachtige manier.
Wat je zegt over hoe het in de praktijk werkt klopt inderdaad!

Om nog even op het oorspronkelijke topic terug te komen, de lichtsterke lens. Die gebruik ik in de studio eigenlijk ook. Wat in principe helemaal niet nodig is. Maar toch, de kwaliteit van deze lenzen is echt super. Daarom gebruik ik ze in zowel de studio als buiten en hebben ze voor mij dus om verschillende redenen grote voordelen.

Nuelle, ik heb nog leren fotograferen met een camera waar een fotorolletje in moest en waar zoomlenzen nog een diafragmaring hadden. Op die zoomlenzen hadden de leveranciers een scherptediepteverloop tekening aangebracht. Zo kon je gelijk zien welke scherptediepte je ongeveer had bij een bepaalde zoomstand en bij een bepaald diafragma. Op de primelenzen kon je via een glazen venstertje ook de scherptediepte zien die gold bij de instelling van je foto. Tegenwoordig hebben ze de diafragmaring vervangen door een scrolwieltje en hebben ze het glazen venstertje en de scherptediepteverlooptekening van de lenzen verwijderd.

De ISO-waarde werd bepaald door het fotorolletje wat je in je toestel plaatste. Het halverwege aanpassen van de ISO-waarde was niet mogelijk. Om die reden leerde je als vanzelf de relatie tussen ISO-waarde, sluitertijd en diafragma kennen. Ook paste je in die tijd wel op om er eens lekker op los te schieten. Op een fotorolletje paste immers maar 12, 24 of 36 opnames (met een beetje voorzichtig indraaien 1 of 2 meer). Je maakte veel bewuster je foto's. Nu, in het digitale tijdperk, maakt het v.w.b. de kosten allemaal niet zoveel uit of je thuiskomt met 12 of met 1200 foto's.

Ik denk uiteindelijk dat mensen zoals jij in het voordeel zijn. Fotografie is toch een creatieve bezigheid/hobby/beroep, waar het heel vaak niet om de technisch perfecte foto gaat. Je zegt het dan ook heel mooi: het gaat om het gevoel, de emotie in een foto en het verhaal wat meer verteld dan het beeld op zich.


Om het goede voorbeeld te volgen en ook af te sluiten met het onderwerp van dit topic: het gaat mij niet in de eerste plaats om de lichtsterkte, maar om de kwaliteit. Helaas wordt kwaliteit door leveranciers van objectieven direct gekoppeld aan de lichtsterkte van een objectief. Kwaliteit vertaalt zich bij mij niet alleen naar kwaliteit van de foto, maar ook in bouwkwaliteit van het objectief.

Zo heb ik bewust gekozen voor een 35mm f/1.4 objectief, niet omdat deze een betere kwaliteit foto's aflevert dan het f/1.8 objectief, maar omdat de bouwkwaliteit net wat beter is dan de die van de f/1.8 variant. Beiden presteren vanaf f/2.0 goed, de f/1.8 objectief presteert op diafragma f/1.8 net wat beter dan zijn f/1.4-broertje.

Eigenlijk is het gewoon heel jammer dat er geen f/3.5 - f/5.6 objectieven worden gemaakt waarbij de kwalitet van de foto ook gewoon zeer goed is. Ik heb het dan niet over pixel peepen, maar een lens moet gewoon mooi scherpe beelden afleveren zonder lensfouten of kleurverschuivingen.