een leuke waarneming en staat er netjes op, lijkt me een sijs (vrouwtje)

Als ventje van een jaar of 10 kende ik een aantal vogels. De mus, kraai, reiger, spreeuw etc. ja die kende ik en ik wist ze te benoemen allemaal.Het ouderlijk huis gelegen aan bosranden deed een boel vogelsoorten langskomen. De winters met sneeuw en de legendarische voederplaatsen in de tuin deed me de kennis op. Fazanten die aanvlogen laag over de tuin vanuit het bos om een maal te nuttigen bij MIJ in de tuin. Fantastisch allemaal. wat een prachtige beesten. Kraaien die vanuit de Rododendron zaten toe te kijken. Ekster op het hek gelegen naast het tuinpad van mijn vader.
Op een dag kwam mijn vader vanuit de tuin naar binnen gelopen de keuken in en pakte vanuit de kast het welbekende vogelboek er vandaan. Niemand die iets zei en liet de man met rust. Een vraag zou een snauw hebben opgeleverd en dat wouden we niet. Na enig zoeken kwam er opeens een uitspraak. Er zit hier een Groenling in de sering. Die had hij gespot. Helemaal nieuwsgierig probeerde ik te ontfutselen wat een Groenling was. Bleek dus een vogel te zijn. In mijn gedachten was het een extreem groene vogel te zijn. waarom anders Groenling heten.
Beessie heb ik nimmer gezien maar het feit dat het er was geweest en dat mijn machtige vader hem had gezien leverde op dat ik de gevleugelde vriend bijkans al een mythisch wezen ging beschouwen. Veel eer voor nog geen ons aan eetbaar vlees.
Heel lang heb ik dit beessie beschouwd als een product die je moest ontdekken in een Sering. Elke Sering die ik zag deed me even turen naar een Groenling. Alle andere struiken en bomen vergeten waar een vogel ook in kan zitten. Misschien heb ik er wel 500 gezien maar dat is dan niet belangrijk want ik moet zo’n vleugeldier in een Sering zien.
Het vogelboekje erbij pakkend later leerde me dat de Groenling een zeldzaam dier is. Zeldzaam in die dagen betekende voor mij dat er max. 5 exemplaren in Nederland zouden kunnen zijn en juist in onze tuin had er eentje zich gehuisvest. What a wonderfull world is dat dan toch.