.
Natuurlijk moet je sterke punten naar voren laten komen, maar even goed moet je zwakke punten versterken.
Als ik naar de originele foto kijk, vallen mij 3 dingen op, namelijk de lijnen, de spiegeling en de fietser.
Dat zijn voor mij de sterke punten in de foto, maar de lijnen en de fietser zijn ook de zwaktes.
Iedereen die met de foto aan de slag gaat, zal ervaren dat het verdomd moeilijk, welhaast onmogelijk is, om die lijnen allemaal helemaal goed te krijgen.
Als dat met de gebouwen aardig gelukt is, blijven de lijnen in het plaveisel de illusie verstoren.
Zou ik de foto professioneel moeten bewerken, dan knip ik hem in stukken, zet in ieder stuk de lijnen recht en plak het geheel weer in elkaar.
Dat kost ongelofelijk veel tijd en niemand die het er vanaf ziet bij een foto op het web en zeker niet de moeite waard
voor een wekelijkse bewerkingsoefening met een houdbaarheid van een paar dagen.
Voor mij is het lijnenspel in de foto als sterk punt zeker aanwezig.
De spiegeling is in de foto het sterkste punt. De gebouwen zijn grijs wit en vlak, maar de spiegeling in de ramen springt er uit.
Juist die spiegeling heb ik versterkt met een colorboost, waar meteen het oog op valt ook omdat het belangrijkste deel redelijk centraal in de foto ligt.
Bij de eerste blik heb je de neiging om de fietser weg te shoppen, maar dan kijk je weer even door de ogen van de fotograaf.
Als die een verlaten voorgrond zou willen hebben, had ie wel even gewacht met afdrukken.
Dus concludeer ik dat de fietser voor de fotograaf van waarde is in dit beeld.
Alleen was hij misschien iets te snel waardoor de fietser midden in het felle licht viel.
Daarom dat licht een beetje getemperd en de fietser iets opgehaald.
Of de fotograaf dit alles in gedachten had, weten we niet.
Voorlopig lacht hij ons alleen maar uit.
Hij heeft de bewerking allang achter de rug en ziet ons nu ploeteren.
Daarom ben ik benieuwd om aan het eind zijn versie te zien, zodat wij ons daaraan kunnen spiegelen.
.
.